به گزارش حلقه وصل، درباره ارزش "شیر" و سودمندی های متنوع و متعدد آن و سهم موثری که در سلامت و تامین تغذیه انسان دارد، روایات زیادی از معصومین (ع) وارد شده است و از آنجا که انبیا و ائمه اطهار الگوی عملی برای همه انسان‌ها هستند باید سبک زندگی خود را بر اساس گفته‌های آنان اصلاح کنیم تا سلامت جسمی و روحی ما تضمین شده و بیماری‌ها از بدنمان دور شوند.
شیر، غذای پیامبران بوده و پیامبر اسلام همواره شیر را دوست می‌داشتند.
در ادامه، برخی از روایات از پیامبر اکرم (ص) درباره "شیر" و فواید آن آمده است:
1) پیامبر اکرم (ص) می‌فرمایند: "خداوند برای هر دردی که فرستاده، درمانی قرار داده است و شیر گاو، درمان همه دردها است."
2) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: نوشیدن شیر، نشانه ایمان است.
3) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: شیر، آقای نوشیدنی‌ها است.
4) پیامبر اکرم (ص) می‌فرمایند: شیر گاو بخورید که درمان هر دردی است چرا که گاو، از هر نوع گیاهی می‌خورد.
5) پیامبر اکرم (ص) می‌فرمایند: تنها شیر است که می‌تواند جای آب و غذا را بگیرد [انسان را از تشنگی و گرسنگی نجات دهد].
6) پیامبر اکرم (ص) می‌فرمایند: نوشیدن شیر برای هیچ کس گلوگیر نیست؛ زیرا خداوند می‌فرماید: "شیر، نوشیدنی خالص و گوارایی برای نوشندگان است." (سوره نحل- آیه 66)
7) پیامبر اکرم (ص) می‌فرمایند: بر شما باد نوشیدن شیر زیرا شیر، گرما را از درون می‌زداید آنگونه که انگشتان دست، عرق را از پیشانی دور می‌کند؛ شیر، قدرت باروری انسان را نیرومند می‌سازد، عقل را زیاد می‌کند، بر بینایی چشم می‌افزاید، ذهن را تیز و پاکیزه می‌سازد و فراموشی را از بین می‌برد.
8) پیامبر اکرم (ص) می‌فرمایند: [امراض خود را] با شیر گاو مداوا کنید زیرا من امیدوارم که خداوند در آن شفا قرار داده باشد چون این حیوان از هر درختی، چرا می‌کند.
9) پیامبر اکرم (ص) می‌فرمایند: گوشت و شیر، بر گوشت بدن می افزایند؛ استخوان‌ها را مستحکم می‌سازند و قوت گوش و چشم را افزون می‌کنند.
10) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: یکی از پیامبران از ضعف تن خود به خدا شکایت کرد و خداوند به او فرمود: «گوشت و شیر بخور» او به فرمان خدا عمل کرد، قدرت، به جسم او بازگشت.
11) پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: هر کس یک لقمه چرب شده با شحم(روغن گاو) بخورد به همان اندازه بیماری از تن او فرو می ریزد. گوشت گاو باعث بیماری [سودا] می شود، [اما] روغن آن، شفا و شیرش نیز درمان است. هیچ چیز بهتر از روغن گاو برای بدن مفید نمی باشد.
روایاتی که از امام علی (ع) درباره شیر نقل شده است:
1) امام علی(ع) می‌فرمایند: شیر گاو، دارو است.
2) امام علی(ع) می‌فرمایند: انسان مسلمان هنگامی که ضعف و سستی در بدنش عارض شد، برای جبران آن، باید گوشت و شیر بخورد؛ به خاطر آنکه خداوند بزرگ، قدرت را در این دو قرار داده است.
3) امام علی (ع) می‌فرمایند: هیچ شیری برای نوزاد از شیر مادرش با برکت‌تر نیست.
4) امام علی (ع) می‌فرمایند: شیر گاو، داروی دردمندان است.
5) امام علی (ع) می‌فرمایند: شیر، یکی از دو گوشت است. [شیر و گوشت سرشار از پروتئین هستند]
6) امام علی (ع) می‌فرمایند: نوشیدن شیر، درمان هر دردی است غیر از مرگ.
7) امام علی (ع) می‌فرمایند: گوشت گاو، بیماری می‌آورد و شیرش شفا است و به اندازه مصرف روغن گاو، بیماری از بدن خارج می‌شود.
8) امام علی (ع) می‌فرمایند: جرعه جرعه نوشیدن شیر، شفای هر مرضی به جز مرگ است.
9) امام علی (ع) می‌فرمایند: فراوان نوشیدن شیر، شفا و سبب درمان هر دردی جز مرگ است.
روایاتی که از امام محمد باقر (ع) درباره شیر نقل شده است:
1) امام محمد باقر(ع) می‌فرمایند: شیر گاو، معده را شستشو می‌دهد و به کلیه‌ها نیرو می‌بخشد و بر آنها پیه می‌پوشاند (یعنی خشکی کلیه‌ها را برطرف می‌کند) و اشتها می‌آورد.
2) امام باقر (ع) می‌فرمایند: برای برطرف شدن ناراحتی معده از خوردن شیر گاو غفلت نکنید که من خودم حتماً شیر گاو می‌خورم؛ به خاطر آنکه معده را دباغی می‌کند، لایه‌ای از پیه بر کلیه‌ها می‌پوشاند و اشتها می‌آورد.
روایاتی که از امام صادق (ع) درباره شیر نقل شده است:
1) امام صادق (ع) می‌فرمایند: وقتی جنین از مادر متولد می‌شود، همان خونی که غذایش بود در شکل غذایی دیگر از سینه مادر سرازیر می‌شود؛ این غذا برای نوزاد از همه چیز سازگارتر است؛ کودک وقتی که پا در این جهان می‌نهد، زبانش را به نشانه خواستن غذا درآورده و در دهان می‌چرخاند و در این زمان، سینه مادر را می‌یابد و از آن می‌نوشد.
2) شخصی به امام صادق (ع) عرض کرد: فدایت شوم! من در بدنم احساس ضعف می‌کنم. امام به او فرمودند: حتماً شیر بخور؛ چرا که گوشت را می‌رویاند و استخوان را محکم می‌کند.
3) امام صادق (ع) می‌فرمایند: کسی که قلب یا بدنش ضعیف شده است، گوشت گوسفند را با شیر بپزد و بخورد؛ به خاطر آنکه این غذا همه دردها را از مفاصل خارج می‌کند و بدن را قوی می‌سازد.
4) امام صادق (ع) به نقل از پیامبر(ص) می‌فرمایند: اگر چیزی می‌توانست انسان را از مرگ برهاند، آن چیز "تلبینه" بود! پرسیدند تلبینه چیست؟ در پاسخ سه بار فرمودند: جرعه جرعه نوشیدن شیر.
5) امام صادق (ع) می‌فرمایند: شیرتازه همراه با عسل، برای ناباروری مفید است.
6) امام صادق (ع) می‌فرمایند: یک روز گوشت بخور، روز دیگر شیر بنوش و روز دیگر غذای دیگر.
7) امام صادق (ع) می‌فرمایند: پیامبر خدا از میان نوشیدنی‌ها شیر را دوست می‌داشت.
8) امام صادق (ع) می‌فرمایند: مردی از پیامبر پرسید: اگر بیمار شدیم دنبال درمان آن باشیم؟ پیامبر فرمودند: بله! خود را مداوا کنید؛ زیرا خداوند، دردی را قرار نداده مگر دارویی برای آن فراهم کرده است. شما به وسیله شیر گاو، بیماران خود را مداوا کنید؛ زیرا آنها از برگ درختان و گیاهان مختلف استفاده می‌کنند.
9) مردی به امام صادق(ع) عرض کرد: من شیر نوشیدم و مریض شدم. آن حضرت فرمودند: نه، هرگز شیر تو را مریض نکرده و ضرری به تو نرسانده است لیکن تو شیر را همراه چیز دیگری خورده ای و آن چیز، تو را ناراحت کرده است و گمان برده ای که شیر به تو ضرر زده است.
دیگر روایاتی که امامان معصوم (ع) نقل شده است:
1) امام کاظم (ع) می‌فرمایند: هر کس که مشکل ناباروری دارد و نطفه‌اش منعقد نمی‌شود، ترکیب شیر و عسل برایش مفید است.
2) امام رضا (ع) می‌فرمایند: پیامبر خدا هر وقت غذایی می خورد چنین دعا می کرد: خدایا به ما برکت عنایت کن و بهتر از آن را روزی ما گردان اما هر وقت شیر می‌نوشید، چنین دعا می کرد: «خدایا آن [شیر] را برای ما مبارک کن و از آن، بیش از این به ما عنایت کن».
3) حضرت نوح (ع) از ضعف بدن خود به خداوند شکایت کرد، وحی آمد: «گوشت را با شیر طبخ کن و بخور! همانا من قوت و برکت را در این دو قرار داده‌ام».
در پایان تذکر این نکته ضروریست که مراد از "شیری" که در این روایات به صورت موکد بر ضروت نوشیدن آن و خاص و فواید آن تاکید شده، "شیر طبیعی و سالم" است و نه الزاماً شیرهای صنعتی که بعضاً شاهد استفاده از مواد نگهدارنده در آنها هستیم و نه شیرهایی که با فرایندهای مختلف صنعتی، ماندگاری حتی تا 6 ماه یافته‌اند!
نکته ضروری دیگری که در مصرف شیر باید به آن توجه جدی داشت این است که به دلیل طبع سرد و تر" شیر حتما باید آن را همراه با مصلح آن مصرف کرد؛ از جمله مصلحات شیر می‌توان به عسل، شیره انگور، خرما، دارچین، گلاب اشاره کرد؛ رعایت این نکته برای افرادی که طبع "بلغمی" یا "سوداوی" دارند، بسیار ضروری‌تر است.