به گزارش حلقه وصل، خواننده روی صحنه در برج میلاد می خواند: "چه بگویم، نگفته هم پیداست- غم این دل مگر یکی و دوتاست/ به همم ریخته است گیسویی- به همم ریخته است مدت هاست...".
در همین حین، زنی که رقاصگی کوچه بازاری می کرده و از برکت انقلاب، بازیگر مجموعه تلویزیونی شد، روی صحنه خودنمایی می کند. کاری شبیه انداختن موش یا فضله آن در دیگ غذا.
تقریبا روزی نیست که یک یا چند فعال سیاسیِ عضو "ائتلاف اعتدال و اصلاحات"، درباره سرنوشت این ائتلاف در انتخابات مجلس (اسفند ماه) هشدار ندهند.
آنها می گویند دولت، اکثریت همسو در مجلس، و شورای شهر و شهرداری مدعی اصلاح طلبی، کاری برای تسهیل معاش و آسایش مردم در این چند ساله نکرده اند هیچ، بلکه زندگی عادی مردم را به فشار و تنگناهای بی سابقه دچار کرده اند.
اشرافیت ساسی- اقتصادی، نه که دلشوره رنج مردم را داشته باشند؛ نگرانند همین کارنامه مردودی، موجب انزجار مردم و بیرون کردن ائتلاف اشراف از مجلس (و لابد دولت و شهرداری) شود.
چه باید کرد؟ تولید سرگرمی و حاشیه! از بازی با واژه رفراندوم (پس از شش سال سوء مدیریت لجام گسیخته) بگیرید تا فراهم کردن مجال هنجار شکنی در حوزه حجاب و عفاف و رقص و آواز و سینما و تئاتر.
حالا آمار رسمی دولت از تورم 42 درصدی خبر می دهد. لابد با ترویج هنجار شکنی و عبور از کنسرت سالم به رقص کاباره ای،آب و نان و مسکن و اشتغال و ازدواج مردم به ویژه جوانان تامین می شود! یا این که یادشان می رود دولت قرار بود چگونه آنها را با دادن امتیازهای هنگفت به غرب، بی نیاز از پول یارانه کند!
فصل انتخابات نزدیک می شود و کارنامه خالی ائتلاف اشرافیت، پس از شش سال وعده های پوپولیستی. آنها لابد باید این بیت حافظ را هم خوانی می کردند که؛ "مزرع سبز فلک دیدم و ماه مه نو- یادم از کشته خویش آمد و هنگام درو".
... خواننده روی صحنه می خواند؛ "چه بگویم، نگفته هم پیداست- غم این دل مگر یکی و دوتاست". شده حکایت مرد ساده دلی که مولوی می گوید رندها، الاغش را فروخته و بساط عیش و نوش فراهم کرده بودند؛ و سمفونی "خر برفت و خر برفت و خر برفت" را با مشارکت خود او اجرا می کردند!
