تاسوعا به هم‌نشینی با نام عباس(ع) می‌بالد

به گزارش حلقه وصل، حجت الاسلام محمد اسدی موحد با اشاره به ویژگی ها و ابعاد وجودی و شخصیتی حضرت عباس (ع) اظهار داشت: حضرت ابوالفضل (ع) به سبب اوج معرفت به ذات مقدس امام زمان خود و بصیرت فوق‌العاده‌ای که داشتند و نهایت در راه ولایتمداری جان خود را نثار کردند، اهمیت فوق‌العاده‌ای را در تاریخ اسلام و در شیعه به دست آوردند و این افتخار را پیدا کردند که ائمه اطهار(ع) در شأن آن بزرگوار تعابیر عظیمی به کار ببرند.

شناخت و معرفت کامل به مقام ولایت دلیل عظمت حضرت عباس(ع)

وی ادامه داد: برخلاف آنچه که بعضاً‌ در بین عوام و برخی ناآگاهان رایج است که حضرت عباس به خاطر جانفشانی برای برادر به این جایگاه دست یافت؛ باید گفت که خیر؛ این فضیلتی برای حضرت عباس نیست چرا که بسیار افراد هستند که حاضرند جان خود را برای برادر فدا کنند و لحظه‌ای برادر خود را رها نکنند. لذا اگر حضرت عباس عظمتی پیدا کرد نه به سبب فداکاری در راه برادر بلکه به سبب شناخت و معرفت کامل و یقین نسبت به مقام ولایت در زمان خود و فداکاری در راه ولایت بود.

اوج شخصیت حضرت عباس به دلیل بصیرت نافذ ایشان

این کارشناس مذهبی در عین حال تاکید کرد: اوج شخصیت حضرت عباس به دلیل بصیرت نافذ ایشان است چرا که امام صادق وقتی می‌خواهد از عموی خویش یاد کند، با اینکه حضرت عباس فضیلت‌های بسیاری دارد اما در مورد ایشان می‌فرماید “کان نافذ البصیره”.

اسدی موحد ادامه داد: حضرت عباس برادران دیگری داشتند که در کنار آن حضرت در کربلا به شرف شهادت نائل آمدند اما مقام حضرت عباس به خاطر آن بصیرت فوق‌العاده به جایی می‌رسد که امام سجاد (ع) می‌فرماید «عمویم عباس در روز قیامت چنان جایگاهی دارد که همه شهدا به جایگاه او غبطه می‌خورند».

محرم را یک موهبت الهی برای نجات بشریت از ظلم

وی همچنین در بخش دیگری از سخنان خود، محرم را یک موهبت الهی برای نجات بشریت از ظلم، ناآگاهی و انواع انحراف‌های اجتماعی عنوان کرد و گفت: نامگذاری روز تاسوعا به نام باب الحوائج عباس(ع)، درواقع ریشه در عرف و سنت متدینین و عزاداران حسینی داردٰ.

این پژوهشگر مسائل فرهنگی در عرصه بین المللی ادامه داد: اگر بخواهیم مقام و منزلت حضرت عباس علیه السلام را از دیدگاه امامان معصوم(ع) دریابیم، کافی است به سخنان آن بزرگوار درباره حضرت عباس علیه السلام توجه کنیم. در شب عاشورا، وقتی دشمن در مقابل کاروان سید الشهدا(ع) حاضر شد و در راس آنها عمر بن سعد شروع به داد و فریاد کرد، امام حسین علیه السلام به حضرت عباس(ع) فرمود: برادر جان، جانم به فدایت، سوار مرکب شو و نزد این قوم برو و از ایشان سوال کن که به چه منظور آمده اند و چه می خواهند؟

نقش حضرت عباس(ع) در پشتیبانی از امام حسین(ع)

اسدی موحد ادامه داد: در این ماجرا دو نکته مهم وجود دارد یکی آنکه امام به حضرت عباس می فرماید من فدایت شوم. این عبارت دلالت بر عظمت شخصیت عباس علیه السلام دارد، زیرا امام معصوم العیاذ بالله سخنی بی مورد و گزاف نمی گوید و نکته دوم آنکه، حضرت به عنوان نماینده خود عباس علیه السلام را به اردوی دشمن می فرستد.

رئیس موسسه فرهنگی و هنری انتشارات بین المللی الهدی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی اظهار داشت: روز عاشورا هنگامی که حضرت عباس(ع) از اسب بر روی زمین افتاد، امام حسین علیه السلام فرمود الان انکسر ظهری و قلت حیلتی؛ یعنی اکنون پشتم شکست و چاره ام کم شد. این جمله بیانگر اهمیت حضرت عباس علیه السلام و نقش او در پشتیبانی از امام حسین(ع) است.