به گزارش حلقه وصل: بامداد روز سهشنبه ۷ فروردین مصادف با ۲۶ مارس برخورد یک کشتی باری به نام «دالی» که نامش برگرفته از هنرمند مشهور اسپانیایی «سالوادور دالی» است، به هنگام عبور از زیر پل «فرانسیس اسکات کی» واقع در ایالت بالتیمور ایالات متحده آمریکا منجر به نابودی کامل بخشی از پل و کشته و مفقود شدن ۶ نفر از کارگرانی شد که در بالای پل مشغول به کار تعمیرات بودند.
برخورد کشتیهای تجاری بزرگ به پلهای مستقر بر روی رودخانههای عریض و عمیق آمریکا اتفاق نادری نیست و تا کنون منجر به فوت دهها نفر از شهروندان این کشور شده است.
بنابر گزارشات انجمن جهانی زیرساختهای حملونقل آبی مابین سالهای ۱۹۶۰ تا ۲۰۱۵ میلادی تنها در ایالات متحده آمریکا تعداد ۱۸ پل بزرگ در اثر تصادف کشتی فرو ریخته و منجر به کشته شدن بسیاری شده است. با اضافه شدن حادثه پل فرانسیس اسکات کی به موارد موجود تعداد این سوانح به ۱۹ مورد رسیده که این رقم نشان از وضعیت نامناسب ایمنی پلهای ایلات متحده آمریکا دارد.
عبور کشتیهای باری از زیر پلهای مستقر بر روی رودخانهها و خلیجهای متعدد ایالات متحده تبدیل به معضل بزرگی برای امنیت کشتیرانی و همچنین بلای جان شهروندان آمریکایی شده است. شهروندانی که بزرگترین و قدرتمندترین نیروی دریایی جهان را در اختیار دارند اما این نیروی دریایی عظیم کمکی به تنظیم عبور و مرور کشتیهای باری و تجاری از آبراههای این کشور نمیکند و به جای آن مشغول به ماجراجویی و آتش افروزی در نقاط مختلف جهان است.
همانطور که اشاره شد موارد برخورد کشتی باری و تجاری با پل در آمریکا نادر نیست و در چند دهه گذشته بارها تکرار شده است. از جمله این موارد میتوان به برخورد کشتی تفریحی و یدک کش آن به پل «کوئین ایزابلا» در ۱۵ سپتامبر ۲۰۰۱ و تنها چند روز پس از فاجعه ۱۱ سپتامبر اشاره کرد که منجر به کشته شدن هشت نفر از سرنشینان خودروهای عبوری از پل شد. یک سال بعد نیز در ۲۶ مه ۲۰۰۲ پل «اینتراستیت» در اثر برخورد یک کشتی تفریحی بزرگ تخریب شد و ۱۱ نفر از سرنشینان خودروهای عبوری را به کام مرگ کشاند. موارد دیگری همچون سانحه پل «سان شاین اسکای وی» با ۳۵ کشته و پل «بیگ بایو کانوت» با ۴۷ کشته از جمله خونبارترین سوانح مشابه دیگر بودند که همگی در خاک ایالات متحده آمریکا رخ دادهاند.
در این بین اما تفاوت برخورد رسانهای و نحوه تعامل سلبریتیهای آمریکا با این سانحه در مقایسه با سوانح غیرعمد کمتکرار در ایران بسیار جالب توجه است. برخورد اکثر رسانهها با این سانحه که حاصل سهلانگاری و خطای انسانی بوده است در حد اخبار عصر و گزارش تصویری کوتاه از محل حادثه بود و به ابعاد سانحه و سابقه تاریخی آن و همچنین بیکفایتی دولت در جلوگیری از تکرار این سوانح چندان پرداخته نشد.
در صورتی که در حوادثی مشابه در ایران، رسانههای فارسی زبان مستقر در کشورهای غربی با تولید ادبیات متفاوتی به ماجرا پرداخته و به آن ضریب حداکثری در جهت تخریب جمهوری اسلامی ایران میدهند. حتی در بسیاری از موارد به نحوی فضا را آلوده میکنند که در برخی موارد افراد مقصر اصلی در این سوانح امکان فرار از مسئولیت را پیدا کرده و اغلب از آن استفاده میکنند.
منبع: رجانیوز