حلقه وصل: حسین حسننژاد
از لوازم استمرار انقلاب، پرورش نسلهای انقلابی و انتقال آرمانها و ارزشهای آن به آیندگان با کار فرهنگی تمیز و هوشمندانه است. انقلاب ما آرمانهای بسیاری دارد که فطری بودن آنها از یک سو و تطابقشان با شریعت محمدی(ص) از سوی دیگر، کار را برای نهادینه کردن آنها در ذهن و قلب کودکان آسان میسازد؛ اما سهلانگاری و بیدغدغهگی، کپیبرداری از آثار کودک و نوجوان غربی و کم بودن الگوهای موفق در زمینه آثار کودکانه انقلابی، تولید در این زمینه را با کندی و بلکه توقف مواجه کرده است؛ در این میان چندی است عدهای از انیماتورهای انقلابی دست به کار شدهاند و کارتون قابل تحسین «شهر موشکی» را ساختهاند که تاکنون دو قسمت از آن در شبکه نهال پخش شده و برای علاقهمندان در سایت تلوبیون بارگذاری شده است. هرچند برخی دیالوگهای این کار که حاوی پیامی انقلابی هستند برای گروه سنی 6تا12سال چندان مأنوس نیست و کار را «رو» و ناهمگون میسازد؛ اما مجموعا برای نشای فرهنگ انقلابی در مزرعه پرهرزه تلویزیون، اقدامی مغتنم است.
حالا که بحث از فرهنگسازی برای کودک و نوجوان شد خوب است قدری هم تبعات انتخابات آمریکا را در این مورد بررسی کنیم. شکی نیست که دشمن، عرصه فرهنگی و اقتصادی ما را میشناسد؛ اینکه دولت دوازدهم، اقتصاد کشور را به اتفاقات و تصمیمات ایالات متحده گره زده و پیچ دلار و گرانی را با آن کم و زیاد میکند خود بستری را فراهم کرده تا هجمههای فرهنگی هم به ثمر بنشینند. تعلیق چند روزه نتایج انتخابات آمریکا، علاوه بر اینکه فرصتی برای دشمن میسازد تا در بستر فضای مجازی، گرایش و دغدغهمندی ملتها را رصد کند و برای آن برنامه بریزد، این هیاهو و انتظار کشیدنها در درون خانوادهها هم اثرات سوء خود را بر جای خواهد گذاشت؛ مثلا وقتی والدین، دائما پیگیر نتایج انتخابات آمریکا هستند و به تبع این رویداد و حواشی آن، محتوا و خوراک رسانهای متنوعی هم از قبیل طنز و فکاهی تولید میشود که از دید افراد خانواده و تأثیر در گفتوگوهای آنها غافل نمیماند، «هوای» فرهنگی از قبیل همان تشبیه پرمغز مقام معظم رهبری شکل میگیرد که مسمومکننده اعضای خانواده به خصوص کودکان خواهد بود. کودکی که قرار بود استکبارستیز باشد و بر تواناییهای خود و ملت خود تکیه کند حالا تحلیل هرچند واقعی ولی مسموم پدر و مادرش را تکرار میکند. اخیرا از این دست کلیپهای ظاهرا خندهدار ولی تأسفبار در فجازی دست به دست میشود که نشان میدهد کودکان دهه نودی هم متأثر از نتایج هستند و آمدن بایدن را مصادف با ارزانی و روزهای خوش میدانند. استکبار میداند که برای غلبه یک پیام در بستر فرهنگی خانوادهها نیاز به زمان دارد که با طول دادن عمدی بیمنطق و مضحک انتخاباتش زمینه را برای تولید محصولات رسانهای مردمی هم آماده میکند از آن طرف هم پیادهنظامهای رسانهای داخلی او، خواسته و ناخواسته بر تراکم هوای آلوده آمریکایی در جو جمهوری اسلامی میافزایند.
در این بزنگاهها اگر گوش مدیران رسانههای انقلاب تیز باشد باید با تولید فوری برنامه چه در فضای بزرگسال و چه کودک، کوره داغ استکبار را خاموش کنند. وقتی رهبری میفرمایند: سیاست ما درباره آمریکا با رفت و آمد اشخاص تغییر نمیکند، این صرفا یک حرف خوب نیست؛ بلکه یک فرمان است که باید مابهازای عملیاتی در رسانه و بقیه ارکان حاکمیت پیدا کند و فرهنگ غالب شود تا در مقابل تهاجمات فرهنگی آمریکا آحاد ملت را حفظ کند.
متأسفانه دو مشکل وجود دارد؛ یکی اینکه درک فعالان فرهنگی از دنباله و نتایج عملیاتی بیانات رهبری کاملا سازمانی است و آتش به اختیار فرهنگی هم بدون پشتیبانی سازمانها و جبهه سازمانگرای فرهنگی راه به جایی نمیبرد؛ دوم اینکه فهم انقلابی فعال ما، نظاممند نیست و عملا وقتی رهبری از سیاست میگوید نیروی فرهنگی به ذهنش نمیرسد که درک سیاسی آقا برخاسته از بینش فرهنگی اوست و لذا باید نگاه و پیوست فرهنگی این واژه را هم دنبال کند. اینجاست که کلمات بایدن و ترامپ از پربسامدترین واژههای خانوادهها میشوند حال آنکه تشکلات خانوادهمحور ما خوابند. کودکان، آمریکا را در لباس دولت جمهوری اسلامی تلقی میکنند و هیچ عملیاتی در گروههای تربیتی جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی آغاز نمیشود. اگر نگارنده را تخطئه نکنید میگویم متأسفانه 13آبان امسال، روز دلنگرانی برای انتخابات استکبار شد آن هم با ارتش نرم و نافذ سایبری آمریکا.