به گزارش حلقه وصل، کوررنگی یکی از شناخته شده‌ترین بیماری‌های چشمی است، به گونه‌ای که از ظاهر شدن برخی رنگ‌ها در هنگام نگاه جلوگیری می‌کند و اختلالات چشم و بینایی هم می‌توانند با هم تداخل داشته باشند؛ بنابراین برای اثبات وجود یا عدم وجود کوررنگی باید یک آزمایش کوررنگی انجام شود.
تست کوررنگی چگونه انجام می‌شود؟ انواع این بیماری چیست و علل آن چیست؟ این همان چیزی است که ما در این مقاله به آن پاسخ خواهیم داد.
با کوررنگی آشنا شوید
درون چشم سلول‌های مخروطی وجود دارد که وظیفه آن‌ها دریافت نور در شبکیه است؛ به گونه ای که هر نوع از این سلول‌ها یک نوع از رنگ‌های اصلی را دریافت می‌کنند و افراد معمولی می‌توانند رنگ‌ها را به طور عادی ببینند و سطح رنگ‌ها را به راحتی تشخیص دهند. سلول‌های مخروطی دارای ۳ نوع هستند که اجازه ورود اشعه‌های سه گانه را می‌دهد و قابل مشاهده است.
مشخص شده است که فرد کوررنگ، نقصی در توانایی تشخیص رنگ‌های دیده شده دارد. به طور کلی، این در همه رنگ‌ها رخ نمی‌دهد، بلکه در سه رنگ اصلی است که کودکان در آگاهی خود از رنگ‌های قرمز، آبی و سبز زود یاد می‌گیرند. این اختلال به ناتوانی در تشخیص رنگ و نه همه رنگ‌ها مربوط می‌شود.
با آزمایش Ishihara برای کوررنگی آشنا شوید
اگر فردی به کوررنگی مشکوک است، بسیار مهم است که برای تأیید تشخیص به پزشک برای معاینه چشم و آزمایش کوررنگی مراجعه کند.
این نوع آزمایش میزان کوری بین قرمز و سبز را بررسی می‌کند. پزشک از شما می‌خواهد مجموعه‌ای از دایره‌ها (که پلاک نیز نامیده می‌شوند) را با نقاط مختلف رنگ و اندازه ببینید.
برخی از نقاط شکل‌ها یا اعداد یک یا دو رقمی را تشکیل می‌دهند، اگر در دیدن رنگ‌های قرمز و سبز مشکل دارید، تشخیص این اشکال، مشکل خواهند بود یا به هیچ وجه قابل مشاهده نیستند.
تست کوررنگی کمبریج
این تست بسیار شبیه به آزمایش Ishihara است، با این تفاوت که در این آزمایش شما به صفحه کامپیوتر نگاه می‌کنید و سعی می‌کنید شکل C با رنگ و شکل متفاوت از پس زمینه‌ای که به طور تصادفی ظاهر می‌شود را بیابید و هنگامی که آن را مشاهده می‌کنید، یکی از آن چهار کلید را فشار دهید.
تست کوررنگی با اندازه گیری اختلالات در دیدن رنگ ها
این روش، یک نوع آزمایش است که وقتی از طریق عدسی نگاه می کنید و یک دایره را می بینید، نیمه بالای دایره نور زرد را از خود ساطع می‌کند در حالی که نیمه پایینی آن قرمز و سبز است، پلک های خود را مدیریت می‌کنید تا زمانی که دو نیمه از نظر رنگ و روشنایی برابر شوند. پزشکان از این روش برای تشخیص وجود مشکل در دیدن رنگ سبز و قرمز استفاده می‌کنند.
تست کور رنگی کاغذی
نوع دیگری از معاینه شناخته شده، آزمایش مبتنی بر کاغذ واقع گرایانه است که در آن پزشک مجموعه‌ای از کارت‌های رنگی را که با هم تداخل دارند آورده و از شما می‌خواهد که آن‌ها را با توجه به رنگ مشخص شده ترتیب دهید. هنگامی که نقص رنگی در هر یک از آن‌ها وجود دارد، پزشک رنگی را تعیین می‌کند که شما نمی‌توانید تشخیص دهید یا آن را از رنگ‌های دیگر متمایز می‌کنید، زیرا افرادی که از کوررنگی رنج می‌برند نمی‌توانند رنگ را تعیین کنند.
با کوررنگی در کودکان آشنا شوید
هنگام بازی با کودک خود، باید از اسباب بازی‌هایی با رنگ‌های مختلف استفاده کنید و رنگ‌های صحیح را به این روش آسان به او بیاموزید و اگر متوجه شدید که رنگ‌های خاصی وجود دارد که کودک همیشه با آن‌ها قاطی می‌کند، آن رنگ‌ها را شناسایی کرده و آن‌ها را بردارید. در این زمان باید کودک را برای معاینه به نزد پزشک ببرید؛ معاینه معمولاً برای کودکان از سن ۳ تا ۵ سال انجام می‌شود.
دلایل کوررنگی
اکنون که انواع مختلف تست کوررنگی را شناختید، باید علل کوررنگی را بدانید. علت اصلی کوررنگی نقص در سلول‌های مخروطی موجود در شبکیه است و در برخی موارد افراد کوررنگ به طور کلی سلول مخروطی ندارند. برخی از دلایل عبارتند از عوامل ژنتیکی، کهولت سن، داروها.
روش درمان کوررنگی
درمان کوررنگی به نوع و علت آن بستگی دارد:
- درمان کوررنگی ارثی ممکن است غیر ممکن باشد، اما علائم بیماری را می‌توان با برخی دستورالعمل‌ها مانند عینک بهبود بخشید.
- اگر علت بیماری یا اختلال چشمی باشد، پزشک ممکن است جراحی را برای درمان بیماری اصلی که باعث کوری رنگ می‌شود، انجام دهد.
- اگر علت کوررنگی دارو باشد، کوررنگی اغلب پس از قطع دارو از بین می‌رود، زیرا این فقط یک عارضه جانبی است.
نحوه انجام آزمایش
پزشک معمولاً آزمایش Ishihara را انجام می‌دهد و جلوی فرد مورد معاینه روی صندلی می‌نشیند. در جلوی او چندین تصویر مختلف وجود دارد که حاوی نقاط کوچکی از رنگ‌های مشابه است.
در بالای آن یک شکل / حرف / عدد متشکل از رنگ‌های دیگر است که مشابه و متفاوت از اول است. جایی که فرد مورد معاینه باید آنچه را که در تصویر می‌بیند بیان کند، و سپس همین روند با تصاویر مختلف تکرار می‌شود.
آزمایش بینایی رنگی به مدت ۱۰ دقیقه طول می‌کشد؛ به گونه‌ای که هیچ گونه ناراحتی یا دردی را ایجاد نمی‌کند و هیچ چیزی مانع از ورود همراهان به اتاق معاینه نمی‌شود.