به گزارش حلقه وصل، مبنای اعمال محدودیت در ترددها و فعالیت مشاغل توسط ستاد ملی مقابله با کرونا، نقشه رنگ‌بندی کرونایی شهرهای کشور است؛ در بیش از یک سالی که از اپیدمی کرونا در ایران گذشته است، این ستاد با اعمال محدودیت‌هایی سعی در کنترل اپیدمی کرونا داشته اما پس از یک سال، کماکان آمار فوتی‌های کرونا سه رقمی است!
با این وجود، در روزهای اخیر علیرغم افزایش آمار فوتی‌های کرونا به بیش از ۲۰۰ نفر در روز، رنگ‌بندی شهرهای کشور از قرمز به سمت نارنجی و زرد رفته است!
دکتر مسعود یونسیان؛ استاد اپیدمیولوژی دانشگاه علوم پزشکی تهران با بیان این‌که تغییر رنگ‌بندی شهرهای کشور بر اساس موارد تشخیص جدید بیماران است، اظهار کرد: موارد تشخیص با موارد ابتلا تفاوت دارد؛ ما یک بحث ابتلا به ویروس داریم که به معنای آلوده شدن یک فرد به ویروس کروناست که از زمان ورود ویروس به بدن فرد تا زمان بروز علائم کرونا، ممکن است دو تا ۱۴ روز طول بکشد؛ از آن‌جا که هر فرد بلافاصله پس از شروع علائم کرونا ممکن است به پزشک مراجعه نکند و بیماری‌اش تشخیص داده نشود، نباید تعداد موارد تشخیصی را با تعداد موارد مبتلا یکسان در نظر بگیریم.
وی افزود: مبنای رنگ‌بندی کرونایی شهرهای کشور، تعداد موارد تشخیصی کروناست؛ علت این که برخی اوقات می‌بینیم آمار مرگ و میر تغییر چندی پیدا نکرده اما رنگ‌بندی شهرها تغییر کرده است به این دلیل است که یک تا دو هفته قبل ابتلا در افراد رخ داده است و حالا پس از چند هفته افزایش بستری و سپس افزایش مرگ و میر را شاهدیم، در تمام کشورهای جهان، منحنی تعداد روزانه ابتلا، یک تا دو هفته زودتر از منحنی تعداد مرگ و میر پایین می‌آید.
وی درباره عملکرد ستاد مقابله با کرونا در کنترل اپیدمی کرونا بیان داشت: کشورهایی در اپیدمی موفق هستند که آنها ویروس را کنترل کنند؛ متأسفانه اقداماتی که در کشور ما انجام می‌شود منفعلانه است و به نوعی ویروس کرونا ما را کنترل می‌کند؛ سیاستگذاری‌ها در کشور ما به گونه‌ای است که ما منتظر می‌مانیم تا پیک جدیدی رخ دهد و پس از افزایش آمار ابتلا و سپس مرگ و میر، محدودیت‌هایی اعمال کنیم.
استاد اپیدمیولوژی دانشگاه علوم پزشکی تهران با بیان این‌که باید پیش از پیک جدید، اقدامات پیشگیرانه انجام دهیم، گفت: علت این‌که می‌بینید با وجود افزایش آمار فوتی‌ها، رنگ‌بندی شهرها از قرمز به نارنجی تغییر کرده است این است که هنگام افزایش موارد ابتلا به کرونا، اقدام مؤثری انجام نمی‌شود و چند هفته بعد که مرگ‌ها افزایش می‌یابد محدودیت‌هایی اعمال می‌کنیم که دیرهنگام است و حتی ممکن است اگر این مداخلات را نیز انجام ندهیم، بیماری فروکش کند زیرا پیک بیماری تا ابد باقی نمی‌ماند و فروکش خواهد کرد و موج بعدی آغاز می‌شود.