چرا رهبر انقلاب از عملکرد دولت احمدی‌نژاد در حوزه فرهنگ ناراضی بودند؟

سرویس سیاست حلقه وصل - شناخت‌نامه احمدی‌نژاد، پژوهشی است که به رفتارهای احمدی‌نژاد در عرصه سیاسی و اجرایی می‌پردازد، این پژوهش به نقاط عطف رئیس دولت نهم و دهم می‌پردازد و به دنبال پاسخ به این سؤال است که آیا احمدی‌نژاد تغییر کرده است؟

آنچه در ادامه می‌آید، قسمت هجدهم از این پژوهش است، در این بخش به تحلیل عملکرد احمدی‌نژاد در حوزه فرهنگ پرداخته خواهد شد.

** قسمت هشتم: چرا احمدی‌نژاد یازده روز خانه‌نشین شد و قهر کرد؟

** قسمت نهم: احمدی‌نژاد چرا و چگونه به مخالفت با روحانیت و مراجع تقلید پرداخت؟

** قسمت دهم: چرا احمدی‌نژاد در بحران سوریه با دشمنان هم نظر بود؟

** قسمت یازدهم: اتهامات احمدی‌نژاد به سپاه پاسداران از چه زمانی آغاز شد؟

** قسمت دوازدهم: وقتی احمدی‌نژاد خود را هم رئیس‌جمهور می‌دانست هم رئیس شورای نگهبان

** قسمت سیزدهم: کدام رفتار احمدی‌نژاد برای رهبر انقلاب عجیب و غریب بود؟

** قسمت چهاردهم: پشت پرده نمایش محمود احمدی‌نژاد برای مبارزه فساد چه می‌گذشت؟

** قسمت پانزدهم: طرح احمدی‌نژاد برای سرکوب و بازداشت گسترده معترضان انتخابات ۸۸

** قسمت شانزدهم: مشایی دلیل برکناری بسیاری از وزرای دولت نهم و دهم

** قسمت هفدهم: وزرای احمدی‌نژاد تا چه میزان با انحرافات وی همراهی داشتند؟

سایه سنگین رویکردهای غیرشرعی اطرافیان احمدی‌نژاد

پیروزی محمود احمدی‌نژاد در انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۸۴، عرصه فرهنگ کشور را دستخوش تغییر و تحولاتی کرد. با توجه به اینکه احمدی‌نژاد با شعارهای انقلابی توانسته بود آراء مردم را برای ریاست جمهوری کسب کند انتظار اولیه از ایشان بهبود وضعیت نامناسب فرهنگی کشور بعد از دولت اصلاحات مطابق با موازین دینی و بومی اصیل ایرانی بود.

در دولت احمدی‌نژاد، اگرچه وزرای انقلابی و توانمندی همچون صفارهرندی و سید محمد حسینی حضور داشتند و دستاوردهایی نیز در حوزهٔ فرهنگ فراهم آوردند، اما همچنان سایهٔ نگاه‌های مهندسی‌وار احمدی‌نژاد در کنار رویکردهای غیرشرعی حلقهٔ نزدیکانش بر کل حوزهٔ تصمیمات و عملکردهای دولت نهم و دهم در عرصه فرهنگ، سنگینی می‌کرد.

در دومین دیدار سالانه هیئت دولت نهم با رهبر معظم انقلاب اسلامی، در چهارم شهریور ۱۳۸۶، رهبر معظم انقلاب تعبیری را در باب فرهنگ به کار بردند که به‌خوبی بیانگر وضعیت فرهنگ در کشور و برنامه‌ریزی‌های مسئولان بود. ایشان از فرهنگ به‌عنوان یک بخش مظلوم نام بردند و سفارشی به مسئولان کشور به‌خصوص دولت وقت نمودند که حاکی از غفلتی در دولت و یا حداقل نقطه‌ضعفی در عملکرد کلی دولت در کشور بود.

رهبر معظم انقلاب ۲ شهریور ۹۱ به‌صراحت از مورد غفلت واقع‌شدن برنامه‌ای که سال قبل، معظم‌له از ارائه آن به دولت خبر داده بودند و هنوز اجرا نشده است، سخن می‌گویند: «در زمینهٔ فرهنگ ... به کارهای سطحی نباید اکتفاء کرد. به کارهای عمیق‌تر، کارهای بنیانی‌تر، کارهایی که از یکی‌شان ده‌ها کار صادر می‌شود و نشئت می‌گیرد، توجه کنید. من یک‌وقتی نسخه‌ای از آن کارهای عمیقِ لازم را به آقای رئیس‌جمهور دادم؛ همان‌ها باید دنبال شود و باید دنبال می‌شد.»[۲]

اگرچه در سال ۸۸ رهبری در جریان انتخابات اعلام کردند که نظرات رئیس‌جمهور نسبت به هاشمی رفسنجانی در حوزه فرهنگ به دیدگاه‌های من نزدیک‌تر هستند، اما در همان سال‌های ۸۴ تا ۸۸ نیز اختلافاتی بین نظرات احمدی‌نژاد با مقام معظم رهبری وجود دارد و این‌گونه نیست که نظرات احمدی‌نژاد با نگاه‌های رهبری به‌صورت کامل منطبق باشد.

یکی از مسائلی که دکتر احمدی‌نژاد از دوران تبلیغات انتخاباتی در سال ۱۳۸۴ موضع قاطع خود را نسبت به آن اعلام کرده است؛ بی‌اهمیت بلکه غلط جلوه دادن برخورد قانونی با هنجارشکنان و تهدیدکنندگان امنیت اخلاقی جامعه بوده است. به‌عنوان نمونه وی در خردادماه ۸۴ در گفتگو با روزنامه همشهری می‌گوید:

سید محمد حسینی وزیر فرهنگ و ارشاد دولت دهم احمدی‌نژاد که بعد از فتنه ۸۸ زمام وزارتخانهٔ فرهنگ را در دست گرفته بود از چگونگی نظارت بر برخی رسانه‌ها و مطبوعات که مواضعشان با بی‌بی‌سی، صدای آمریکا، منافقین و سلطنت‌طلب‌ها تفاوت نداشت اظهار می‌دارد که احمدی‌نژاد از سال ۹۰ نگاه‌هایش در حوزهٔ فرهنگی تغییر کرد و اعتقادی به نظارت در حوزهٔ فرهنگ نداشت و به همین جهت به اختلاف می‌خوردند.

حسینی در خصوص نگاه‌های فرهنگی احمدی‌نژاد اظهار می‌گوید: