تهران: شهید مسبح: اطاعت از امام را فراموش نکنید

به گزارش حلقه وصل، روزگاری رهبر کبیر انقلاب اسلامی(ره) در مورد وصیت نامه شهدا می‌فرمود: «این وصیت‌نامه‌‏هایى که این عزیزان می‌نویسند مطالعه کنید. 50 سال عبادت کردید، و خدا قبول کند، یک روز هم یکى از این وصیت‌نامه‏ ها را بگیرید و مطالعه کنید و تفکر کنید.» چند سال پیش بود که رهبر معظم انقلاب هم در یکی از دیدارهای رسمی‌شان به خواندن وصایای شهدا توصیه داشتند.

ایشان در این زمینه فرمودند: «این وصیت‌نامه‌هایی که امام می‌فرمودند بخوانید، من به این توصیه‌ ایشان خیلی عمل کرده‌ام. هرچه از وصیت‌نامه‌های همین بچه‌ها به دستم رسیده - یک فتوکپی، یک جزوه - غالباً من اینها را خوانده‌ام؛ چیزهای عجیبی است. ماها واقعاً از این وصیت‌نامه‌ها درس می‌گیریم. این‌جا معلوم می‌شود که درس و علم و علم الهی، بیش از آنچه که به ظواهر و قالب‌های رسمی وابسته باشد، به «حکمت معنوی» - که ناشی از  نورانیت الهی است - وابسته است. آن جوان خطش هم بزور خوانده می‌شود، اما هر کلمه‌اش برای من و امثال من، یک درس راهگشاست و من خودم خیلی استفاده کرده‌ام...وقتی معنویت هست، دلها مجذوب آن می‌شود. وقتی دل‌ها مجذوب شد، نیروها به دنبال دل‌ها و اراده‌ها حرکت می‌کند. وقتی این‌طور شد، بزرگ‌ترین قدرت‌ها نمی‌توانند یک ملت را شکست بدهند. برادران! این واقعیت در ایران اتفاق افتاد؛ بزرگ‌ترین قدرت‌های دنیا نتوانستند ایران را شکست بدهند.» اعجازهای نهفته در کلام این مردان خدا گنجینه‌ای از حکمت آن‌هاست که میدان جهاد در راه خدا به آن دست یافتند. مرور خطوط این وصایا ضروری است.

شهید علیرضا مسبح متولد 1343/11/20 بود که 1364/11/27 در سن21 سالگی در عملیات والفجر8 در جزیره فاو به درجه رفیع شهادت نائل شد. پیکر مطهر این شهید والامقام در قطعه 26گلزار شهدای بهشت زهرا(سلام الله علیها) تهران آرام گرفته است. در ادامه وصیت انمه شهید مسبح را می‌خوانید:

«بسم الله الرحمن الرحیم

«یا ایتها النفس المطمئنه ارجعی الی ربک راضیه مرضیه فادخلی فی عبادی وادخلی جنتی»

با درود و سلام با امام زمان حضرت بقیه الله الاعظم مهدی موعود(عج) و با درود و سلام و آرزوی طول عمر برای نایب بر حفش امام خمینی رهبر مستضعفین جهان و درود و سلام بر امید امام و درود و سلام بر شهدای اسلام که حق سنگینی بر گردن همه ما دارند و با سلام بر خانواده شهدا که امیدوارم خداوند به ایشان صبر مرحمت فرماید. و با درود بر معلولین و مجروحین و درود و سلام بر رزمندگان اسلام که جان بر کف در تمام جبهه‌های اسلام علیه کفر می‌رزمند، چه در کربلای غرب و جنوب ایران چه در جنوب لبنان وسلام به مسئولین متعهد جمهوری اسلامی ایران. و درود و سلام به تمام آشنایان و بستگان و دوستان و خانواده‌ام که بر همه ارادت دارم. این آخرین کلمات را که به اسم وصیت‌نامه در روی کاغذ می‌آورم بار خود را بسته‌ام و آماده سفری بزرگ برای رسیدن به وصال محبوبم هستم.

راهی که اکنون آخر آن را طی می‌کنم راهی است که آگاهانه انتخاب نموده‌ام و هدف در این راه پیشرو اسلام و فرمانبرداری در امر ولایت فقیه که همان ولایت رسول ­الله می‌باشد اگر در این راه بکشیم یا کشته شویم پیروزیم که پیروزی فقط در فتح نیست که شهادت نیز بزرگترین پیروزی است و بزرگترین رمز پیروزی از ابتدای انقلاب تا کنون نیز همین عشق بوده و وحدت کلمه و اتکا به خداوند و اتکا به اسلام در سایه‌ی هدایت اماممان که باید این رمز را تا آخر نگه­داشت.

وصیتی دارم به خانواده‌ام: ای پدر و مادرم و ای خواهرانم، شما را وصیت می‌کنم به صبر و تقوای الهی که صبر بهترین رکن ایمان است. از شما عاجزانه می‌خواهم بعد از من اطاعت از امام را فراموش نکنید. در مسائل و مصائب بردباری را پیشه کنید و راضی باشید به رضای خدا. ای مادرم، ای مادر مهربانم که عمری برای من زحمت کشیدی و بی‌خوابی‌ها را تحمل کردی تو مرا به این سن رساندی. اگر این فیض عظیم شهادت نصیبم شد، باید افتخار کنی که جوان خود را در راه اسلام و قرآن دادی و هیچ ناراحتی نداشته باشی. اگر خواستی  برای من گریه کنی برای مظلومیت حسین و یارانش گریه کنی و سخنی با پدرم که واقعاً نمی‌دانم با چه زبانی از شما تشکر کنم که برای بزرگ کردن من زحمت زیادی کشیده‌اید. و باز ای پدر و مادر و خواهران عزیزم می‌خواهم اگر بعضی مواقع موجب رنجش و اذیت شما شده‌ام من حقیر را حلال کنید و از جانب من از همه آشنایان و فامیل حلالیت بطلبید و از همه می‌خواهم که هرگز امام امت را تنها نگذارید و همیشه از خدا بخواهید که او را تا انقلاب جهانی حضرت مهدی (عج) و در کنار او نگه دارد.

یکسال نماز قضا و یک ماه روزه قضا برای من بگیرید. و راجع به مسائل مادی خود و وسایل آقای موذن که در طبقه دوم و سوم کمد است آنها را به او بدهید و راجع به چیزهای دیگر هر کاری که صلاح دیدید انجام دهید و مبلغ دو هزار تومان نیز رد مظالم بدهید. باز صحبتی با شما پدر و مادر خواهرانم و همه فامیل و آشنایان و دوستان دارم این را بدانید که امروز بهترین روز زندگی من است در این روز خوشحالی من حدی ندارد چون می‌خواهم به مهمانی خدا بروم. امروز در ضیافت الهی من حقیر نیز شرکت دارم، مهمانی که قبل از ما کسان دیگری بودند که رفتند و در مهمانی شهادت فی سبیل­ الله شرکت کردند.

مادرم همان طور که آرزو داشتی که من برای خدا بروم امروز این راه را با تمام وجودم احساس می‌کنم امروز احساس می‌کنم که شما چه امانت‌دار خوبی بودید و برای نگهداری امانتتان چه زحماتی متحمل شده‌اید مادرم خوش به حالت که امانتدار خوبی هستید. ای خانواده‌ام و ای فامیل ممکن است مادر من جزء مادرانی باشد که حتی پسرانشان قبری ندارند. ای مادر و پدر و خواهرانم شما اجرتان را از خدا بطلبید چون خداوند بیان فرموده: برای کسانی که از همه چیز خود بگذرند اجری قرار داده‌ام که هیچکس از عظمت آن خبر ندارد.

ای مادرم و پدرم اگر می‌خواهید به یاد من باشید و مرا دعا کنید روزهای پنج‌شنبه به بهشت زهرا بیایید بر مزار شهیدان مظلوم انقلابمان اشک بریزید و خدا را به سیدالشهدا (ع) قسم دهید که حرکت مرا قبول کند و مرا جز شهیدان محسوب نماید که هیچ چیز جز به وصال خود او رسیدن برایم زیبا نیست.

ای مادر هیچ گاه به یاد من گریه مکن چون من کوچک‌تر از آنم که چشم تو به خاطر من خسته شود و آب چشمت بخشکد. مادر به یاد ما کوچکها مباش به یاد سرورمان و مولای مظلومان اباعبدالله الحسین که به شهادت رسید، خانواده‌اش اسیر ظالمان شدند، اشک بریزید و به یاد علی‌ اکبر حسین (ع) باش که مظلومانه به شهادت رسیدند و پیکر پاکش را به تنهایی نتوانست به خیمه‌ها آورد و در انتها خدا را در نظر بگیرید و به فرمان خلیفه امام امت گوش فرا دهید و اما وصیتی به برادران بسیجی ای یاران واقعی امام زمان(ع): ای بازوان امام امت در کارهایتان همیشه به یاد خدا باشید و در نظر داشته باشید که او ناظر اعمال است پس به جبهه‌ها بروید. در تمام کارها به خدا توکل کنید که حلال همه مشکلات او است. در نمازهای جماعت فعالانه شرکت کنید. در شبهای هیئت و ادعیه مرا دعا کنید و از خدا بخواهید که پاک و پاکیزه مرا به نزدش بپذیرد. از همه التماس دعا دارم در تشییع جنازه‌ی من فریاد (حسین جان) را حتماً هنگام قرار دادن در قبر فراموش نکنید.»