
به گزارش حلقه وصل: حادثهٔ تلخ دانشگاه تهران و قتل «امیرمحمد خالقی» دانشجوی این دانشگاه، حساسیت جامعه نسبت به امنیت دانشجویان را برانگیخت. در حالی که پلیس با سرعت و قاطعیت در تعقیب مجرمان است، رسانههای فارسیزبان خارج از کشور تلاش میکنند با تحریف واقعیت، فضای کشور را ملتهب نشان دهند.
این رسانهها که با بودجهٔ قدرتهای خارجی فعالیت میکنند، روایتهای هدفمندی را برای ایجاد بحران و بیاعتماد کردن مردم به نهادهای امنیتی ارائه میدهند.
دکتر «اردشیر زابلیزاده» عضو هیئت علمی دانشگاه صداوسیما دربارهٔ این جنگ روایتها و وارونهنمایی حقیقت و بحرانسازی توسط رسانههای فارسیزبان برایمان میگوید.
شیطنت رسانههای بحرانساز خارجی
حادثهٔ تلخ رخداده برای یکی از دانشجویان دانشگاه تهران، قلب همگان را به درد آورد. دانشجویان، سرمایههای علمی و اجتماعی کشورند و اساتید، راهبران دانایی و اخلاق. این قشر همواره مورد احترام مردم و ارکان کشور بوده و خواهد بود. اما در کنار اندوه این واقعه، موضوعی مهمتر نیز وجود دارد؛ شیطنت رسانههایی که به نام «فارسیزبان» فعالیت میکنند، اما بودجههای کلان خود را از دولتهای خارجی دریافت میکنند و مأموریتشان چیزی جز بحرانسازی و تحریف واقعیت نیست. رسانههایی که امنیت را ابزار میکنند.
رسانههایی که امروز میکوشند این حادثه را از مسیر اصلی منحرف کنند، پیشتر نیز با لابیهای دموکرات کار میکردند و اکنون میکوشند خود را به سیاستمداران جدید واشنگتن نزدیک کنند. اما آنها نه دغدغهٔ امنیت دانشجویان را دارند، نه دلنگران جان مردم ایراناند؛ بلکه مأموریتشان، ایجاد بحران و وارونهنمایی حقیقت است.
سؤال اساسی این است: چرا همین رسانهها، که ادعای حمایت از امنیت را دارند، جنایتهای رخداده در آمریکا و اروپا را پنهان میکنند؟ آیا این وقایع تنها در ایران رخ میدهد؟
تفاوت پوشش حوادث مشابه در کشورهای دیگر
دکتر «اردشیر زابلیزاده» عضو هیئت علمی دانشگاه صداوسیما دربارهٔ سابقهٔ این گونه حوادث در نقاط دیگر دنیا میگوید «ژانویهٔ ۲۰۲۴ در نیویورک، یک دانشجوی پزشکی در محوطهٔ دانشگاه هدف حمله قرار گرفت و جان باخت. رسانههای آمریکایی تلاش کردند این خبر را کوچک جلوه دهند تا بر آمار جنایات شهری تأثیری نگذارد. اکتبر ۲۰۲۳ در لندن، یک دانشجوی مهندسی نزدیک دانشگاه کینگز کالج مورد سرقت مسلحانه قرار گرفت. پلیس تنها یک گزارش رسمی صادر کرد و خبری از پوشش بینالمللی نبود. سال ۲۰۲۲ در لسآنجلس، یک استاد دانشگاه به دلیل ناامنیهای شبانه، تدریس را ترک کرد و گفت «احساس امنیت ندارم.» اما آیا رسانههای فارسیزبان خارجنشین حتی یک گزارش دربارهٔ این ناامنیها پخش کردند؟»
بنابراین رسانههای غربی و فارسیزبان خارج از کشور در پوشش حوادث مشابه، رویکردی دوگانه دارند. آنها ناامنیهای کشورهای خود را کمرنگ جلوه میدهند، در حالی که اتفاقات مشابه در ایران را برجسته میکنند. این رویکرد میتواند بر درک عمومی و تصویر رسانهای کشورها تأثیر بگذارد.
جنگ روایتها؛ پلیس در میدان
این استاد رسانه با بیان اینکه در ایران، پلیس در میدان امنیت، و رسانههای فارسیزبانِ مغرض در میدان تحریف هستند، میافزاید «درحالیکه کشور هنوز در شوک حادثهٔ دانشگاه تهران است، پلیس با جدیت و سرعت مجرمان را دستگیر کرد، آنچه اهمیت دارد، دامن نزدن به روایتهای انحرافی و تمرکز بر تأمین امنیت است. اما رسانههای خارجنشین با ایجاد گرد و غبار در تلاشاند با روایتسازی حاشیهای، اقتدار نیروهای انتظامی را زیر سؤال ببرند تا مردم با منحرف شدن از موضوع اصلی، به پلیس کشور بیاعتماد شوند و بستر فرار برای مجرمان این حادثه فراهم شود.»
او با اشاره به پیام صریح فرماندهٔ پلیس خطاب به مجرمان که گفته هیچ نقطهای برای فرار وجود ندارد، تصریح میکند «پلیس شکارچی مخلان نظم و امنیت است. فراریان این جنایت شاید تصور کنند که مخفی شدن به معنای نجات است. اما تجربه نشان داده که پلیس ایران در شناسایی و دستگیری مجرمان، رکورددار است. این پرونده نیز مستثنی نخواهد بود؛ پلیس تا لحظهٔ دستگیری آخرین مجرم، آرام نخواهد گرفت.»
اگرچه تجربه نشان داده هنگام تنبیه و مجازات بعضی از مجرمان در ایران، موجها و تبلیغات رسانههای غربی و غربنشین باعث میشود عدهای در داخل برای مجرمان هشتگهای «فلانی را آزاد کنید»، «نه به اعدام» و... بزنند.
روایت حقیقت یا تحریف؟
به اعتقاد زابلیزاده «رسانههای داخلی باید چشمان عقاب در روایت حقیقت باشند. نباید اجازه دهند که این بازی رسانهای بیش از این توسط رسانههای فارسیزبان خارجی برای تحریف حقیقت ادامه یابد. آنها باید از ارتفاع بالاتر به وقایع نگاه کنند، تصویر بزرگتر را ببینند و به جای تکرار روایتهای تحریفشده، اصل ماجرا را روشن کنند.»
با این توضیحات، پرسش مهم این است که در کدام کشور، پلیس با این سرعت و دقت وارد عمل میشود؟ پس رسانهها باید اقتدار و امنیت را مخابره کنند، نه ترس و اضطراب را.
رسانههای فارسیزبان خارج از کشور، که مزدوران قدرتهای خارجیاند، به همراه برخی جاهلان و فریبخوردگان، تلاش میکنند روایت اصلی را تحریف کنند.
زابلیزاده با اشاره به این موضوع و با بیان اینکه هدف آنها این است که به مردم القا کنند «این ما هستیم که باید زاویهٔ دید شما را تعیین کنیم.» میگوید «این یعنی تحمیل روایت با زورگویی رسانهای. اما مردم ایران، دانشجویان و رسانههای داخلی اجازه نخواهند داد که حقیقت، قربانی تحریف شود. این بار، روایت را کسانی خواهند نوشت که حقیقت را میبینند، نه آنان که حقیقت را تحریف کرده و میفروشند!»