هیزم آتش جنگ در جولان

به  گزارش حلقه وصل، روزنامه «حمایت» در یادداشتی از «حسین کنعانی مقدم» نوشت:

 جنگ داخلی سوریه در حالی به هشتمین سال خود نزدیک می‌شود که بدترین فرضیه ممکن برای صهیونیست‌ها به وقوع پیوسته و نیروهای مقاومت در یک‌قدمی مرزهای جولان اشغالی قرارگرفته‌اند. جنگ سوریه با این هدف کلید خورد که حوزه نفوذ مقاومت محدودتر شده و به‌تدریج یکی از بازوهای مهم آن قطع شود اما شرایط کنونی با آنچه برای تغییر ژئوپولتیک منطقه طراحی‌شده بود، کاملاً متفاوت است. نگاهی دقیق‌تر به شرایط میدانی سوریه نشان می‌دهد که سیر صعودی قدرت مقاومت از بهار سال جاری و پس از حمله اسرائیل به پایگاه نظامی «تی – 4» که با پاسخ دندان‌شکن جبهه مقاومت مواجه گردید، آغاز شد و دو ماه پیش با خروج تروریست‌ها از جنوب این کشور به اوج خود رسید. گزارش‌های موثق حاکی از آن است که فرماندهان رژیم اشغالگر قدس نگران پایان مأموریت حزب‌الله لبنان در ادلب طی چند هفته آتی هستند، چراکه با خاموش شدن غائله تروریست‌های تکفیری در این منطقه، هدف بعدی مقاومت، استقرار در بلندی‌های جولان خواهد بود. شواهد و قرائنی وجود دارد که ثابت می‌کند صهیونیست‌ها از گشودن جبهه‌ای جدید در جولان اشغالی به‌موازات جنوب لبنان و نوار غزه به وحشت افتاده‌اند و چندین اقدام همزمان را در دستور کار خود قرار داده‌اند.

1. متعاقب رصدهای میدانی در ادلب، ارتش اسرائیل در حدفاصل بندر حیفا تا مرزهای شمالی شامل شهرهای صفد، نهاریا و جولان در حالت آماده‌باش قرار دارد و تدابیر ویژه‌ای برای رویارویی احتمالی با نیروهای حزب‌الله تدارک دیده است. صهیونیست‌ها علاوه بر اینکه مرخصی نیروها و فرماندهان خود را لغو کرده و یا به حداقل رسانده‌اند، به‌تدریج بر میزان آمادگی مردم این مناطق با پخش آژیر خطر و هدایت آن‌ها به سمت پناهگاه‌ها افزوده‌اند. از سوی دیگر در اواخر هفته گذشته، تلویزیون رژیم صهیونیستی بخش‌هایی از مانور ویژه کماندوهای این رژیم را که با هدف آمادگی برای جنگ در دو جبهه غزه و لبنان در جریان است را منتشر کرد. سخنگوی ارتش رژیم صهیونیستی در این خصوص اظهار کرد که این رزمایش، شامل همکاری‌های گسترده با نیروی هوایی است و به‌منظور هلی‌برن نیروها و نیز حمله به اهداف مشخص با کمک نیروهای زمینی اجرا می‌شود؛ افزون بر اینکه کماندوها برای انتقال به مناطق جنگی و مسکونی تمرین می‌کنند. این در حالی است که دستگاه‌های اطلاعاتی - نظامی صهیونیست‌ها بعد از آزمودن توان بالای مقاومت در پاسخ به هر تجاوزی، به‌طور مستمر و البته پنهانی در حریم هوایی شمال فلسطین، جنوب لبنان و جنوب غربی سوریه مشغول گشت زنی و رصد هستند تا خلاءهای اطلاعاتی خود را پرکرده و از طریق عملیات‌های پیشدستانه مانع از ورود و استقرار مقاومت در بلندی‌های جولان شوند چون می‌دانند که این اتفاق برای آن‌ها یک فاجعه خواهد بود.

2. در 25 آبان سال جاری، آمریکا پس از نیم‌قرن به قطعنامه سازمان ملل برای مجبور کردن رژیم صهیونیستی به بازگرداندن بلندی‌های جولان اشغالی به سوریه، رأی منفی داد. در این قطعنامه تصریح‌شده بود که تصمیم اسرائیل در سال ۱۹۸۱ در خصوص اعمال قوانین خود بر جولان سوریه و اداره آن باطل است و همان‌گونه که قطعنامه ۴۹۷ شورای امنیت بر آن تأکید دارد، این تصمیم رژیم صهیونیستی پایه و اساسی ندارد. نکته اینجاست که «نیکی هیلی»، نماینده آمریکا در سازمان ملل، حدود یک ماه پس از تار و مار شدن تروریست‌ها در جنوب سوریه به این قطعنامه رأی منفی داد، درحالی‌که در طول 50 سال گذشته، هیچ‌کدام از نمایندگان کاخ سفید چنین اقدامی نکرده بودند و حداکثر به آن رأی نمی‌دادند. جمله معروفی است که می‌گوید «اگر انتظار اتفاق فوق‌العاده‌ای داری باید کار فوق‌العاده‌ای نیز انجام دهی»! آمریکایی‌ها به همین سیاق، شستشان از اتفاق بسیار مهمی که بزودی در جولان اشغالی روی خواهد داد خبردار شد و با دادن رأی منفی به این قطعنامه که موردحمایت قاطبه جامعه جهانی نیز بود، کار به اصطلاح  فوق‌العاده‌ای انجام دادند؛ بلکه بتوانند از این طریق، صهیونیست‌ها را مالک جولان جا بزنند و هرگونه حمله به آن را مغایر با قوانین بین‌المللی جلوه دهند.

3. اعطای مجوز به شرکت آمریکایی – صهیونیستی «جنی انرژی» برای انجام عملیات اکتشاف و استخراج نفت در بلندی‌های جولان که به ورود نومحافظه کاران به حوزه انرژی سوریه رسمیت بخشید نیز بخش دیگری از پازل نگرانی اسرائیل را کامل می‌کند. «ریچارد واکر»، ستون نویس پایگاه تحلیلی «امریکن فری پرس» در تحلیل چرایی این اقدام می‌نویسد: «نتانیاهو سال‌های زیادی صرف کرد تا متحدان خود در کنگره را متقاعد سازد تا با توسل به‌زور، دولت سوریه را تغییر دهند. هدف نهایی نتانیاهو فروپاشی سوریه است تا دیگر نتواند به‌طور مؤثر مالکیت تاریخی خود بر بلندی‌های جولان را ثابت کند. این مسئله تأکیدی بر این است که آمریکا همیشه در جنایات اسرائیل همدست و کمک‌رسان است ... داستان زمین دزدی در جولان، راه توطئه آمیز اسرائیل و حامیانش و نمایشنامه نابودی سوریه، مستقیم از کتاب استراتژی نو محافظه‌کارانی بیرون می‌آید که در طول دهه‌های گذشته، وحشت بسیاری را در منطقه ایجاد کرده‌اند. این مسئله همچنین بخشی از استراتژی جامع کنترل ذخایر طبیعی در سراسر دنیا نیز هست که با استفاده از تاکتیک تغییر رژیم حاصل می‌شود.»

4. درصورتی‌که اقدامات فوق مؤثر واقع نشوند، صهیونیست‌ها یک کارت دیگر را برای روز مبادا نگه‌داشته‌اند که عبارت است از باز کردن پای آمریکا به جنگ مستقیم در سوریه. صهیونیست‌ها به‌خوبی می‌دانند که کار تروریست‌های سوریه، امروز و فردا تمام می‌شود. از طرفی، ترامپ اعلام کرده که آمریکا در مقابل هفت هزار میلیارد دلاری که در منطقه خرج کرده، کمتر از صفر عایدی داشته و ازاین‌رو، این گزینه نیز مطرح است که پنتاگون بخواهد نیروهایش را از منطقه خارج کند و سربازان زهوار در رفته ائتلاف عربی یا ناتوی عربی جانشین سربازان آمریکایی شوند. اگر این اتفاق بیفتد، طی مدت کوتاهی به لقمه چپ مقاومت تبدیل می‌شوند و همچنان که در یمن شکست خوردند، چند صباحی بیشتر در مقابل حزب‌الله و نیروهای هم‌ردیفش دوام نخواهند آورد. بنابراین، آخرین کارتی که اسرائیل در منطقه با آن بازی خواهد کرد، ایجاد یک نبرد مصنوعی و جعلی با مقاومت است تا از این رهگذر، پای آمریکایی‌ها را به دخالت نظامی بازکرده و خونشان را برای ماجراجویی‌ها و اشغالگری در جولان بریزد. ترامپ هم البته از اینکه نیروهای نظامی خود را به یک «ارتش استیجاری» تبدیل کند، بدش نمی‌آید و رسماً به رژیم‌های جعلی منطقه اعلام کرده که در صورت تأمین هزینه‌های جنگ، حاضر است تا ارتش مزدور آمریکا را در هر نقطه‌ای وارد رویارویی کند.

و بالاخره اینکه به تعبیر روزنامه «الرأی الیوم»، «اگر تصمیم به باز شدن جبهه جولان گرفته شود، روندی فرسایشی برای رژیم اشغالگر اسرائیل رقم می‌زند که جنگ فرسایشی مشابه آن در جنوب لبنان در برابر آن چیزی نیست؛ جنگی که درنتیجه آن، ارتش اسرائیل در کمربند امنیتی جنوب لبنان به رهبری آنتوان لحد در سال ۲۰۰۰ شکست خورد... به نظر می‌رسد پیش‌گویی سید حسن نصرالله درباره جنگ آتی و هشدارهای او به اسرائیلی‌ها در مورد اینکه آن‌ها هیزم آتش این جنگ خواهند بود و نیز توصیه‌هایش به آن‌ها برای فرار به سمت غرب از راه دریا و یادگیری زودهنگام شنا برای نجات جانشان پیش از آغاز جنگ، در آستانه تحقق است.»