پاسخ علمی و تاریخی به شبهه اخیر «مولوی گرگیج»

اخیرا مولوی گرگیج یکی از ائمه جمعه اهل سنت شبهه‌ای را مطرح کرده که البته بعدا عذرخواهی و اصلاح کرده است. از آنجا که شبهه‌ای مطرح شده و ما وظیفه داریم شبهات را پاسخ دهیم لازم است که چند نکته را توضیح بدهم.

امروز کل جهان کفر در برابر اسلام ایستاده است و هیچ روزگاری را با این وضعیت سراغ نداریم. دشمنان و به ویژه صهیونیست‌ها به شدت تلاش می‌کنند که اسلام تحریف شود و از بین رود، آنان با هزینه‌های فراوان سعی می‌کنند که بین شیعه و اهل سنت اختلاف ایجاد کنند چرا که کار استکبار تفرقه است؛ در هندوستان، بین هندوها و مسلمانان اختلاف ایجاد کردند و آن کشور را به سه کشور بنگلادش، پاکستان و هندوستان تجزیه کردند و این جنگ‌ها همچنان ادامه دارد. بنابراین مداحان و سخنوران شیعه و اهل سنت باید مراقب باشد و محبت، فضائل و کرامات اهل بیت را بیان کنند.

به عبارت دیگر باید همان شیوه‌ای که آیت الله بروجردی در تقریب مذاهب دنبال می‌کردند به کار بسته شود و علمای اهل سنت به ویژه آنان که در ایران حضور دارند بیشتر دقت نمایند.

درباره بی‌بی شهربانو یا شاه زنان بحث‌های مختلفی در تاریخ وجود دارد و وحدت نظر در این باره وجود ندارد. در اینکه آیا شهربانو همسر امام حسین و مادر امام سجاد بوده است یا خیر اختلاف است. هم‌چنان درباره اینکه دختر یزدگرد سوم، آخرین پادشاه ساسانی بوده است یا خیر هم اختلاف است و نظرات فراوانی وجود دارد.

حتی این اختلاف وجود دارد که آیا حضرت شهربانو در زمان حکومت عمر بن خطاب به ازدواج امام حسین درآمد، یا در زمان حکومت عثمان یا در زمان حکومت امیرالمؤمنین؟ برای مثال مرحوم کلینی، یعقوبی و مسعودی در کتاب اثبات الوصیه می‌گویند که ازدواج حضرت شهربانو با امام حسین در زمان حکومت عمر بن خطاب بوده اما شیخ صدوق در کتاب عیون اخبار الرضا معتقد است که این ازدواج در زمان عثمان بوده است. در نقطه مقابل، شیخ مفید و مرحوم طبرسی معتقدند که این اتفاق در زمان امیرالمومنین به وقوع پیوسته است. مرحوم سیدجعفر شهیدی در کتاب خود می‌گوید اصلا چنین اتفاقی صورت نگرفته است. او برای این ادعای خود شاهدی را از منصور دوانیقی آورده است.

حال شبهه کجاست؟ مولوی گرگیج می‌گوید چون شما شیعیان اعتقادی به مشروعیت خلافت عمر به خطاب ندارید، بنابراین جنگ با ایران نیز مشروع نبوده، گرفتن اسرا نیز مشروع نیست و ازدواج با کنیزی که در این جنگ به اسارت درآمده است نیز مشروع نخواهد بود و ...

جواب این شبهه است که براساس آموزه‌های شیعه، جنگ ابتدایی زمانی مشروعیت دارد که اذن امام را داشته باشد. در این شرایط، خلیفه دوم یا با اذن امام با ایران جنگیده است یا بدون اذن؛ اگر جنگ او همراه با اذن امام بوده باشد، جهادش مشروعیت دارد ولو اینکه خلافتش مشروعیت نداشته باشد اما اگر این جهاد بدون اذن امام بوده باشد، براساس نصوص شیعه، تمام اموالی و یا اسرایی که به غنیمت گرفته شده است، تحت مالکیت مقام امام است. به عبارت دیگر، حتی اگر از نظر شیعیان جنگ خلیفه دوم با ایران مشروعیت نداشته باشد، تمام اموال و غنایمی که به دست آورده است، تحت مالکیت مقام امامت است. بنابراین اگر بی‌بی‌شهربانو به عنوان کنیز در اختیار امام قرار گرفته باشد، مالکیتش با امام بوده و شبهه برطرف می‌شود.

دقت داشته باشید در تاریخ نقل شده است که وقتی شهربانو را آوردند، حضرت امیرالمؤمنین فرمودند این خانم از خاندان موجهی است و نباید او را به عنوان کنیز به ازدواج درآورد و خودش باید همسر خودش را انتخاب کند و خود او امام حسین را به همسری انتخاب کرد. بنابراین اصل شبهه از اساس منتفی شد.

علمای شیعه اهل منطق، گفت‌وگو و استدلال هستند، فلذا اگر شبهه و سوالی دارند باید در جمع علمی مطرح کنند، نه در خطبه نماز جمعه که باعث شود رسانه‌های اجنبی و صهیونیستی استفاده سوء از آن بکنند.