«تکه‌چوب» آخرین سلاح اسطوره در میدان

به گزارش حلقه وصل: برای بیش از یک سال، سنوار عملیات‌ مقاومتی را داخل نوار غزه در محاصره فرماندهی و رژیم صهیونیستی را با مقاومت سرسختانه‌ای مواجه کرد که علیرغم استفاده از پیشرفته‌ترین و جدیدترین سیستم‌های تسلیحاتی قادر به شکست آن نبود.

از رهبری استثنایی مانند یحیی سنوار بیش از این هم انتظار نمی‌رفت، اینکه در همه جوانب زندگیش خاص باشد؛ در رویکرد رهبریش، جسارت غیرمعمولش، تصمیمات راهبردیش و توانمندی‌های استثناییش؛ او در همه چیز استثنایی بود.

با وجود اینکه رژیم صهیونیستی همواره به توانمندی‌های اطلاعاتیش مباهات می‌کند و دلیل بسیاری از ترورهای اخیر صورت گرفته در لبنان را در این امر ملاحظه می‌کند، اما در طول یک سال تمام و چه بسا بیش از آن نتوانست، به نخستین هدف تحت پیگرد خود دست یابد.

مردی که با عملیات طوفان الاقصی در هفتم اکتبر 2023 زلزله‌ای در رژیم ایجاد کرد، سرانجام به اذعان «دانیال هاگاری»، سخنگوی ارتش رژیم صهیونیستی، به شکلی کاملا تصادفی بعد از ظهر پنج‌شنبه، به دیدار معبودش شتافت.

هاگاری گفت: «نمی‌دانستیم که او آنجاست، در ابتدا او را به عنوان یک فرد مسلح داخل یکی از ساختمان‌ها شناسایی کردیم. او با چهره‌ای پوشیده که چند ثانیه قبل از کشته شدنش چوبی به سمت پهپاد ما پرتاب می‌کرد،‌ مشاهده شد.»

رژیم صهیونیستی و مزدوران و حامیانش چه بسیار شعار می‌دادند و ادعا می‌کردند که رهبران حماس در میان مردم بی‌دفاع پنهان می‌شوند، اما خود رژیم اعتراف کرد که رهبر حماس تا آخرین لحظه زندگیش با این رژیم جنگید و تا آخرین لحظه دست از خواسته‌هایش نکشید و به خاطر آنها با آنچه به دستش می‌رسید، حتی یک تکه چوب مبارزه کرد.

در یکی از خطوط مقدم درگیری شهر رفح در جنوب نوار غزه، سنوار آخرین نبرد خود را با شجاعت هرچه تمام‌تر انجام داد و درحالی به شهادت رسید که لباس رزم به تن و سلاح در دست داشت و آماده بود تا پایان زندگیش را همچون مسیر زندگیش رقم بزند: «مبارزه تا آخرین رمق بدون عقب‌نشینی در نبرد با دشمن اشغالگر.»

آیا چنین مردی از مرگ می‌ترسد؟ و آیا از مردی که رهبری جنبش مقاومت در برابر رژیم اشغالگر غاصب را به دست می‌گیرد، غیر از این انتظار می‌رفت؟

سنوار: رهبری از دنیای اسطوره‌ها
سنوار را مردی استثنایی توصیف می‌کنند. استثنایی بودن سنوار را در جرأت میدانی و شجاعت سیاسی او ملاحظه می‌کنند. او رهبری بود که در کنار تظاهرکنندگان به مرزهای نوار آمد و با وجود استقرار تک‌تیراندازان رژیم اشغالگر با فلسطینی‌ها شعار «در راه قدس میلیون‌ها شهید می‌دهیم» را سر داد و تأکید کرد که ملت فلسطین محال است، از قدس چشم‌پوشی کند.

او رهبری است كه اگرچه از سوی توسط رژیم صهيونيستی تهدید به مرگ شده بود و این رژیم تهديد کرده بود، هرجا او را بیابد، حتی در زمان آتش‌بس باشد، ترور خواهد کرد، پس از نبرد «شمشير قدس» در کنفرانس مطبوعاتی شرکت و آشکارا اعلام کرد، پیاده به خانه خود باز می‌گردد و رژیم اشغالگر جرأت ترور او را ندارد.

سنوار بزرگ‌ترین ضربه تاریخ مقاومت فلسطینی به رژیم صهیونیستی را فرماندهی کرد و توانست ضربه‌ای سخت به سرویس‌های امنیتی این رژیم وارد کند و اسطوره برتری اطلاعاتی و نظامی آن را به لرزه درآورد.

مقاومت بزرگترین رویارویی مستقیم تاریخ خود را در زمان فرماندهی او رقم زد، بدون اینکه ماشین جنگی اسرائیل توان کوچک‌ترین مقاومت و ایستادگی در برابر مقاومت را داشته باشد و برای بیش از یک سال به مبارزه خود بدون شکست یا عقب‌نشینی ادامه دهد.

رهبری حماس او را بیش از هر زمان دیگری به ادامه مسیرش در مقاومت مصمم کرد و درحالی که رژیم اشغالگر در تونل‌ها و نقاط مستحکم دنبالش می‌گشت، او لباس رزم به تن و سلاح در دست در میان رزمندگان مقاومت در خطوط مقدم درگیری و رویاروی با دشمن بود.

وعده خدا
شهادت برای سنوار یک اتفاق نبود که انتظار آن را هر لحظه می‌کشید، بلکه آرزویی بود که خود سه سال پیش در یک کنفرانس مطبوعاتی از آن سخن گفت.

وی گفت: «بزرگ‌ترین هدیه‌ای که دشمن و رژیم اشغالگر می‌تواند، به من بدهد، ترور من است، اینکه من به دستش شهید شوم. امروز من 59 سال دارم، واقعیت امر این است که برای من بهتر این است که با اف 16 کشته شوم تا اینکه در اثر کرونا یا سکته یا تصادف یا به اشکال دیگری بمیرم که مردم عادی می‌میرند.»

او درباره این آرزویش چنین می‌گوید: «در این سن به وعده خدا نزدیک شده‌ام و ترجیح می‌دهم، شهید شوم تا اینکه در بستر بمیرم.»

انتشار خبر شهادت یحیی سنوار با پخش تصاویری از پیکر وی همراه شد. تصاویر نشان می‌داد، وی لباس رزم به تن و سلاح در دست دارد؛ از ناحیه سر به شدت آسیب دیده و بعد از درگیری شدید و سخت، ارتش رژیم اشغالگر خانه‌ای که در آن سنگر گرفته بود، را با تانک منهدم کرده است. 

این تصویر نشان داد، سنوار نه در تونلی و نه در جای مستحکمی میان اسرای اسرائیلی، آنگونه که سرویس‌های اطلاعاتی آمریکا و اسرائیل ادعا می‌کردند، پنهان نشده و یا در گوشه‌ای جدای از دیگران و به دور از انظار در هفتمین طبقه زمین، آنگونه که سرویس‌های امنیتی ماه‌هاست، مدعی بودند، خود را مخفی نکرده؛ بلکه برعکس واقعیت‌ها نشان داد، او روی زمین است و در جبهه‌های مختلف در تردد است و شخصا و مستقیما نبردها را فرماندهی و در آنها شرکت می‌کند.

تصویری که حلاوت پیروزی را برای نتانیاهو زهر کرد
محله تل السلطان طی ماه‌های گذشته شاهد شدیدترین و سخت‌ترین درگیری‌ها بود؛ بیش از 4 ماه بود که از غیرنظامیان تخلیه و به میدان شدیدترین درگیری‌ها بین رزمندگان مقاومت و نیروهای اشغالگر تبدیل شده بود و در این محله مقاوم سنوار در میان رزمندگان مقاومت بود، آنها را از خطوط مقدم جبهه فرماندهی می‌کرد، بدون اینکه تا لحظه شهادتش میدان را ترک کند.

انتشار تصویر شهادت سنوار که ناشی از خوشحالی لحظه‌ای یکی از نظامیان اشغالگر از دست یافتن تصادفی بر وی بود، باعث شد، ارتش رژیم صهیونیستی نتواند، حقیقت نحوه شهادت وی را سانسور و روایت مورد نظر نتانیاهو و دستگاه‌های امنیتیش را منتشر کند.

تصویر شهادت سنوار، نتانیاهو را از پیروزی که از 7 اکتبر بی‌صبرانه انتظارش را می‌کشید، تا ابد محروم کرد. نحوه شهادت سنوار شکستی برای رژیم اشغالگر و ضربه‌ای سنگین و بزرگ برای دستگاه‌ امنیتی آن بود که ماه‌ها در پی مهندس و فرمانده «طوفان الاقصی» بود.

کاملا تصادفی و اتفاقی
سنوار همانگونه مرد که آرزویش را داشت. او درحالی شهید شد که لباس نظامی به تن داشت و با هرآنچه در توان داشت، ‌جنگید، نه آنگونه که «بنیامین نتانیاهو»، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی بارها ادعا کرده بود، در تونلی مخفی شده است.

برخلاف ادعاهای رژیم صهیونیستی درباره استفاده سنوار از اسرا به عنوان سپر انسانی، «گلگتز»، رادیو ارتش اسرائیل اعتراف کرد: «یحیی سنوار در حالی که لباس نظامی به تن داشت و در خط مقدم با نظامیان رژیم صهیونیستی می‌جنگید، به شهادت رسید.»

سنوار بیش از 8 ماه بود که در جبهه‌های مختلف نبرد در رفت و آمد بود و شخصا و مستقیما به جبهه‌ها سرکشی می‌کرد و با رزمندگان مقاومت دیدار می‌کرد و آخرین جبهه‌ سرکشی وی جبهه «تل السلطان» در رفح بود.

رژیم صهیونیستی درحالی سنوار را به شهادت رساند که از تصرف ساختمانی که در آن سنگر گرفته بود، عاجز و ناتوان شده بود و تنها زمانی بر او دست یافت که با تانک آنجا را منهدم کرد.

همانطور که سنوار با طوفان الاقصی رژیم صهیونیستی را از امنیت و آرامش محروم کرد، در آخرین لحظات زندگی خود نیز این رژیم را گرفتن ژست طرف پیروز که همواره آرزوی آن را دارد، محروم کرد.

با وجود همه توانمندی‌های نظامی و اطلاعاتی و حمایت‌ها و پشتیبانی‌های گسترده قدرت‌های بزرگ جهانی و سکوت منطقه‌ای، این ارتش قدرتمند، دشمن فقط توانست، او را کاملا اتفاقی و طی یک عملیات گشت‌زنی در روز بعد از درگیری در جنوب غزه به شهادت برساند.

طوفان الاقصی عملی شدن اولین دستاورد و پیروزی سنوار نبود، او کسی بود که بر چهار حکم ابد به مدت 426 سال پیروز شده بود. در مجموع بیش از 22 سال را در زندان‌های رژیم صهیونیستی سپری کرده بود، اما وقتی از زندان خارج شده بود، مسلط به زبان عبری بود و تحصیلات دانشگاهی را سپری و چندین کتاب ترجمه کرده بود.

پس از آزادی بدون لحظه‌ای تأخیر به حماس ملحق شد تا در ادامه مسئول پرونده اسرا در حماس شود، سپس رئیس جنبش در نوار غزه و بعد از شهادت «اسماعیل هنیه» در تهران به رئیس دفتر سیاسی آن انتخاب شود.

در این تردید نیست که نبود سنوار روی حماس و مقاومت تأثیر می‌گذارد، اما چه وقت جنبش مقاومت علیه رژیم اشغالگر با رفتن فرمانده‌ای از آن متوقف شده که بخواهد الان با رفتن سنوار متوقف شود؟