به گزارش حلقه وصل، کانال تلگرامی اندیشکده راهبردی تبیین نوشت: با اعلام اسامی کابینه طالبان در هفته گذشته، مسیر آینده افغانستان به مرور آشکارتر خواهد شد. در این زمینه نکاتی قابل ذکر است.
از منظر قومی، به جز دو تاجیک و یک ازبک، همگی پشتون هستند و از نظر مذهبی نیز همگی از اهل‌سنت به شمار می‌روند. کابینه میان جناح‌های درونی گروه طالبان تقسیم شده و از هیچ یک از گروه‌های سیاسی دیگر دعوتی به عمل نیامد.
این انحصارگرایی از طالبان انتظار می‌رفت. به‌ویژه اینکه طبیعی بود وقتی پس از بیست سال نبرد به قدرت دست یافته‌اند، دلیلی برای تقسیم قدرت با دیگران نمی‌بینند. واقعیت سیاست، موازنه نیروهاست و بدون حضور نیرویی توازن‌بخش، طالبان به صرف توصیه‌های داخلی و خارجی، اقدامی برای تقسیم قدرت نخواهد کرد.
در شرایطی که تقریباً هیچ مقاومت داخلی علیه طالبان وجود ندارد، تنها نیروی مؤثر بر تغییر رفتار طالبان، فشار خارجی است. به نظر می‌رسد مقاومت پنجشیر به مرور تضعیف شده یا حتی به شکست منتهی شود و نیروهای مدنی افغانستان نیز به مرور کم‌توان‌تر شده و با برخوردهای قهری طالبان روبرو خواهند شد.
همچنین احتمال دارد در کوتاه‌مدت اسلام‌آباد هم به دلیل روابط امنیتی و هم ایدئولوژیک، مؤثرترین عامل بر اقدامات طالبان در مسائل داخلی افغانستان باشد. آمریکا فعلاً اولویت‌های دیگری در غرب آسیا دارد و پکن نیز ملاحظات امنیت مرزها را مقدم بر دیگر مسائل می‌داند.
بنابراین کابینه طالبان در کوتاه‌مدت با رویکرد تهاجمی‌تری به پشتوانه پاکستان به پیش خواهد رفت. در این میان، اولین مسأله این کابینه، نوع مواجهه با زیرساخت‌های اداری، دانشگاهی، نظامی و امنیتی بازمانده از دولت پیشین است.
حذف این ساختارها در کوتاه‌مدت امکان‌پذیر نیست. پذیرش آن‌ها به همان شکل سابق نیز مورد قبول طالبان نخواهد بود. بنابراین اگر بازیگری بتواند راه میانه‌ای برای حفظ این ساختارها به طالبان پیشنهاد کند، به‌تدریج زمینه نقش‌آفرینی در افغانستان را گسترش خواهد داد. ایران می‌تواند یکی از این بازیگران باشد که در راستای جلوگیری از تشدید تنش‌های فرقه‌ای و حفظ حقوق عمومی، با طالبان گفتگو کند.
*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.