سرویس سیاست حلقه وصل - روزانه می‌توان از لابه‌لای گزارش‌ها و عناوین خبری رسانه‌های مکتوب و حتی غیر مکتوب، نکات قابل‌توجهی استخراج کرد؛ موضوعاتی که می‌تواند برای مخاطبین قابل‌استفاده و محوری برای تحلیل باشد، در گزارش روزانه "ویژه‌های حلقه وصل" نکات و تأملات قابل‌استخراج از رسانه‌ها برای مخاطبین عرضه خواهد شد؛ با «ویژه‌های حلقه وصل» همراه شوید.
*******
** مذاکره با ترامپ، دیوانگی است، اما ارزش امتحان کردن دارد!
روزنامه ایران در یادداشتی به قلم «دیاکو حسینی» همکار «حسام الدین آشنا» در مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست جمهوری نوشت: «حسن روحانی یکبار دیگر برای مذاکره عادلانه، قانونی و عزتمندانه اعلام آمادگی کرد...ایران دلایل آشکاری مبنی بر عدم پذیرش مذاکره در سایه تحریم‌ها دارد. اول آنکه، مذاکره در شرایطی که تحریم‌ها در جای خود باقی هستند، ایران را به طرف ضعیف‌تر و به زانو افتاده معرفی می‌کند و هیچ راهی جز قبول تمامی شروط استعماری امریکا باقی نمی‌گذارد. دوم؛ فروپاشی برجام را رسمیت می‌بخشد چون در این صورت، لغو تحریم‌هایی که باید مطابق با توافق هسته‌ای برچیده می‌شدند، به موضوعی برای مذاکره در ازای اخذ امتیازهای بیشتر از طرف ایران تبدیل خواهند شد و این از نگاه ایران غیرمنصفانه و غیرقابل قبول است. سوم؛ فشار زمانی را از همان ابتدا به زیان ایران تنظیم می‌کند. اگر ایالات متحده قادر باشد چماق تحریم‌ها را همچنان بالای سر ایران نگه دارد، دلیلی برای تعجیل در رسیدن به نتیجه نخواهد داشت و شاید تا سال‌ها مذاکرات بی حاصل را ادامه بدهد؛ در حالی که طرف ایرانی ناچار است برای لغو تحریم‌ها هرچه زودتر گفت‌وگوها را به ثمر بنشاند. مذاکراتی که در چنین شرایطی آغاز شود محتوم به شکست است و حتی اگر توافقی در میان باشد، فاجعه بارترین توافق ممکن در تاریخ اخیر ایران خواهد بود. به همین دلیل، تهران مقاومت را به چنین مذاکره‌ای ترجیح می‌دهد».
حسینی در ادامه نوشت: «با این اوصاف ممکن نیست که ایران از درخواست خود برای لغو تحریم‌ها به منظور وارد شدن به اتاق مذاکرات در شرایط عادلانه انصراف دهد و بسیار بعید است که امریکا به رغم آگاهی از شکست سیاست فشار، تصمیم بگیرد که ناگهان تحریم‌ها را بدون هیچ چشم‌اندازی از دستیابی به توافق، لغو کند. حل این معضل به ابتکار عملی خلاقانه‌تر نیاز دارد. شاید پیش مذاکره‌ای میان دو کشور به هدف دستیابی به تفاهم اولیه پیرامون نحوه لغو تحریم‌ها و تضامین مرتبط با آن، موضوعات قابل مذاکره برای طرفین و سقف زمانی گفت‌وگوها بتواند ابهامات را به حداقل برساند. اگر امریکا حسن نیت خود را نشان دهد، ایران ابایی از اثبات جدیت خود ندارد؛ همچنان که برای ادامه مقاومت بلندمدت در برابر زورگویی جدی است.»
این عضو مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست جمهوری تاکید کرده است که مذاکره در شرایط فعلی با آمریکا، فاجعه بارترین توافق ممکن در تاریخ اخیر ایران خواهد بود؛ اما با اینحال در ادامه در رویکردی تأمل برانگیز تصریح کرده است که اگر امریکا حسن نیت خود را نشان دهد، ایران ابایی از اثبات جدیت خود ندارد!
آمریکا هم در دولت اوباما و هم در دولت ترامپ، برجام را لگدمال کرد؛ اما با اینحال دولتمردان همچنان چشم انتظار حسن نیت آمریکایی‌ها هستند!
لازم به ذکر است که روحانی- آبان ۹۶- گفته بود: «آمریکا با زبان و عمل می‌گوید که اهل مذاکره و تعهد نیست اما به برخی کشورهای شرق آسیا (کره شمالی) می‌گوید بیا با ما مذاکره کن؛ مگر دیوانه‌اند که با شما مذاکره کنند؟ شما به مذاکره‌ای که به تأیید سازمان ملل رسیده، پایبند نیستید».
ظریف نیز- بهمن ۹۷- گفته بود: «توافق با آمریکا به اندازه جوهر روی کاغذ هم ارزش ندارد».
متاسفانه دولت هیچ برنامه‌ای برای اداره کشور نداشته و همچنان همه امور را به مذاکره با آمریکا گره زده است. روحانی پس از خروج ترامپ از برجام با ابراز امیدواری گفته بود: «مزاحم رفت»؛ فعالین اصلاح طلب نیز بارها ترامپ را یک «دیوانه» نامیده بودند. اما حالا این طیف تاکید دارد که می‌توان از آن دیوانهٔ مزاحم انتظار حسن نیت داشت!
** ابتکار: هر چه تورم بیشتر شود، زباله کمتر می‌شود!
روزنامه ابتکار در گزارشی با عنوان «تورم بیشتر، زباله کمتر» نوشت: «مصرف‌گرایی و تبدیل شدن جوامع انسانی به جوامعی مصرف‌گرا در جریان تولید انبوه کالاها و مواد اولیه خوراکی از جمله دلایل ازدیاد زباله‌ها در سراسر جهان است؛ دلایلی که اختلال در هر قسمتی از آن، چه در خرید کالا و چه در تولید آن می‌تواند به کاهش تولید زباله منجر شود. همان اتفاقی که به نظر می‌رسد در تهران رقم خورده و سبب کاهش تولید زباله در این شهر شده است. آمارها حکایت از آن دارد که تولید زباله در سه ماه ابتدایی سال در تهران با کاهش روبه‌رو بوده است. برخی کارشناسان دلیل آن را کاهش توان خرید تهرانی‌ها می‌دانند».
چندی پیش روزنامه اصلاح طلب «شرق» در مطلبی نوشته بود: «تهران امروز پول می‌خواهد و این پول را باید آنهایی که قبول کرده‌اند در تهران بمانند، بدهند... تهران برای ساکنانش محکوم به بسیاری از تصمیمات است که برایش گران تمام می‌شود. سیاست‌هایی که در سال‌های گذشته اعمال شده و اشتباه بوده یا اعمال نشده و باز هم اشتباه بوده، تهران را در مسیری قرار داده که در شرایط فعلی گزینه گران‌شدن تهران، جزء اصلی‌ترین گزینه‌های روی میز مدیران شهری شده است. اگر سیاست‌های حمایت از قشر محروم و کوخ‌نشین در دهه اول بعد از انقلاب در صدر سیاست‌ها بود و عدول از آن به واکنش‌های اجتماعی می‌انجامید، امروز شدیدترین تصمیمات که برای قشر محروم فشار و هزینه دارد، نرم و زیرپوستی و گاه علنی اجرا می‌شود و کسی اعتراضی هم ندارد؛ چون حالا دیگر تقریباً همه روی گران‌شدن تهران اتفاق نظر دارند».
شورای شهر و شهرداری اصلاح طلب تهران بارها اعلام کرده‌اند که باید شهر تهران را گران کرد تا پایتخت، بهتر اداره شود!
شعار تأمل برانگیز «تورم بیشتر، زباله کمتر» از زبان کسانی مطرح می‌شود که حامی دولتی هستند که چندی پیش منشور حقوق شهروندی را رونمایی کرد تا به جامعه بگوید به دنبال استیفای حقوق آنان است.
ایدهٔ اصلاح طلبان- به مرکزیت کارگزاران- بازگشت به سیستم و ساختار ارباب رعیتی است. در نظام ارباب رعیتی، رعیت در خدمت اشرافیت و خان یا همان طبقه ثروتمند است. این برخلاف نظام شهروندسالاری است که در آن هر فردی دارای حقوقی است که باید جامعه و مسئولان به آن احترام بگذارند.
** دولت روحانی در ایجاد فرصت‌های شغلی ناتوان است
روزنامه جهان صنعت در گزارشی نوشت: «در کنار عمده چالش‌ها و مشکلات امروز اقتصاد ایران، پدیده بیکاری را می‌توان به عنوان یکی از پیامدهای اصلی چالش‌های پیش‌روی کشور تعریف کنیم که در غالب موارد با زوال سطوح اجتماعی افراد همراه می‌شود. ناکارآمدی سیاست‌های دولتی و ناتوانی وی در ایجاد فرصت‌های شغلی مناسب برای آحاد جامعه یکی از معضلات امروز اقتصاد ایران است که پایان دادن به قوانین دست‌وپا گیر فضای کسب‌وکار را می‌طلبد».
دولتمردان تاکنون بارها از طرح‌های مختلف اشتغالزایی رونمایی کرده و حتی آمارهای تأمل برانگیز از اشتغال در دولت را اعلام کردند اما واقعیت موجود در جامعه به هیچ عنوان با آمارهای مذکور همخوانی نداشت.
روحانی- اسفند ۹۷- در جمع وزیر، معاونان و مدیران ارشد وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی گفته بود: «کل شاغلین کشور در اول دولت ما حدود ۲۰ میلیون و ۶۰۰ هزار نفر بوده الان رقم اشتغال ما حدود ۲۴ میلیون نفر هست. یعنی در طول این پنج سال سه میلیون و ۴۰۰ هزار اشتغال خالص داشتیم». این در حالی است که آمار واقعی اشتغالزایی از ابتدای دولت یازدهم تا پاییز سال گذشته، یک میلیون و ۷۵۰ هزار نفر بوده، نه ۳ میلیون و ۴۰۰ هزار نفر.