چرا راهپیمایی‌های ضدصهیونیستی اروپا باید کار ایران باشد؟

به گزارش حلقه وصل: در روزهای گذشته، جنایات گسترده و غیرانسانی رژیم صهیونیستی علیه نوار غزه، موجی از ابراز محکومیت بین‌المللی علیه این رژیم را نَه فقط در کشورهای عربی و اسلامی، بلکه در اقصی نقاط جهان برانگیخته است.

در این راستا، در قلب کشورهای غربی و پایتخت‌های آنها هم شاهد شکل‌گیری راهپیمایی‌های گسترده در حمایت از ملت فلسطین و اعتراض علیه ماهیت تجاوزکارانه اقدامات و سیاست‌های رژیم اشغالگر قدس بوده‌ایم. 

به طور خاص کشورهای انگلستان، آمریکا، فرانسه، آلمان، ایتالیا، سوئد و هلند، از جمله کشورهای غربی بوده‌اند که با موج قابل توجهی از اعتراضات مردمی علیه رژیم صهیونیستی و تأکیدِ افکار عمومی این کشورها بر ضرورت خاتمه یافتن سریع جنایات صهیونیست‌ها رو به رو بوده‌اند. با این حال، به تازگی نشریه تایمز انگلیس در خبری با استناد به پلیس این کشور، مدعی شده که اعتراضات گسترده مدت اخیر در انگلستان در حمایت از ملت فلسطین که مثلا به طور خاص در لندن شاهد راهپیمایی بیش از 100 هزار نفر بوده‌ایم، تا حدود زیادی کارِ ایران و عوامل و نیروهای وابسته به این کشور است و آنها قصد دارند جو و فضای حاکم بر انگلیس را به نفع خود آشفته کرده و به هم بریزند. 

البته نشریه تایمز تأکید کرده که دستگاه‌های ضدجاسوسی و امنیتی انگلیستان به نحوی جدی در حال کار روی این پرونده هستند. در این راستا، اخیر رهبر معظم انقلاب اسلامی در جریان دیدار با دانش آموزان و دانشجویان ضمن اشاره به این موضوع به کنایه فرمودند: یک ابلهی پیدا می‌شود و می‌گوید اجتماع مردم در انگلیس کار ایران است. لابد بسیج لندن و بسیج پاریس این کار را کرده‌اند! 

با این همه، اینطور به نظر می‌رسد که اقدام عجیب نشریه تایمز در طرح این تئوری توطئه که اعتراضات گسترده در انگلستان کارِ ایران و عوامل کشورمان است،  حامل چند پیام و هدف عمده و محوری است. 

اولا، این موضع‌گیری نشان می‌دهد که وسعت و عظمت راهپیمای‌های اخیر در انگلستان به قدری قابل توجه بوده که دولت انگلیس و مخصوصا لابی‌های صهیونیستی متحد آن تا حد زیادی احساس خطر کرده‌اند و سعی دارند با فرافکنی در مورد ماهیت واقعی این راهپیمایی‌ها، به نوعی آنها را نزد افکار عمومی کشور خود و جهان، وارونه جلوه دهند. 

دستوری کاری که هدف اصلی آن ممانعت از گسترش و توسعه بیشترِ راهپیمایی‌هایی از این دست در آینده است. به بیان ساده‌تر، نظام حکمرانی انگلستان سعی دارد تا ماهیت مستقل این راهپیمایی‌ها را زیر سؤال ببرد و با سیاسی جلوه دادن و طرح این ادعا که آنها در راستای اهداف و مقاصد دولتی خاص نظیر ایران هستند، از گسترده شدن حرکت‌های این‌چنینی جلوگیری کند. 

دوم اینکه، خبر اخیر نشریه تایمز علیه ایران را بایستی در راستای خشم عمیق دولت انگلیس و جریان‌های صهیونیستی متحد آن از اوج گیری عجیب اعتراضات مردمی در این کشور علیه جنایات رژیم اشغالگر قدس ارزیابی کرد. جالب است که اخیرا وزیر کشور انگلیس گفته که اهتزاز پرچم فلسطین توسط افراد در این کشور می‌تواند اقدامی غیرقانونی باشد و البته که اخبار مختلفی نیز منتشر می‌شود که دولت انگلیس به دنبال لغو ویزای آن دسته از شهروندان خارجی است که در تظاهرات ضدصهیوستی شرکت می‌کنند و یا در سازماندهی آنها نقش دارند. جالب است که این قبیل اقدامات از سوی دولتی صورت می‌گیرند که به شدت خود را در زمینه دموکراسی و آزادی بیان مدعی می‌داند. 

و در نهایت اینکه انتشار خبر عجیب نشریه تایمز علیه ایران، حتی اگر درست هم باشد و آن را خارج از فضای تئوری‌های توطئه در نظر بگیریم، این سؤال را پیش روی مقام‌های انگلیسی قرار می‌دهد که به راستی دامنه قدرت و نفوذ ایران در انگلیس تا این حد گسترده شده است؟ ایا اذعان آنها به اینکه ایران در قلب پایتخت انگلیس هرکاری بخواهد می‌تواند انجام دهد، نوعی اعتراف به بی‌کفایتی سازوکارها و نهادهای سیاسی و امنیتی آنها نیست؟ 

آیا دولت انگلیس نباید به دلیل این مسأله به افکار عمومی خود پاسخگو باشد و اعتراف کند که توان نظامی و امنیتی آن در برابر ایران  تبدیل به یک شوخی شده است!؟ البته که توجه داشته باشیم وقتی در مورد انگلستان صحبت می‌کنیم در مورد کشوری حرف می‌زنیم که لابی‌های صهیونیستی نفوذی پیچیده و شبکه‌ای در آن دارند و بعضا هدف قرار گفتن منافع صهیونیست‌ها در این کشور، خود یک خط قرمز نامرئی اما جدی است. 

در این رابطه کافی است به این نکته توجه کنیم که لابی‌های صهیونیستی به قدری در انگلیس قدرت دارند که زمینه را برای برکناری جرمی کوربین، رهبر سابق حزب کارگر این کشور به دلیل مواضع وی در حمایت از ملت فلسطین فراهم کردند. در عین حال، تاکنون گزارش‌های مختلفی در مورد نفوذ عجیب و غریب لابی‌های صهیونیستی در نظام آموزشی انگلستان و تلاش‌های آنها در شکل‌دهی به رویدادهایی که به ویژه بر اذهان و افکار کودکان و نوجوانان انگلیسی اثرگذار هستند نیز منتشر شده است.

البته اینها تنها نمونه‌های کوچکی از نفوذ صهیونیست‌ها در انگلیس هستند. معادله‌ای که در نوع خود حامل نشانه‌های معنادارِ زیادی در مورد ادعای اخیر نشریه تایمز علیه ایران است.