به بهانه نکوداشت اصغر بختیاری در سینماحقیقت؛ یار نزدیک آوینی به روایت خودش

به گزارش حلقه وصل: اصغر بختیاری مدیر تولید گروه «روایت فتح» بود که بعد از شهادت سید مرتضی آوینی قدم در عرصه ساخت مستند گذاشت و در حرف ها و اظهار نظرهایش، بیش از هر چیز شهید آوینی را به یاد می‌آورد.

راهی که با آوینی شروع شد

او در رابطه با همراهی گروه مستند روایت فتح با شهید آوینی گفته بود که «بعد از پایان جنگ بود که برای تهیه مستند با تیم شهید آوینی در مناطق عملیاتی بودم. در واقع این فصل از فعالیت‌های شهید آوینی با تاسیس مؤسسه فرهنگی هنری روایت فتح شروع شد. موسسه‌ای که در تابستان سال 1371 به دستور حضرت آقا راه‌اندازی شد. در آغاز ما تعداد کمی بودیم که در کنار شهید آوینی کار را شروع کردیم. آقای همایونفر، رمضانی، شعبانی، عباسی، فارسی، رنجبر و بنده که حدود 7، 8 نفر می‌شدیم که من و آقای شعبانی و رمضانی و عباسی و همایونفر از جهاد تلویزیون آمده بودیم. آقای فارسی هم بعداً اضافه شد و آقای یوسف صابری بعد از «شهری در آسمان» به عنوان دستیار کارگردان به تیم ما پیوست.»

بختیاری متولد سال 1345 در شهر ری و دارای مدرک معادل کارشناسی از دانشگاه امام حسین(ع) است. او از دوران نوجوانی خود را به جبهه رساند و از سال 1366 هم عازم تلویزیون شد تا رشادت‌های رزمندگان را به تصویر بکشد. بختیاری سال 1366 در گروه تلویزیونی روایت فتح در جهاد تلویزیون با شهید آوینی آشنا می‌شود و به دلیل علاقه به فعالیت‌های فرهنگی به دنبال ساخت مستند می‌رود. او تا سال 1372 و شهادت مرتضی آوینی در گروه او به عنوان مدیر تولید، عکاسی و فیلمبردار پشت صحنه حضور دارد و بعد از آن است که خود در سال‌های بعد وارد عرصه فیلم‌سازی مستند می‌شود.

ورود به مستند با هدفی مقدس

او دلیل ورودش به عرصه مستند سازی را توضیح می‌دهد و می‌گوید: «سال 1366 بود که در گروه تلویزیونی روایت فتح در جهاد تلویزیون با شهید آوینی آشنا شدم. ما از جبهه آمده بودیم و علاقمند به فعالیت فرهنگی بودیم. من به عنوان نیروی رزمی وارد تلویزیون شدم. گروه جهاد تلویزیون شامل بچه‌های سپاهی و بسیجی و جهادی بود و تیمی تشکیل شده بود که به دنبال ساخت مستند بودند.»

وی افزود: «اول به ماجرای حضورم در تلویزیون اشاره کنم که قصه درازی دارد اما به طور خلاصه برمی‌گردد به شهادت دوست صمیمی‌ام «غلامرضا رحیمی» که در جبهه بود و در مقطع دکترا هم قبول شده بود. وقتی فیلمی به شکل آماتور از مراسم تشییع پیکر ایشان تهیه شد، به این فکر کردم که چه خوب بود می‌توانستیم برای رزمندگان و شهدا کار بهتری انجام دهم. علاقه خاص من به این شهید، جرقه‌ای در ذهنم ساخت که وارد این عرصه شوم .»

بعد از جنگ و ادامه راه

اصغر بختیاری در سال‌های بعد از شهادت آوینی عرصه‌های مدیریتی را هم تجربه کرد و مدیر موسسه آوینی بود، اما او را با مهم‌ترین مستندهایش بهتر می‌توان شناخت. بختیاری مستندها «روضه رضوان» درباره مادران شهدا، «دردهای پنهان» درباره جانبازان اعصاب و روان آسایشگاه سعادت‌آباد، «انتظار» درباره مادران شهدایی که تاکنون بازنگشته‌اند، «مادر»، «آقا مجید»، «بیدار»، «باله‌ای نور»، «امدادگران»، «سلیمان 31»، «پلاک شماره 566» و «حاشیه‌ای بر یک متن کهنه» را در کارنامه دارد.

اصغر بختیاری در نهمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم مستند ایران، سینماحقیقت، جایزه بین‌المللی شهید آوینی را برای ساخت مستند کوتاه «نشانی» دریافت کرد. مستند «نشانی»، روایتگر داستان رسیدن نامه‌های جامانده از دوران دفاع مقدس به دست صاحبان آن است. داستان از این قرار است که تعدادی نامه و وصیت‌نامه از سوی رزمندگان در طول سال‌های دفاع مقدس نگاشته و از سوی آنها به خانواده‌هایشان ارسال شده بود که اکنون همان نامه‌های قدیمی پیدا شده‌اند و به دست خودشان می‌رسند. بختیاری در «نشانی» کوتاه و موجز و بسیار سریع و صریح به سراغ مردانی می‌رود که حالا مشغول زندگی عادی شده‌اند و در مواجهه با آنچه خود نوشته‌اند، دچار دگرگونی بزرگی می‌شوند.

اصغر بختیاری تا امروز بیش از ۱۰۰ اثر مستند ساخته‌ که عمده آنها در زمینه مصائب جنگ و دفاع مقدس است. پرداختن به صبر و رنج‌های مادران شهدا، خانوادهای شهدا و زندگی جانبازان از جمله موضوعاتی است که در مستندهایش روی آنها تمرکز کرده است. مستندسازی که در ادامه راهی که در کنار آوینی آغاز کرده بود، تلاش کرد جنگ را از زاویه مصائب آن نمایش دهد و این همان راهی بود که او را به عنوان یکی از چهره‌های برجسته سینمای مستند دفاع مقدس مطرح کرد.

هفدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم مستند ایران، سینما حقیقت، در روزهای 27 آذر تا 2 دی 1402 در حالی برگزار می‌شود که بزرگداشت اصغر بختیاری یکی از بخش‌های این دوره از جشنواره است.