به گزارش حلقه وصل، علیرضا تقوی‌نیا، تحلیلگر مسائل سیاسی در کانال تلگرامی خود نوشت: برخی رسانه های معتبر اسرائیلی خبر از افزایش حضور سامانه های پدافندی ایران در سوریه خبر داده اند.
البته حضور این سیستم ها در سوریه مربوط به سالهای گذشته است اما ظاهرا جمهوری اسلامی قصد دارد به طور جدی آنها را عملیاتی کند.
نکته مهم دیگری که مطبوعات صهیونیستی بدان اشاره داشتند تصمیم ایران برای استقرار سامانه های پدافندی پیشرفته در عراق و لبنان است.
البته براساس اطلاعات نگارنده، جمهوری اسلامی حزب الله را به موشک های بسیار پیشرفته ضدهوایی مجهز کرده است اما این جنبش قصد ندارد فعلا از این تجهیزات رونمایی کند تا اصل غافلگیری را برای جنگ آتی با اسرائیل حفظ نماید .
اما این تحولات نشان دهنده چیست ؟
سران تهران از دهه هشتاد شمسی سعی کردند با تجهیز گروههای فلسطینی و لبنانی به تجهیزات راکتی و موشکی نوعی سپر دفاعی برای خود ایجاد کنند و به بازدارندگی با اسرائیل برسند.
نقطه اوج برقراری توازن مدنظر ایران رخداد جنگ ۳۳ روزه بود که توانست معادلات نظامی منطقه را تا حد زیادی به سود محور مقاومت تغییر دهد.
پس از موفق بودن این راهبرد ، ایران تجهیز حزب الله را با پیشرفته ترین تسلیحات تهاجمی تداوم بخشید تا جایی که به اذعان منابع رسمی اسرائیلی مقاومت لبنان بیش از ۱۵۰ هزار راکت و موشک زمین به زمین در ابعاد مختلف دارد و هر آن می تواند شهرهای صهیونیست نشین را با حجم آتش انبوه فلج کند.
اما در سالهای اخیر ایران قصد دارد حصر اسرائیل را به عرصه آسمان نیز بکشاند تاجایی که نیروی هوایی این رژیم دیگر به سان سالهای گذشته آزادی عمل سابق را در برخورد با سوریه برخوردار نیست و صرفا حملات را از آسمان لبنان و یا از فلسطین اشغالی انجام میدهد.
البته اسرائیل آنچنان هم دست و پا بسته نیست و با حملات گاه و بیگاه سعی دارد تلاش های ایران را به بن بست بکشاند اما سوال مهم اینست که در صورت شعله ور شدن جنگ در مرزهای شمالی فلسطین اگر آزادی عمل از نیروی هوایی اسرائیل سلب شود چگونه خواهد توانست با سکوهای موشکی پرشمار محور مقاومت مقابله کرده و از نیروهای زمینی اش پشتیبانی نماید؟
تحلیل ها نشان میدهد وقوع جنگ میان محور مقاومت و اسرائیل حتمی بوده و تنها زمان آن محل سوال تحلیلگران است و به همین دلیل نیز ایران سعی دارد تا حد امکان جغرافیای سوریه و لبنان را به تسلیحات ضدهوایی مجهز سازد تا ابتکار عمل را از هواگردهای ارتش یهود سلب نماید.
مطلب دیگر این که نگارنده بر این باور است که نتیجه مذاکرات هسته ای ایران و ۴+۱ تنها زمان وقوع این درگیری بزرگ را تغییر می دهد.
در نتیجه اگر این مذاکرات با شکست مواجه شود این رویارویی به شدت تسریع خواهد شد زیرا وضعیت ذخایر اورانیوم جمهوری اسلامی برای تل آویو یک تهدید بالقوه است که می تواند برتری اتمی این رژیم در غرب آسیا را از بین ببرد و موجودیت آن را با خطر جدی مواجه سازد.
ایضا اگر حل دیپلماتیک مسئله هسته ای به نتیجه دلخواه تهران برسد و تفاهم حاصل گردد نیز بازهم به ضرر اسرائیل خواهد بود زیرا منابع مالی آزاد شده باعث بهبود وضعیت اقتصاد ایران شده و تمامی کوشش های غرب جهت شورش های اجتماعی و فروپاشی نظام مستقر از درون با ناکامی مواجه می شود.
*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.