آیا تعطیلی «رادیو هفت» آنقدرها که می‌گویند اتفاق بدی است؟

به گزارش حلقه وصل، فضل‌ا… شریعت‌پناه مدیر گروه اجتماعی شبکه اول درباره تعطیلی برنامه صبح بخیر ایران که قریب بیست سال بی‌وقفه روی آنتن بود اینچنین توضیح داده است: «سازمان صداوسیما در حال حاضر با مشکلات مالی مواجه است و این برنامه نیز نمی‌توانست هزینه خود را تامین کند». البته دلایلی همچون ریزش مخاطبان برنامه‌های صبحگاهی در روزهای ماه مبارک رمضان هم از جمله دلایلی بود که باعث شد این برنامه در آستانه این ماه تعطیل شود تا احتمالا بعد از ماه مبارک در قالبی جدید روی آنتن برود.

اما ماجرای «رادیو هفت» و «دستان» فرق می‌کرد. نداشتن رویکرد آموزشی توسط این دو برنامه خلاصه دلایلی بود که برای توقف پخش آنها مطرح شده است.یکی دو بار تاخیر در پخش سری جدید رادیو هفت حدس و گمانهای را سر زبانها انداخته بود تا اینکه عوامل این برنامه در اطلاعیه‌ای رسماً خبر تعطیلی این برنامه را اعلام کردند و زیاد بودن سطح تغییرات درخواستی مدیران شبکه را دلیل آن دانستند. مدیران صدا و سیما و شبکه آموزش هم بر این گفته صحه گذاشتند و اعلام کردند که برنامه‌های شبکه آموزش باید رویکرد آموزشی داشته باشند و نبود چنین رویکردی دراین دو برنامه دلیل تعطیلی آنهاست.

رادیو هفت برنامه پرمخاطبی بود که قریب ۵ سال شبانگاهان از شبکه آموزش پخش می‌شد. طبیعی بود که تعطیلی آن بازتاب داشته باشد و هر کسی از ظن خود یار آن شود. اما فارغ از گمانه‌زنی‌ها و تلاشهایی که برای بیرون کشیدن پشت پرده‌های این تعطیلی صورت گرفته است باید به این نکته توجه کرد که دلایل مدیران صدا و سیما برای تعطیلی رادیو هفت منطقی است. منطقی از آن جهت که این روزها شاهد خروج بسیاری از شبکه‌های سیما از مسیر اصلی و هدف‌گذاری شده خود هستیم. شبکه‌هایی که قرار بود تخصصی کار کنند، وقتی نتوانستند در حیطه مشخص شده به جذب مخاطب بپردازند شروع کردند که به پخش برنامه‌هایی متفرقه تا شاید رتبه خود را در میان شبکه‌ها و در فهرست نظرسنجی‌های صدا و سیما بالا ببرند. اینچنین شد که شبکه قرآن شروع کرد به مستند حیات وحش پخش کردن و شبکه سلامت به پخش سریال طنز ساختمان پزشکان! حتما با این توجه که بالاخره در اسم این سریال کلمه پزشک وجود دارد!

این یک واقعیت است که رقابت شبکه‌های سیما برای جذب مخاطب باعث شد تا آنها از مسیر تعیین شده بیرون بروند. برنامه‌ای چون رادیو هفت هم آن برنامه‌ای بود که توانست جانی به شبکه آموزش بدهد و کمی مخاطب برای آن دشت کند حال آنکه ارتباط خاصی نمی‌شد بین محتوای آن و شبکه آموزش پیدا کرد. باید توجه داشت که بیان بی‌ربط بودن شبکه آموزش و برنامه رادیو هفت به معنای قضاوت درباره کیفیت این برنامه نیست کما اینکه میتوان در جای خود از برخی بخشهای آن تقدیر کرد و برخی جهت‌گیری‌هایش را زیر سوال برد. بلکه حرف از توجیه منطقی تولید و پخش این برنامه در شبکه‌ای است که قرار بود برنامه‌های آموزشی پخش کند.

از این منظر می‌توان تعطیلی رادیو هفت را اقدامی مناسب دانست. البته به شرط آنکه همه شبکه‌های تلویزیونی به سمت این اقدام پیش بروند و برنامه‌های دوپینگی خود را تعطیل کنند و به کار خود برسند. اگر هم شبکه‌ای این کار را کرد و از جذب مخاطب حتی در حیطه تخصصی خود بازماند چه عیبی دارد کلا شبکه تعطیل شود؟! در واقع تعطیلی رادیو هفت اگر به فعالیت هدفمند و مشخص همه شبکه‌های متنهای شود و عیار واقعی شبکه‌ها را مشخص کند اقدامی امیدبخش است که می‌توان از رهگذر آن چشم امید به خروج رسانه ملی از وضعیت بی‌در و پیکر کنونی و انواع موازی‌کاری‌ها در آن داشت.

نکته مهم اما آن است که تعطیلی برنامه‌های پرمخاطب اگر با درنظر گرفتن جایگزین مناسب در سایر شبکه‌ها همراه نباشد حتما به ریزش مخاطبان صدا و سیما خواهد انجامید و مدیران رسانه ملی باید فکری هم برای این قضیه بکنند.

منبع: هفت راه