به گزارش حلقه وصل، همه چیز از فک تابلوی نام شهید از پلی واقع درمنطقه 4 آغاز شد؛ تابلوی نصب شده روی پلی واقع در بزرگراه شهید زین‌الدین و خیابان احسان که در دوره چهارم شهرداری تهران به نام شهید "سردار علی‌اصغر برغمدی" نامگذاری شده بود، برداشته شد. بعد از آن حذف نام شهید در برخی از معابر شهری در منطقه یک شهرداری تهران خبر ساز شد و به برخی دیگر از مناطق شهرداری تسری پیدا کرد و واکنش شهروندان را برانگیخت.
در حالی که این موضوع به شکل‌های مختلف پیگیری می‌شد و بسیاری از شهروندان نارضایتی خود را از این اقدام ابراز می‌کردند ماجرا به همین‌جا ختم نشد و دراقدامی تأمل برانگیز شاهد اتفاقی مشابه در شهرهای دیگر کشور از جمله مشهد، تبریز و کرمان هم بودیم.
اگرچه صالحی مدیر روابط عمومی شهرداری منطقه یک درباره این موضوع اعلام کرد که« 409 معبر در این منطقه متبرک به نام شهید است که برای این معابر بالغ بر یک هزار و 400 تابلو دیوارکوب و 1 هزار تابلو ترافیکی نصب شده که تعداد انگشت شمار از این تابلوها بدلایل مختلف فاقد کلمه "شهید " است که با پیگیری‌های انجام شده و حسب دستور شهردار منطقه یک تمامی معابر پایش و این موارد شناسایی و رفع شده است» اما نایبی مدیر روابط عمومی شهردای منطقه 16 تهران نیز گفت: پس از کسب اطلاع از این موضوع، شهردار منطقه به فوریت مراتب بررسی و اقدام لازم را در دستور کار قرار داد و در حال حاضر همه مواردی که تصاویر آن‌ها منتشر شده بود، اصلاح شده اند البته این موارد همگی مربوط به سنوات گذشته است که بعضاً به دلیل گذشت زمان مخدوش شده اند!
با ادامه پیدا کردن این ماجرا شهرداری تهران نیز طی اطلاعیه‌ای از شهروندان درخواست کرد تا گزارش هرگونه مغایرت در درج عنوان مقدس «شهید» در تابلوهای نامگذاری معابر سطح شهر را اعلام کنند. همچنین غلامحسین محمدی مشاور شهردار تهران و رئیس مرکز ارتباطات شهرداری نیز دراین باره اظهار کرد: بخشی از این تابلوها به گذشته مربوط می‌شود که اصلاح نشدند و تعدادی از این تابلوها به مدیریت فعلی بر می‌گردد که شهردار تهران در این زمینه دستور لازم را برای اصلاح داد.
با توجه به اهمیت موضوع و بیان این نکته که بخشی از این تابلوها به گذشته مربوط می‌شود، با مجتبی شاکری عضو سابق شورای شهر تهران که ریاست کمیسیون نامگذاری شورا در دوره چهارم را بر عهده داشت گفت‌وگو کردیم که مشروح آن تقدیم مخاطبان می‌شود:
با انتشار اخباری درباره حذف نام شهید از تابلوهای معابر، پای مدیریت سابق شهر تهران نیز به میان آمده است؛ آیا چنین مسئله‌ای در گذشته وجود داشته است؟
شاکری: درباره حذف کلمه «شهید» از معابر کلی گویی می‌شود در حالی که نباید اینطور باشد. باید به صورت دقیق اسناد و مدارک آن ارائه شود، بگویند کجا چه اتفاقی رخ داده و اگر خطایی رخ داده آن را بر عهده گرفت اما مجموعه تفکری وجود دارد که بخشی از آن مربوط به نام شهدا و برداشتن نشانه‌های مربوط به آنهاست؛ در واقع نقطه مقابل این ماجرا نامگذاری معابر به نام افرادی است که با انقلاب و فرهنگ شهدا همخوانی ندارند، مانند سیمین بهبهانی.
بنده مسئول کمیسیون نامگذاری دوره چهارم شورای شهر تهران بوده‌ام، آن زمان برای نامگذاری پل‌های بزرگراه امام علی (ره) تصمیم گرفتیم کار هماهنگی انجام شود. از آنجایی که در تهران خیابان‌هایی با نام استان‌های مختلف مانند خیابان آذربایجان وجود دارد، اعضای شورا که ترکیبی از افراد اصولگرا، اصلاح‌طلب و مستقل بودند تصمیم گرفتند نام پل‌ها را به نام شهدای هر استان مانند شهدای استان سیستان‌وبلوچستان، تعیین کنیم.
پیش از این اقدام نام برخی از پل‌ها توسط مردم محل به نام شهید آن محل نامگذاری شده بود و قول برخی از نامگذاریها از سوی شهردار سابق داده شده بود اما نهایتا مقرر شد این اسامی طبق قانون در جای دیگری قرار داده شود ولی در جریان این روند نام هیچ شهیدی حذف نشد و نام شهدای کل ایران در این پل وجود دارد، همچنین قرار بود بدنه پل‌ها نیز المان‌هایی از استان‌های نامگذاری شده طراحی و با شیوه‌های مختلف هنری ایجاد شود.
برای نامگذاریها یک مسیری وجود دارد؛ این امر از تقاضا در محله و منطقه آغاز می‌شود، این درخواست‌ها بعد از بررسی در کمیسیون نامگذاری، در صحن شورای شهر نیز مطرح و مصوب می‌شود، در نهایت شهرداری نیز از طریق پیمانکاران نام‌ها را پلاک و نصب می‌کند.
ما دعا می‌کنیم تعمدی درکار نباشد و سهوا این اتفاق رخ داده باشد اما در برخی شهرهای دیگر نیز انجام شده و تعدد داشته است از این رو نگرانی‌هایی وجود دارد که یک خط باشد!
روند نامگذاریها در دوره سابق مدیریت شهری چگونه بود؟
یکی از نکات قابل توجه در رویکرد مدیریت شهری فعلی در امر نامگذاریها استفاده از نام افرادی است که در قید حیات هستند این در حالی است که شورای شهر سابق نام افرادی که در قید حیات بودند را برای نامگذاری انتخاب نمی‌کرد و دلیلش این بود که ممکن است افراد با گذشت زمان، طرز فکر و گرایش سیاسی‌شان دچار تغییر شود؛ افرادی بوده‌اند که نخست وزیر یا رئیس مجلس بوده‌اند اما به سران فتنه تبدیل شده‌اند! بنابراین به جز شورای دوره سوم که میدانی در شهر ری را به نام هادی ساعی و بوستانی را به نام رئیس سازمان پارک‌ها و فضای سبز شهرداری نامگذاری کرده مورد دیگری درباره نامگذاری افردای که در قید هستند وجود ندارد.
در دوره گذشته تقاضاهای زیادی برای نامگذاری معابر به نام ورزشکاران المپیک، المپیادها و غیره وجود داشت اما علاوه بر رویکردی که به آن اشاره کردم، در تهران تولید میدان و معبر به اندازه‌ای وجود ندارد که پاسخگوی این حجم از درخواست‌ها باشد بنابراین نام چهره‌های ماندگار المپیاد و المیپیک و غیره را مورد استفاده قرار ندادیم ولی در شورای دوره پنجم فهرستی از چهره‌های اهالی هنر که با انقلاب همراه نیستند یا افرادی خنثی هستند، برای نامگذاری انتخاب شد.
در اقدامی دیگر بسیج شهرداری اعلام کرده است برای تصاویری از شهدا که در برخی معابر وجود دارد و به مرور زمان دچار آسیب شده، 200 هزار تومان از خانواده‌هایی که تمایل به احیای آن دارند اخذ می‌کند چراکه شهرداری دیگر برای این اقدام بودجه‌ای لحاظ نکرده است.
این رویکرد برای شهری مانند تهران با بودجه‌های هنگفت بد نیست؟ برای یک سفره نوروز عدد و رقم قابل توجهی هزینه می‌شود یا برای خانه شهر 2 میلیارد اعتبار در نظر گرفته می‌شود اما بودجه نمایشگاه عطر سیب کاهش یافته و بودجه ساخت مساجد را حذف کرد، همچنین فهرستی که در شورای شهر برای کمک به مساجد وجود داشت را قلع و قمع کردند. در این راستا می‌توانید سرفصل مربوط به کمک به مساجد را که در سال 96 مصوب شد با سال 97 مقایسه کنید و ببینید چه تغییراتی کرده است.
در حالی که به گفته حجت‌الاسلام قرائتی با توجه به جمعت شهر تهران، 4 هزار مسجد در مقیاس محله نیاز دارد و اگر مدیریت شهری یک دهم آن را عملی کند، خوب است اما این امر محقق نشد و بودجه همان یک دهم را جا به جا کردند. مجموعه این رفتارها نشان می‌دهد شهر به سمت و سوی دیگری می‌رود.
علاوه بر این شهرداری هر ساله برنامه راهیان نور را اجرایی می‌کرد و مردم برای بهره بردن از فرهنگ جبهه می‌توانستند به جنوب سفر کنند اما این سفرها نیز حذف شد.
سازمان زیباسازی قرار بود کلیدواژه‌های مهمی که در جامعه از طرف مقام معظم رهبری عنوان می‌شود را در معرض دید عموم بگذارد؛ در حال حاضر موضوع مذاکرات یکی از مهم‌ترین موضوعات روز است اما کدام بنر یا بیلبورد را پیدا می‌کنید که نظرات رهبری را در معرض دید عموم قرار داده باشد.
در مسائل دیگر باید معارف عاشورا با امروز یمن، فلسطین و غیره سنجیده شود اما چه نشانه‌هایی از این موارد روی بیلبوردها می‌بینید؟ هرچه هست مسائلی است که ذهن بیننده ارتباطی بین شرایط گذشته و فعلی برقرار نمی‌کند. این رفتارها و اقدامات قطعه‌های پازلی است که وقتی کنار هم قرار می‌گیرند، سوال برانگیز می‌شود.