مشکل کجاست؟

مطمئنا ضعف اطلاع رسانی دستگاهها در اقناع افکار عمومی، ریشه باقی ماندن ابهام در افکار عمومی است.

به گزارش حلقه وصل؛ حجت الاسلام ثقفی مسئول بنیاد فرهنگ و اندیشه انقلاب اسلامی نوشت: از یک منبع غیر معتبر نقل می شود قرار است بیست هزار روحانی در شعب بانکها به عنوان ناظر شرعی جذب شوند. بعد از این خبر نیش وکنایه ها علیه روحانیت و نظام شروع می شود.

روحیه طناز ایرانی ها هم که در عزا وعروسی لطیفه می سازد وارد گود می شود. عده ای با مشاهده این وضع بدون تحقیق از صحت خبر شروع می کنند به ایراد گرفتن از این طرح و اظهار ناراحتی از اینکه این طرح فارغ از مفید یا غیر مفید بودن اصل طرح موجب وهن روحانیت شده است.

کسانی هم احساس می کنند تکلیف دارند طرح را توجیه کنند و به دفاع از آن بپردازند. در طول این بحث هیچکس فکر نمی کند مگر ما چقدر روحانی در کشور داریم که فقط بیست هزار نفرشان را جذب بانکها کنند!

در هر صورت هر چه می گذرد سفره بحث و گفتگو در این باره پهن تر می شود تا اینکه از سوی بانک مرکزی اصل این خبر تکذیب می شود. گفته شده هر بانک فقط یک ناظر خواهد داشت(نه هر شعبه). بعد تعداد بانکها در کشور ۳۶ بانک اعلام می شود.

بعد از این تکذیب، انتظار است این بحث هم مانند بحثهای مشابه پایان یابد اما از یک گوشه ای ناگهان کسی می گوید اینها که مقابله افکار عمومی را دیدند مجبور شدند عقب نشینی کنند...!

مطمئنا ضعف اطلاع رسانی دستگاهها در اقناع افکار عمومی، ریشه باقی ماندن ابهام در افکار عمومی است. شایعه پردازها هم که این فضا را می شناسند از رسوا شدنشان نگرانی ندارند. تراکم این ابهام ها نمی گذارد غلظت لایه های بی اعتمادی به مسئولان کاهش یابد.

اما ضعف اطلاع رسانی وعدم توجه به اقناع مردم آنهم به شیوه های باور پذیر، خود ریشه در عدم اهتمام به مردم و عدم اعتقاد و التزام به مردم سالاری دارد

به این ترتیب تا دیوان‌سالاری بجای مردم سالاری به مثابه لاکی برای پنهان شدن مسئولان پشت دیوار بلند عدم اعتماد عمومی به دستگاهها وجود دارد، این وضع ادامه خواهد یافت.

فقط نکته ی عجیب تاثیر پذیری مکرر خواص و نخبگان از این جریان خبرهای کاذب و سست است که موجب عبرت نمی شود و پایان هم ندارد.