به گزارش حلقه وصل، ایالات متحده پس از جنگ جهانی دوم جای استعمارگران اروپایی را در غرب آسیا گرفت. اما تمام مستعمرات اروپایی در غرب آسیا ندای استقلال طلبی سر دادند. لذا آمریکایی ها به روش های نوین استعمار روی آوردند. آمریکایی ها به جای ورود به کشورها، مزدورانی را به کار گرفتند تا اهداف آنها را تأمین کنند.
حبیب بورقیبه و زین العابدین بن علی در تونس، قذافی در لیبی، صدام تکریتی در عراق، عبدالله صالح در یمن، انور سادات و حسنی مبارک در مصر، خاندان آل سعود در عربستان، خاندان آن نهیان و آل مکتوم در امارات، آتاتورک در ترکیه، خاندان پهلوی در ایران، خاندان هاشمی در اردن، همگی دست نشانده های آمریکا در منطقه بوده‌اند که برخی باقی مانده و برخی دیگر حذف شده اند.
همه این مزدوران زمانی که به نقطه بحران نزدیک شدند آمریکایی ها آنها را رها کردند و خبری از حمایت های آمریکایی نشد.
آغاز دومینو با بن علی
وقتی در سال 2011 آتش خشم مردم تمام تونس را فرا گرفت و بن علی راهی جز فرار از تونس پیدا نکرد، ایالات متحده او را تنها گذاشت و با یک ژست دموکراتیک و بشر دوستانه همه آنچه تا آن روز بن علی برای آنها اجرا کرده بود را کأن لم یکن انگاشت. سایت بی بی سی در روزی که بن علی از تونس به عربستان سعودی فرار کرد نوشت: باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا از حکومت تونس خواسته است به موازین حقوق بشر احترام گذارد و انتخابات آزاد و عادلانه ای در آینده نزدیک برگزار کند. باراک اوباما در بیانیه ای خشونت پلیس تونس را محکوم و از "شجاعت" مردم این کشور تمجید کرد. آقای اوباما گفت که آمریکا و جامعه جهانی شاهد مبارزه مردم تونس برای کسب حقوق جهانشمول هستند و تصاویر ملتی که خواهان شنیده شدن صدایش است را از یاد نخواهند برد. وی خواستار خویشتنداری همه طرف های درگیر، پرهیز از خشونت و برگزاری انتخاباتی شد که به گفته او نمایانگر "اراده ملی" تونس باشد.
گام دوم در مصر
شاید برخی ساده انگاران بگویند خدماتی که بن علی برای آمریکایی ها ارائه داد چندان چشمگیر نبود و آنها به همین دلیل از او حمایت نکردند. اما اگر این کلام نادرست را بر فرض محال صحیح بدانیم این نوع نگاه در خصوص «حسنی مبارک» هیچ مصداقی نمی تواند داشته باشد. حسنی مبارک هر آنچه داشت را برای آمریکایی ها و صهیونیست ها به میدان آورد. اما آمریکایی ها به گونه ای در قیام مردم مصر عمل کردند که خود او هم باورش نمی شد.
چهار ماه پس از پیروزی انقلاب مردم مصر و سقوط مبارک روزنامه مصری « الوطن» به نقل از « حسنی مبارک» که درباره قیام 18 روزه مردم مصر سخن می گفت، نوشت: «در حالی که تظاهرات در میدان التحریر ادامه داشت، باراک اوباما ( رئیس جمهور آمریکا) دو یا سه بار با من تماس گرفت اما من پاسخ ندادم. در نهایت پاسخ دادم و او از من پرسید: اکنون موضعت چیست؟ و قبل از آن که پاسخ دهم، اوباما گفت: نظر من این است که کشور را به گروهی از سیاسیون از جمله محمد البرادعی تحویل دهید. من به او گفتم: آیا تو چنین حرفی می زنی؟ و او گفت: بله.»
ترامپ و دیکتاتور محبوب
پس از حسنی مبارک این عبدالفتاح السیسی بود که با کمک آمریکایی ها محمد مرسی را کنار زد و در راستای اهداف آمریکا قدرت را در دست گرفت. او از هیچ چیزی دریغ نکرد حتی برای معامله قرن خاک خود را به فروش گذاشت اما این روزها که مردم مصر باز به خیابان ها آمده اند شاهد این هستیم که آمریکا پشت او را هم خالی کرده و ترامپ السیسی را «دیکتاتور محبوب» می خواند. به نظر می رسد که نوبت السیسی هم رسیده است.
علی عبدالله صالح در یمن
وضع علی عبدالله صالح از همه وخیم تر بود. او هنگامی که با اعتراضات مردمی مواجه شد ابتدا پیشنهاد کناره گیری از قدرت را از سوی اوباما نظاره گر بود. اما در زمانی که می خواست به آمریکا برود آمریکایی ها اجازه ورود مشروط به آمریکا را برای وی صادر کردند و این به معنای مخالفت با حضور او در آمریکا و مانع تراشی به منظور لغو این سفر بود که عملاً هم به این نتیجه رسید و علی عبدالله صالح را از این سفر منصرف کرد.
بندر بن سلطان و پشت پای آمریکا به عربستان در سوریه
بندر بن سلطان یکی از مهمترین خادمان آمریکا در عربستان بود. او در دوره ای که سفیر عربستان در آمریکا بود هماهنگی تام با آنها داشت اما خدماتش را زمانی تکمیل کرد که به عربستان بازگشت و تمام امنیت داخلی عربستان را در دست گرفت. او در ژانویه 2019 در مصاحبه ای 14 ساعته با بخش عربی سایت «ایندیپندنت» در خصوص آخرین دست و پاهایی که عربستان در سوریه می‌زد و خیانتی که آمریکایی ها در همین دوره به سعودی ها کردند، سخن گفت. بندر بن سلطان می‌گوید، باراک اوباما بود که با «سیاست‌های سُست» خود، پای روسیه و ایران را به دخالت در سوریه باز کرد. به گفته او ملک عبدالله شاه سابق سعودی، در آخرین تماس تلفنی که با اوباما داشت، به او گفته «انتظار نداشتم که در این سن رئیس‌جمهور آمریکا را ببینم که به من دروغ می‌گوید». مقصود عبدالله، عملی نشدن وعده دولت آمریکا برای حمله به سوریه بود.
بندر فاش کرد که در اواخر دوران ریاست باراک اوباما، روابط ریاض و واشنگتن دچار تنش شده بود و توضیح داد، اوباما هر بار «وعده می‌کرد اما به قولش عمل نمی‌کرد»؛ او از مهار نقش ایران در منطقه سخن می‌گفت اما در عین حال پنهانی با آن مذاکره می‌کرد تا جایی که سعودی‌ها اعتمادشان را به دولت اوباما از دست دادند.
حالا نوبت نتانیاهو است
حال پس از تمام همراهی هایی که نتانیاهو با آمریکایی ها کرده است دوره گذار از نتانیاهو فرا رسیده است. این موضوع را می توان از سخنانی که تیلرسون، وزیر خارجه سابق ایالات متحده گفته است فهمید. تیلرسون با فرار رو به جلو ترامپ را مقابل نتانیاهو به سادگی متهم کرده، گفت: نتانیاهو یک سیاستمدار و دیپلماتیک خبره است و به روش ماکیاولی هر گونه مکر و بازی را برای رسیدن به اهدافش به کار می‌گیرد. هنگام تعامل با نتانیاهو دائماً باید نسبت به امور شک کنی. اسرائیل از اینکه آمریکا را با اطلاعات غلط فریب دهد ابایی ندارد. اسرائیلی ها بارها این کار را با ترامپ کردند تا او را قانع کنند که در مسئله فلسطین، این اسرائیلی ها هستند که مورد ظلم واقع شده اند و در همه این دفعات ما به رئیس گفتیم که فریب خورده است. این برای ما زجرآور است که هم پیمان نزدیک ما تا این حد ما را فریب دهد.
این سخنان تیلرسون در زمانی بیان می‌شود که نتانیاهو در انتخابات رژیم صهیونیستی شکست خورده و هر آن ممکن است از عرصه سیاسی حذف شود و به کمک آمریکایی ها نیاز مبرم دارد.
دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا نیز در پذیرشی تلویحی شکست نتانیاهو اعلام کرد، او با اسرائیل روابط خوبی دارد نه با یک شخص خاص تا بدین شکل از آماده سازی برای پایان عمر سیاسی نتانیاهو پرده برداری کند.
حالا نوبت نتانیاهو است و مقامات آمریکایی پروژه عبور از نتانیاهو را همانند بن علی، حسنی مبارک، عبدالله صالح، بندر بن سلطان و خیلی های دیگر کلید زده‌اند.