به گزارش حلقه وصل، فاطمه بهرام‌بیگی مسئول آموزش همگانی و ارتقای سلامت بیمارستان مسیح دانشوری با اشاره به ادامه یافتن تنگی نفس در برخی بیماران پس از بهبودی از بیماری کرونا، اظهار داشت: بیمارانی که کرونا گرفته و بهبودیافته‌اند باید پس از بهبودی، میزان فعالیت روزانه خود را با اندازه و توانایی تنفسی خود هماهنگ کنند و بلافاصله پس از ترخیص شدن از بیمارستان، فعالیت بدنی خود را به طور ناگهانی افزایش ندهند.
وی افزود: اگر میزان اکسیژن خون افراد بهبودیافته از کرونا به بالای ۹۳ درصد برسد و وابستگی این افراد به اکسیژن‌درمانی رفع شود، می‌توانند فعالیت فیزیکی خود را به تدریج آغاز کنند و در ابتدا نیز این فعالیت می‌تواند با راه رفتن در خانه یا پیاده‌روی در فضای آزاد به مدت ۵ دقیقه آغاز شود و به مرور به ۱۵ دقیقه - به مدت سه روز در هفته - برسد.
مسئول آموزش همگانی و ارتقای سلامت بیمارستان مسیح دانشوری ادامه داد: فعالیت بدنی بهبودیافتگان کرونا نباید شدت زیادی داشته باشد و اگر بهبودیافتگان، حین فعالیت بدنی احساس تنگی نفس یا افزایش ضربان قلب پیدا کردند؛ باید فعالیت خود را متوقف و استراحت کنند.
وی تأکید کرد: افراد برای پیاده‌روی از تجمعات دوری کنند که بتوانند ماسک را از صورت خود بردارند تا فعالیت تنفسی بهتری داشته باشند.
بهرام‌بیگی خاطرنشان کرد: اگر افراد دچار آتروفی عضلانی (تحلیل عضلات) در اندام‌های تحتانی یا عضلات سرشانه شده باشند، ممکن است به آن‌ها توصیه شود که برای تقویت عضلات خود، ورزش‌هایی را انجام دهند؛ در ابتدای امر می‌توانند از وزنه‌های بسیار سبک برای این کار استفاده کنند.
وی انجام تمرینات تنفسی را از دیگر راهکارهای بهبود وضعیت تنفسی پس از بهبودی از کرونا عنوان و تصریح کرد: از جمله این تمرینات تنفسی می‌توان به تنفس با لب‌های غنچه‌ای اشاره کرد؛ در این حالت فرد باید دم را انجام دهد و برای بازدم، لب‌های خود را به صورت غنچه دربیاورد، به نحوی که انگار در حال فوت کردن یک گل قاصدک است.
بهرام‌بیگی ادامه داد: تنفس شکمی نیز از دیگر تمرینات تنفسی است؛ در این حالت باید فرد دست‌ها را روی شکم خود گذاشته و عمل دم را انجام دهد به طوری که شکمش از هوا پر شود و سپس تا جایی که می‌تواند هوا را در شکم خود نگه دارد و بعد بازدم داشته باشد.
مسئول آموزش همگانی و ارتقای سلامت بیمارستان مسیح دانشوری گفت: مراکز فیزیوتراپی نیز به انجام تمرینات تنفسی و رفع تحلیل عضلانی کمک می‌کنند؛ اگر بیماران به مدت طولانی در بخش‌های عادی و ویژه بیمارستان‌ها بستری شده‌اند می‌توانند از خدمات این مراکز استفاده کند.