
یکی از منتقدانی که این روزها به صغیر و کبیر سیاستها و دستاوردهای نظام رحم نمیکند و هرجا خللی «حس» کند فورا آن را در فضای مجازی منتشر میکند جناب حجتالاسلام دکتر زائری است. در حس نیت ایشان و سابقۀ فعالیتهای فرهنگی او شکی نیست اما «غفلت» و «عدم تتبع مطالب» قبل از نشر آن در فجازی از ایرادات عمدۀ اظهارنظرات اوست. دکتر زائری، قرائت فعالان پرهیاهوی فضای مجازی و رسانههای بیگانه از وضعیت جامعۀ ایرانی را بیشتر میپسندد و تأیید میکند و بالتبع با همان نگاه هم دست به قلم میشود و انتقاد میکند.
شاید خیلی از تأثیرگذاران اینستاگرام و توییتر که شمشیر نقدشان بر سر جمهوری اسلامی آخته است و زخم میزند، نیتهای اصلاحطلبانه نداشته باشند ولی انصافاً آقای زائری از این قبیل نیستند و میتوان ایشان را در دستۀ منتقدان غافل و هیجانزده قرار داد. به یکی دو نمونه از مطالب اخیر ایشان در فضای اینستاگرام اشاره میکنیم. اول از مطلب اخیرشان میگوییم. آقای زائری پنج روز پیش تصویر صندلیهای فرودگاه را که برای حفظ فاصلۀ فیزیکی محدوسازی شده بود را منتشر کرد و نوشت: «کشورمان سرزمین تناقضهاست. توی هواپیما مسافرها بیخ هم نشستهاند، بدون یک صندلی خالی و اندکی فاصله! وقتی به سالن میرسیم و مسافران خسته میخواهند قدری استراحت کنند مسئولان نگران سلامت آنها شده و به حفظ فاصلۀ اجتماعی توصیه میکنند!»
ایشان درحالی این نگاه را از سرزمین خود دارند که برای سود بیشتر سایر شرکتهای هواپیمایی دنیا نظیر هواپیمایی کشور فرانسه هم همینطور رفتار میکنند و پیش از انتشار مطلب آقای زائری، این نقد از سامانۀ هواپیمایی اروپا و آمریکا، توسط غربیها هم انتشار یافته بود حال آنکه در غرب، آمار کرونا رشد بیشتری داشته است. ناگفته نماند در ایام اوج شیوع کرونا، شرکتهای داخلی، فاصلهگذاری فیزیکی را در داخل هواپیما رعایت میکردند.
اما نقد دوم ایشان که در 24بهمنماه (12فوریه به حساب اینستاگرام) نوشته شده چنین است: «... به مردمی که وعدۀ عدالت و برابری و آزادی و رفاه دادهایم نمیشود گفت که در نانوتکنولوژی پیشرفت کردهایم!»
واضح است که از نظر منطقی، یک نظام، بخشهای گوناگون دارد و رشد علمی و فناوری که دستاورد سامانۀ آموزش عالی آن است بسی مایۀ خرسندی است چراکه در کوتاه مدت یا درازمدت و مستقیم و غیرمستقیم به گسترش رفاه و تمکن مادی مردم میانجامد، ضمن اینکه خود این پیشرفتها برخاسته از عدالت و برابری آموزشی است که منجر به تربیت خیل فراوانی از دانشآموختگان شده و این دستاوردها را به بار آورده است.
با این وجود اگر این رفتار و عملکرد طبیعی و سالم نظام جمهوری اسلامی را در مقایسه با کشوری مثل آمریکا قرار دهیم به تشابه روشنی میرسیم. چند روز پیش بود که در خبرها منتشر شد: «کاوشگر جدید ناسا با هدف جستوجوی آثار گذشتۀ حیات، بر زمین نشست.» اگر دکتر زائری یک شهروند آمریکایی بود مینوشت: «هموطنان ما در تگزاس، آب و برق ندارند آن وقت، دولت، پولش را به فضا میریزد!» یا پست میگذاشت: «افغانستان جایی شبیه مریخ است! بیست سال جوانان ما و مالیات مردم را برای مبارزه با طالبان هدر دادید حالا دارید با همان تروریستها قرارداد صلح امضا میکنید و کشور را تحویلشان میدهید!» شاید هم مینوشت: «اگر میخواهید در مریخ، شهرک فضایی درست کنید چندهزارتا از جمعیت هشتادهزار نفری کارتونخواب نیویورک را هم با خودتان ببرید. اینها به شرایط سخت عادت دارند هرکجا باشد حداقل از کنارشان مولتی میلیاردرها نمیگذرند.»
انصاف نیست حجتالاسلام زائری را به داشتن سودای شهرت متهم کنیم اما یقیناً در طبعشان غلبۀ سودا راه یافته و قلمی چموش دارند که با قدری اندیشیدن و درخود فرورفتن، میتوانند منتقدی راستین و راستگفتار برای مملکت خویش باشند.