طوفان الاقصی چگونه لایه‌های شکاف در جامعه صهیونیستی را فاش کرد؟

به گزارش حلقه وصل: تسنیم نوشت: درحالی که با روی کار آمدن کابینه بنیامین نتانیاهو متشکل از وزرای افراطی و فاشیست، اختلافات در جامعه صهیونیستی میان سران این رژیم و نیز شهرک‌نشینان با ارتش و کابینه به اوج خود رسیده بود، جنگ غزه لایه‌های مختلفی از اختلافات را در جامعه اسرائیلی ایجاد کرد که صرفا منحصر به جناح چپ یا راست نیست؛ بلکه این اختلافات در ابعادی عمیق‌تر و روشن‌تر گسترش یافته است.

تلاش ناکام نتانیاهو برای اتحاد صهیونیست‌ها بعد از رسوایی 7 اکتبر

«بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی 4 روز بعد از آغاز عملیات طوفان الاقصی در 7 اکتبر 2023 تلاش کرد تکه‌های جدا شده جامعه صهیونیستی را مجددا به هم بچسباند و برای رسیدن به اهداف خودش در جنگ، اسرائیلی‌ها را با خود همسو کند.

بر این اساس نتانیاهو فریاد زد که اسرائیل اکنون در میان یک جنگ موجودیتی قرار دارد و باید برای رسیدن به اهداف جنگ از جمله نابودی حماس و بازگرداندن اسرای اسرائیلی از غزه، همه اسرائیلی‌ها با هم متحد شوند. سپس نتانیاهو از تشکیل کابینه جنگی خبر داد که شامل «یوآو گالانت» وزیر جنگ و شماری از مسئولان صهیونیست در اردوگاه چپ می‌شود.

درواقع نتانیاهو با این کار به دنبال ارائه یک تصویر نمایشی از وحدت بین صهیونیست‌ها بود اما همین وحدت نمایشی هم دوام زیادی نداشت و با ادامه تجاوزات به غزه و عدم رسیدن به هیچ یک از اهداف اعلام شده، اختلافات میان اسرائیلی‌ها روز به روز بیشتر آشکار شد.

اما موضوع تنها به همین جا ختم نمی‌شود؛ زیرا اسرائیل همچنان در تمامی سطوح سیاسی، نظامی، اجتماعی و اقتصادی متحمل خسارات هنگفت و بی‌سابقه‌ای می‌شود و علاوه بر آن بعد از ارائه شکایت علیه این رژیم در لاهه، وضعیت متشنج صهیونیست‌ها بدتر از قبل شده است.

ابعاد اختلافات صهیونیست‌ها در جنگ غزه

در اینجا قصد داریم به اختلافات صهیونیست‌ها در چند موضع بپردازیم:

-گادی آیزنکوت از اعضای کابینه جنگی رژیم صهیونیستی که انتقاد زیادی از سیاست‌های نتانیاهو دارد اخیرا اعلام کرد که اعضای کابینه جنگی اسرائیل باید از دروغ گفتن به خود دست بردارند و به جای ادامه جنگ به شکل کورکورانه، در راستای رسیدن به معامله‌ای جهت آزادی اسرای اسرائیلی حرکت کنند.

- بعد از 100 روز از جنگ غزه، بنی گانتس در تظاهرات گسترده در تل‌آویو علیه نتانیاهو شرکت و اعتراض خود را نسبت به نحوه رسیدگی کابینه به مسئله اسرای اسرائیلی اعلام کرد.

-نتانیاهو در جمعه گذشته مانع حضور مدیر دفتر گالانت در جلسه کابینه جنگی شد؛ موضوعی که وزیر جنگ رژیم صهیونیستی را خشمگین کرد و او از جلسه بیرون رفت.

- درگیری لفظی شدیدی در جلسه اخیر کابینه جنگی اسرائیل بین گالانت و «ایتمار بن گویر» وزیر فاشیست کابینه نتانیاهو رخ داد.

-اخیرا وبسایت عبری «والا» فاش کرد که یوآو گالانت قصد حمله به دفتر بنیامین نتانیاهو را داشته و هشدارهای زیادی درباره تشدید تنش میان این دو نفر مطرح شده است.

عوامل اصلی اختلاف در کابینه جنگی رژیم صهیونیستی

اما دلایل اصلی اختلافات شدید در میان سران صهیونیست بعد از جنگ غزه را می‌توان به این صورت توضیح داد:

-تلاش نتانیاهو برای فرار از مسئولیت شکست امنیتی: پیش از ظهور این اختلافات میان مقامات نظامی و سیاسی صهیونیست، انتظار بر این بود که اعلان جنگ علیه غزه و شکستی که اسرائیل در 7 اکتبر از حماس خورد، مهمترین انگیزه برای اتحاد اسرائیلی‌ها باشد؛ اما واقعیت دقیقا برعکسِ این انتظارات بود و نه تنها صهیونیست‌ها متحد نشدند، بلکه جنگ غزه اختلافات آنها را عمیق‌تر هم کرد.

-نتانیاهو در ابتدای انجام تهاجم زمینی ارتش رژیم صهیونیستی به نوار غزه با انتشار توئیتی سعی کرد مسئولیت شکست در 7 اکتبر را به گردن نهاد نظامی و امنیتی اسرائیل بیاندازد و گفت که این نهاد هیچ هشداری درباره قصد حماس برای حمله به اسرائیل نداده بود و مقامات امنیتی و نظامی ارزیابی کرده بودند که حماس از طرح حمله عقب‌نشینی کرده و تمایل به گفت‌وگو دارد. بعد از هجمه‌های تندی که اسرائیلی‌ها در پی این توییت ضد نتانیاهو انجام دادند او مجبور شد توئیتش را حذف کند.

-درگیری‌های شخصی بین نتانیاهو و یوآو گالانت: اختلاف بین این دو مقام صهیونیست زمانی به اوج خود رسید که نتانیاهو، گالانت را از دیدار با روسای موساد و شاباک منع کرد. با وجود اینکه آنها ابتدا سعی داشتند وانمود کنند هیچ مشکلی بینشان وجود ندارد اما تنش‌های مداوم در جریان جلسات کابینه جنگی میان این دو نفر گویای اختلافات شدید آنها بود.

نتانیاهو در هفته‌های گذشته به شدت تحرکات گالانت را محدود و نفوذ او را در میان احزاب اسرائیلی کم کرده، به طوری که اختیارات وزارت جنگ را بین شرکای خود در ائتلاف کابینه از جمله حزب «صهیونیست مذهبی» به ریاست «بزالل اسموتریچ» وزیر دارایی فاشیست این کابینه تقسیم کرده است.

نتانیاهو اختیارات یوآو گالانت در «هماهنگی امور کابینه در مناطق فلسطینی» و «اداره مدنی» را سلب و این اختیارات را به اسموتریچ داده است.

به گفته تحلیلگران سیاسی رژیم صهیونیستی، این باور عمومی وجود دارد که نتانیاهو این جنگ را با انگیزه‌های سیاسی شخصی اداره می‌کند و تنها به دنبال ماندن در قدرت و جلوگیری از سرنگونی کابینه خود به هر قیمتی است.

-تشکیل کمیته تحقیق درباره شکست‌های موسسه نظامی اسرائیل: «هرتزی هالیوی» رئیس ستاد ارتش رژیم صهیونیستی بعد از شکست 7 اکتبر مقابل حماس تصمیم به تشکیل یک کمیته تحقیقاتی برای بررسی سلسله شکست‌های نظامی و اطلاعاتی و همچنین اجرای عملیات نظامی در جنگ غزه گرفت.

این کمیته متشکل از فرماندهان نظامی سابق رژیم صهیونیستی به ریاست «شائول موفاز» رئیس ستاد ارتش و وزیر جنگ پیشین این رژیم است. قابل توجه است که هالیوی تشکیل کمیته مذکور را با نتانیاهو و گالانت هماهنگ نکرده بود. همین مسئله موجب خشم نتانیاهو و شرکایش شده و آنها در جلسه کابینه سیاسی-جنگی اسرائیل، هالیوی را به شدت مورد هجمه قرار دادند اما گالانت از او (هالیوی) دفاع کرد.

نتانیاهو به خوبی از خطرات تشکیل چنین کمیته‌ای بر آینده سیاسی خود آگاهی دارد و به احتمال بسیار بالا این کمیته، نتانیاهو و سران نهادهای امنیتی و نظامی اسرائیل را مسئول شکست امنیتی بزرگ در 7 اکتبر معرفی کند و خواستار برکناری آنها شود.

نارضایتی نتانیاهو و حامیانش از تشکیل این کمیته به دو دلیل عمده باز می‌گردد: علت اول آن است که اعضای این کمیته به ریاست شائول موفاز از مخالفان سرسخت نتانیاهو می‌باشند. علت دوم مربوط به این مسئله می‌شود که تشکیل چنین کمیته‌ای مقدمه‌ای خواهد بود برای ایجاد یک کمیته تحقیق رسمی قبل از پایان جنگ غزه که به شدت منافع نتانیاهو و حامیانش را به خطر می‌اندازد.

-سیاست‌های اسرائیل مقابل نوار غزه در مرحله بعد از جنگ: نتانیاهو و ائتلاف کابینه وی که متشکل از 64 عضو کنست می‌باشد به شدت با دیدگاه دولت آمریکا درمورد نوار غزه برای روز بعد از جنگ مخالفند.

درخواست‌های دولت ایالات متحده در این زمینه آن است که ارتش اسرائیل بعد از رسیدن به اهداف جنگی از غزه عقب نشینی کند (این درحالی است که هیچ چشم‌اندازی برای دستیابی به این اهداف وجود ندارد). بازگرداندن قدرت تشکیلات خودگردان به آن و اجرای اقداماتی برای ورود کمک‌ها به نوار غزه و اجرای پروژه‌های بازسازی در این منطقه از جمله دیگر درخواست‌هایی است که واشنگتن مطرح کرده و نتانیاهو و شرکایش با آن مخالفند.

این درحالی است که گالانت تقریبا دیدگاهی همسو با دولت آمریکا دارد و اخیرا در بیانیه‌ای اعلام کرد که وجود تشکیلات خودگردان و قدرت گرفتن آن در راستای منافع امنیتی اسرائیل است. گالانت همچنین درباره انفجار اوضاع در کرانه باختری هشدار داده و خواستار دادن مالیات‌ها در این منطقه به تشکیلات خودگردان و بهبود وضعیت اقتصادی این تشکیلات شد.

-تسلیم شدن نتانیاهو در برابر درخواست‌های راست‌افراطی‌ها: نتانیاهو به هر قیمتی در تلاش است تا ائتلاف کابینه افراطی خود را در دوره بعد از جنگ حفظ کند و بر همین اساس مجبور است همواره در برابر خواسته‌های 2 عضو کلیدی ائتلافش یعنی بن گویر و اسموتریچ تسلیم باشد.

نتانیاهو سعی دارد به هر طریقی که شده جلوی برگزاری انتخابات جدید که بسیاری از صهیونیست‌ها خواستار آن هستند را بگیرد و به همین دلیل اصرار دارد که همچنان از حمایت ائتلاف راست‌افراطی خود برخوردار باشد تا اگر کار به انتخابات دوباره کشید باز هم شانس پیروزی داشته باشد.

نتانیاهو معتقد است که این موارد به او کمک می‌کند تا در انتخابات بعدی بتواند در قدرت بماند:

-پایبندی به هدف نابودی حماس و حاکمیت آن در نوار غزه.

-تاکید بر عدم عقب‌نشینی از هدف نابودی حماس بدون توجه به اینکه جنگ تا چه اندازه طولانی شود.

-عدم اجازه برای بازگشت تشکیلات خودگردان فلسطین در هر قالبی به نوار غزه.

-تاکید بر جدا ماندن کرانه باختری و نوار غزه و عدم اتصال این دو منطقه به هر شکلی.

-رد تشکیل دولت مستقل فلسطینی، چه در کرانه باختری و چه نوار غزه.

-تاکید بر ادامه سرکوب فلسطینیان در کرانه باختری و قدس و گسترش شهرک‌سازی در این مناطق.

بسیاری از ناظران امور معتقدند که اختلاف نظر شدید میان سران اصلی جنگ اسرائیل علیه غزه یعنی نتانیاهو، گالانت و هالیوی و بنی‌گانتس موجب شده تا این رژیم نتواند تصمیم مشخصی برای روشن کردن تکلیف جنگ اتخاذ کند و به همین دلیل است که این جنگ فرسایشی همچنان ادامه دارد.

این درحالی است که شهرک‌نشینان صهیونیست در شمال و جنوب فلسطین اشغالی به شدت از وضعیت موجود و آوارگی در پناهگاه‌ها خشمگین بوده و علاوه بر آن خانواده‌های اسرای اسرائیلی نیز با برگزاری اعتراضات مداوم، نتانیاهو و سایر مقامات صهیونیست را متهم به بی‌مسئولیتی کرده و خواستار پایان جنگ و بازگشت اسرا هستند.