یک وکیل آمریکایی از فجایعی می‌گوید که باور کردنی نیست/ افسر پلیس متجاوز

حلقه وصل:
به گزارش حلقه وصل موسی دان فودیو (Musa Dan Fodio) یک وکیل دادگستری است که بیشتر وکالت افراد متعلق به جامعه آفریقایی آمریکایی را به عهده می‌گیرد. او به موکلان خود توصیه می‌کند که در دادگاه با بهره‌گیری از نظام حقوقی داخلی و بین‌المللی از خود دفاع کنند.  وی در پرونده گروهبان حسن اکبر که در دادگاه نظامی ارتش آمریکا به اعدام محکوم شده بود نقش مهمی ایفا کرد. وی همچنین در زمینه حقوق بشر فعالیت‌هایی داشته است. به طور مثال وی به یاری کسانی پرداخته که قربانی جنایت علیه بشریت (مانند قربانیان جنگ بوسنی) بوده‌اند. وی همچنین به عنوان خزانه‌دار نشست ملی آفریقا (سازمان غیرانتفاعی و مردم نهاد جامعه آفریقایی جورجیا) خدمت کرده است. این سازمان مردمی درصدد است تا با پخش اطلاعات درباره موضوعات مربوط به جامعه آفریقایی به سیاست‌گذاران یاری رساند. او همچنین به عنوان مشاور در انجمن حقوق بشر بین‌المللی اقلیت‌های آمریکایی مشغول به فعالیت بوده است. وی همچنین در هیئت نمایندگی سازمان ملل متحد در کنفرانس جهانی علیه‌ نژادپرستی که در دوربان آفریقای جنوبی برگزار شد حضور داشت. لازم به ذکر است که موسی دان فودیو دکترای حقوق بین‌الملل خود را از دانشگاه برینگتون دریافت کرده است.

***
80 درصد سیاهان آمریکا از حق تعیین سرنوشت برخودار نیستند
موسی دان فودیو مطلبش را با بیان یک اتفاق وحشتناک شروع می کند و می گوید: گروه پنج نفره‌ای از پسران آمریکایی آفریقایی تبار در محله خودشان بسکتبال بازی می‌کردند. آنها بعد از بازی به سمت خانه‌های خودشان به راه افتادند. در همین حین ماشین پلیسی که دو تا افسر پلیس در آن بودند، در کنار آنها ایستاد. این افسران به همراه دوست دخترهای خودشان بودند. آنها برای اینکه به دوستان دخترشان نشان دهند که چقدر به منطقه تحت حفاظت خود کنترل دارند، به سمت این بچه‌ها شلیک کردند. بچه‌ها از ترس به داخل کوچه‌ها دویدند و پشت درخت‌ها و دیوارها پنهان شدند. افسرها یکی از این کودکان را گیر انداختند و با شلیک 12  گلوله به سر این نوجوان 13 ساله او را کشتند. او یکی از بچه‌های خوب و نمونه محلشان بود.

او در ادامه با ذکر خاطره ای از خودش می گوید: یا روزی که وکالت را تازه آغاز کرده بودم و به عنوان یک وکیل جوان و تازه کار در دفتر کارم نشسته بودم زن 22 یا 23 ساله‌ای خیلی نگران و مضطرب به دفترم وارد شد. یک بچه سه ماهه در بغل داشت و یک پسر سه ساله هم در کنارش ایستاده بود. از اتفاقی تعریف کرد که آخرهای شب برایش افتاده بود. حدود ساعت 11 شب برای تهیه خوراک فرزندانش به یک سوپر مارکت مراجعه می‌کند. در وسط راه افسر پلیسی ماشین او را متوقف می‌کند و از او گواهی‌نامه و کارت شناسایی می‌خواهد. هنگام ارائه مدارک متوجه می‌شود که افسر پلیس نگاه‌های جنسی به او دارد. پسر سه ماهه‌اش در صندلی‌ عقب ماشین بود و پسر سه ساله‌اش هم از پشت شیشه ماشین نگاه می‌کرد. متاسفانه به این خانم در مقابل چشم بچه سه ساله‌اش تجاوز می‌شود. به همین خاطر به دفتر کار من آمده بود تا از من بپرسد که چه کاری می‌توان انجام داد و چگونه می‌تواند حق خود را بگیرد. از او پرسیدم که شما که از آن منطقه شناخت خوبی داشتید، پس چرا با شوهر و یا پدر خود نرفتید؟ گفت شوهر و پدرم در زندان هستند!

این وکیل سیاه پوست ادامه داد: این تجربیات را گفتم و خواستم متوجه شوید که وقتی راجع ‌به عدالت و حقوق بشر صحبت می‌کنیم، اینها یک تئوری و فلسفه نیستند و باید عملی شوند. ولی واقعیت جامعه آمریکا این است که برای ‌آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار پلیس هایی قرار دادند که خودشان تصمیم می‌گیرند، حکم می‌دهند و اجرا می‌کنند. قصدم این است که در مورد حق تعیین سرنوشت آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار صحبت کنم. چند سال پیش در این باره تحقیقی را انجام دادم و سوال اساسی من این بود که آفریقایی‌هایی که در آمریکا زندگی می‌کنند چگونه باید سونوشت خود را تعیین کنند؟ نتیجه این تحقیق به ما می‌گوید که بیش از 80 درصد از جمعیت آفریقایی‌ها که در آمریکا زندگی می‌کنند از این حق برخودار نیستند. از آن روز که این پژوهش انجام شد یک تظاهرات میلیونی داشتیم که در آن دو میلیون نفر بیرون آمدند و خواستار عدالت در جامعه آمریکا شدند. جهت‌گیری و حرکت آنها به سمتی بود که بتوانند به حق تعیین سرنوشت خودشان برسند. حق تعیین سرنوشت برای بومی‌های آمریکا خیلی مهم است و باید آمریکایی‌ها عادل باشند و اجازه بدهند که سرخ‌پوست‌های بومی و سیاهان مقیم آمریکا هم از این حق برخودار باشند.

موسی دان فودیو تاکید کرد: هرگونه نژادپرستی دلیلی بر نقض حق تعیین سرنوشت است. ما باید همه جا به طور صریح بیان کنیم که سیاهان آمریکا (به عنوان یک انسان) حق تعیین سرنوشت خود را دارند و تمامی کنوانسیون‌ها و معاهدات بین‌المللی هم از این موضوع حمایت می‌کنند. ولی واقعیت‌های تاریخی و برخوردهایی مانند داستان‌هایی که در ابتدای صحبت‌هایم بیان کردم، به ما می‌گویند که به کرات از دادن حقوق بشر، به همه نژادها کوتاهی می‌شود و باید تدابیر جبرانی صورت گیرد. تدابیر جبرانی باید در پی این باشند که هویت نژادهایی مانند نژاد سیاه را که از بین رفته، به آنها برگرداند، فرهنگ‌شان، زبانشان، مذهب‌شان را به آنها برگردانند و استحکام و روابط پایدار خانوادگی آنها احیا شود.