چرا جمهوری اسلامی ایران شکست‌ناپذیر است؟

به گزارش حلقه وصل: سعید توتونکار در یادداشتی نوشت: جمهوری اسلامی ایران با وجود دشمنی هم‌افزا، ترکیبی و مهندسی‌ شده تمام عوامل و عناصر ضد ایرانی، دین‌ستیز، ضد شیعه، اسلام‌ستیز و ضد انقلاب، پس از گذشت چند دهه توانسته علاوه بر پایداری و استقامت در برابر هجوم سنگین چندوجهی، در مسیر رشد و پویایی قدم بردارد. به طوری که امروز همگان بر نقش عزتمندانه ایران در معادلات کلان سیاسی جهان اذعان دارند.

در این یادداشت کوتاه به دنبال صورت‌بندی پاسخ ذیل هفت عنوان برای رسیدن به چرایی شکست‌ناپذیری جمهوری اسلامی ایران هستیم. قطعا پرداختن به این موضوع نیازمند دقت نظر بیشتر و صورت‌بندی مفصل‌تر است تا تمام ابعاد آن مورد بررسی قرار گیرد.

الف. اقتدارگرایی

قدرت ارزشمندترین کالای هر ملت است به شرط اینکه به صورت انباشته باقی نماند. تولید و تقویت و مهندسی مؤلفه‌های قدرت و ایجاد ارتباط منتظم و مؤثر بین آنان تولید اقتدار خواهد کرد. اقتدار تنها با یک جنس از قدرت به وجود نمی‌آید.

یک ملت زمانی به اقتدار دست می‌یابد که توانمندی‌ها و استعدادهای خود را در وجوه مختلف شناسایی کند و با مبنای روشن و روح واحد همه امکان‌ها را در هدف و مسیر مورد نظر متمرکز و سازماندهی نماید. راهبری و پیشبرد این مأموریت بزرگ در نظام جمهوری اسلامی ایران در بستر سیاست‌های کلی نظام، بر عهده ولیّ فقیه است.

فروریختن اقتدار جمهوری اسلامی ایران یکی از اهداف اصلی دشمنان است. زیرا در این صورت ضریب آسیب‌پذیری کشور بسیار بالا خواهد رفت. ترس دشمن از اقتدار ایران باعث شده تا همواره عملیات‌های مفصلی را در زمینه جنگ شناختی علیه این عامل مهم شکست‌ناپذیری طراحی و اجرا کنند.

ب. نگاه جهانی

در منظومه حکمرانی و منطق سیاست نظام جمهوری اسلامی ایران، انسان ایرانی یک شخصیت جهانی و موقعیت بین‌المللی مؤثر دارد. متناسب با این نگاه یکی از راهبردهای کلان نظام اسلامی توجه به ساختارهای جهانی و صورت‌بندی‌ بین‌المللی قدرت و یافتن نسبت واقعی ایران و ایرانی با تحولات جهانی است.

محاصره ایران و ایرانی درون مرزهایش ممکن نیست. زیرا ما نگاهی بلندمدت به رویدادهای عالم داریم. نگاه به دوردست‌ها و چشم‌انداز تمدّنی، آرمان‌های انقلاب اسلامی را برای ما زنده نگه داشته، مسیر اصلی و هدف نهایی و نقش مؤثر و منحصر به فرد ایران در حل معضلات جهانی را همواره در برابر دیدگانمان قرار می‌دهد.

ج. عمق راهبردی

از سوی دیگر عمق راهبردی نظام اسلامی نیز مدّ نظر سیاستگذاران و مسئولان قرار دارد. عمق راهبردی عبارت است از جغرافیای نفوذ نرم و سخت اندیشه انقلاب اسلامی در مواجهه و مقابله آگاهانه و مدبّرانه با نظامات استکباری ضدانسانی که همواره در پی استعمار و استثمار ملت‌ها و حکومت‌ها هستند. عمق راهبردی نظام اسلامی ایران تنها منحصر به محور مقاومت نیست و در حوزه‌های متعدد و پهنه‌های وسیعی حضور خود را اثبات نموده است.

د. تمرکز ملّی

در بعد عملیاتی، سیاست‌های کلان و زیرمجموعه‌های آن تمرکز بر امکان‌های ملّی را مورد توجه ویژه قرار داده‌اند. قدرت نظام اسلامی درون‌زا و مبتنی بر ایمان و باور و اندیشه و اراده ایرانی است. لذا در عرصه‌های مختلف تلاش می‌شود وابستگی حیاتی مؤثری به هیچ عامل بیرونی وجود نداشته باشد. پیگیری و پیاده‌سازی و پیشبرد این سیاست توسط ولیّ فقیه و مجموعه‌های اجرایی و عملیاتی نظام باعث شده تا ایران به کشوری قابل اعتماد و اتکاء در نظر دوست و دشمن درآید.

امروز همگان پذیرفته‌اند که ایران اسلامی بر خلاف گذشته‌ی پیش از انقلاب، شخصیتی مستقل، تعریف شده، ثابت و پایدار دارد. در نتیجه شاهد اقبال کشورهای بسیاری در سرتاسر جهان هستیم که مایلند بر اساس حفظ عزت و احترام متقابل در زمینه‌های مختلف با ما همکاری راهبردی و بلندمدت داشته باشند. این یکی از آورده‌های مهم قدرت درون‌زا و خودبسندگی و اتکای نظام اسلامی به ظرفیت‌های مردمی و استعدادهای خدادادی و ذاتی کشور ایران است.

هـ. هدف قرار دادن عقبه فرماندهی و زمینه طراحی دشمن و درهم شکستن هندسه سازمانی دشمنی علیه ایران

از جمله طرح‌های کلان در سیاست‌گذاری جمهوری اسلامی ایران توجه به ریشه‌ها و عمق راهبردی دشمنی‌ها و شناسایی عوامل اصلی تولید فساد و ضدیت با مردم ایران است. شناخت امّ‌الفسادها چه در دایره جغرافیای سرزمینی ایران و چه در اقصی نقاط جهان به هر شکل و وجهی که باشد و قطع دست عوامل میدانی و تلاش‌های جریانی باعث خواهد شد تا ایران عزیز به صورت طبیعی بتواند فارغ از محیط آلوده، ناامن و مسمومی که دشمنان برای آن به وجود می‌آورند، در اصلاح و جبران و بازسازی کاستی‌ها و نقاط ضعف خود موفق گردد.

تلاش برای بیمارسازی جامعه ایرانی و تولید عفونت سازماندهی شده و وارد کردن انواع مصیبت‌ها و خسارت‌ها و آسیب‌های مادی و معنوی به کشور و مردم و نظام اسلامی ایران، بی‌وقفه توسط قدرت‌های جهانی دنبال می‌شود. امکانات و بودجه‌های عظیمی در این راستا هزینه شده تا ناپایداری و عدم ثبات، قدرت طراحی و محاسبه درست را از ما بگیرد. هدف قرار دادن سرچشمه‌های ستیزه‌جویی با ایران هزینه توسعه و تعمیق حکمرانی عزتمندانه ایرانی را در داخل و خارج برای دوستان خواهد کاست و هزینه دشمنی را برای دیگران به صورت مضاعف بالا خواهد برد.

و. رویکرد جهادی

جهاد بر خلاف تصور ناقصی که معاندین و جریان‌های جاهل یا مغرض به جامعه ارائه می‌دهند لزوما یک امر نظامی نیست. بلکه بالاتر از آن، مجموعه‌ای از افکار و گفتار و رفتار نظام‌مند است که ذیل منظومه معرفتی خدامحور معنی می‌شود. رویکرد جهادی در فضای ولایی امکان تعریف پیدا می‌کند. انگیزه جهادی بر خلاف رویکرد فرهنگ‌های استبدادی و استکباری مادی‌گرا بر محور فرد و گروه و حزب و فرقه خاصی شکل نمی‌گیرد؛ بلکه نگاهی الهی به بندگان خدا و فرصت‌ها و نعمت‌های الهی دارد و لذا نه شخص‌محور است و نه مادی. این به معنی نفی منافع اشخاص و انکار آورده‌های مادی نیست؛ بلکه اصل و محور قرار نگرفتن آنها و عدم تولید نزاع و تنازع بر سر آنهاست.

در نتیجه این رویکرد مقدار اندک امکانات مادی در یک هم‌افزایی و پیوند اورگانیک با زمینه‌های معنوی و استعدادهای روحانی ظرفیت‌های بسیار ناب و دست‌نیافتنی را در اختیار جامعه قرار می‌دهد که در امتداد خود نیازهای مادی را نیز عزتمندانه تأمین می‌نماید. نگاه جهادی تمام منازعات خرد خودخواهانه را از بستر جامعه جمع می‌کند و تمام نیروها را در مسیر حل مسئله به صورت نظام‌مند متحد و همراه می‌نماید. همگرایی، همدلی، یکرنگی و اتحاد کلمه از نتایج رویکرد جهادی در حل مسائل است.

ز. راهبرد تهاجمی نامتقارن

امیرالمومنین امام علی علیه‌السلام: آگاه باشید! من شب و روز، پنهان و آشکار، شما را به مبارزه با شامیان، دعوت کردم و گفتم پیش از آن که، آنها با شما بجنگند با آنان نبرد کنید، به خدا سوگند، هر ملتى که درون خانه خود مورد هجوم قرار گیرد، ذلیل خواهد شد.

این گزاره مشهور کم و بیش به گوش همه ما رسیده است. «بهترین دفاع، حمله است». زمانی که در معرض هجوم ناجوانمردانه دشمنی قرار داری که منطقی جز زور نمی‌شناسد، انفعال صلح‌آفرین نیست، مرگ‌آفرین است. موضع انفعال و عقب‌نشینی بسیاری از فرصت‌های پیروزی را از دوست گرفته به دشمن می‌سپارد. کسی که خود را به خواب می‌زند و تهدید دشمن را ناشنیده و نادیده می‌گیرد تا اینکه با دشمن در زمین خود روبرو شود، امیدهای فتح و ظفر را به خاکستر بدل کرده است.

دشمن اگر حقی برای دیگری قائل بود، میدان کارزار شکل نمی‌گرفت و چشم به امکانات ما نمی‌دوخت. روحیه تجاوز و تعدی را نمی‌توان با روحیه انفعال و حزم و ترس پاسخ مناسب داد.

راهبرد کلان جمهوری اسلامی ایران با توجه به گستردگی زمینه‌های دشمنی و چندوجهی بودن عرصه عداوت و خیانت، تهاجم نامتقارن است. دشمن همواره در تلاش است با تهیه و تدارک امکاناتی ما را به یک جنگ مهندسی شده وادارد تا در مکان و زمان و شرایطی دچار شویم که آمادگی لازم را نداریم.

جنگیدن در چندین جبهه و از هر سو به ما آموخته که باید شیوه خاص خودمان را در مبارزه طراحی و اجرا کنیم. ایران اسلامی به صورت نامتقارن با دشمنان خود مواجه می‌شود و با این کار علاوه بر اینکه زمین بازی دشمن را بی‌اعتبار کرده و مسیرهای تحقق به اهداف را برای او کور می‌کند، نقش و نقشه انتخابی خود را بر صحنه تحمیل می‌کند و دشمن را در زاویه مورد نظر خویش هدف قرار می‌دهد. این مسئله از ابتدای انقلاب تا کنون بارها و بارها آزموده شده و نتایج ارزشمندی به دنبال داشته است.

تبدیل شدن ایران از کشوری جهان سومی و تحت نفوذ شدید شرق و غرب به کشوری مستقل و تعیین کننده در طول چند دهه، از نتایج همین رویکرد تهاجم نامتقارن است. ما با بهره‌گیری از نقاط قوت خود و فعال شدن در نقاط ضعف دشمن، فرصت آسیب‌زدن را از دشمن سلب می‌کنیم. مواجهه غیرمنتظره ما با دشمن باعث شده بسیاری از محاسبات پرهزینه و سرمایه‌گذاری‌های سنگین علیه ما بی‌معنا و پوچ و هدر گردد.