به گزارش حلقه وصل، «محمد ایمانی» تحلیلگر مسائل سیاسی و فعال رسانه ای در کانال تلگرامی خود نوشت:
سخنگوی وزارت بهداشت ضمن استناد به شعار "نه شرقی نه غربی" نوشت "چین با ارائه آمار و مدارکش نسبت به بیماری کووید-۱۹، شوخی تلخی با دنیا کرد. همه کشورهای درگیر این بیماری تصور کردند بیماری شبیه و آسان‌تر از بیماری آنفلوآنزا است. چنین نیست و نمی‌شود گفت دوره این بیماری دو ماه است".
موضوع مبارزه با بیماری عالمگیر کرونا آن قدر مهم است که باید از سیاسی کاری درباره آن پرهیز کرد اما گویا جناب سخنگو اصرار دارد برخی خطاهای سیاسی خود در سال 88 را تکرار کند.
بحث این نیست که روش چینی در قبال کرونا بهتر است یا روش کره ای و ژاپنی و فیلیپینی و یا روش انگلیسی و آمریکایی و آلمانی. کرونا ناشناخته های بسیار دارد.
اغلب کشورهای شرقی و غربی در این باره پنهانکاری کردند. و اغلب آنها تا همین دو هفته قبل، سعی در آسان جلوه دادن ماجرا داشتند؛ هم چینی ها و هم اروپایی ها و هم آمریکایی ها.
در این میان اگر به روند مواضع آقای روحانی نگاه کنیم، اتفاقا گرایش بیشتری به رویکرد ابتدایی انگلیس و آلمان در مواجهه با کرونا داشت تا روش سختگیرانه قرنطینه چینی.
در حالی که اوایل اسفند به نظر می رسید با اعمال برخی گام های قرنطینه بشود کرونا را قبل از شیوع مهار کرد، آقای روحانی گفت از شنبه آینده همه چیز عادی می شود و سپس با سخت گیری در مقابل سفرهای برون شهری مخالفت کرد.
او همچنین گفت "باید به مردم گفته شود که ۷۰ درصد ایرانی ها به کرونا مبتلا خواهند شد. این چیزی است که انگلیس و آلمان هم اعلام کرده اند". این، تقلید از الگوی"مصونیت گله‌ای" بود که انگلیسی ها گفتند و اکنون به بستری شدن بوریس جانسون و همسرش ختم شده است.
پس از آن آزمون و خطای پر هزینه، اکنون شرایط پلیسی در انگلیس حاکم شده و ضمن برقراری شرایط ویژه آمدوشد برای سه هفته، تصریح شده "همه باید در خانه بمانند. تجمع بیش از دو نفر ممنوع است و پلیس بر مقررات جدید نظارت خواهد کرد".
حالا شمار افرادی که در بانگلیس به دلیل ابتلا به کرونا جان خود را از دست داده اند، در کمتر از یک ماه به ۵ هزار نفر و تعداد مبتلایان به ۴۷ هزار و ۸۰۶ نفر رسیده و حال آن که بیماری در چین تا حدود زیادی تحت کنترل قرار گرفته و چین به مراتب مبارزه موثرتری با کرونا داشته است.
بنابراین سخنگوی وزارت بهداشت اگر می خواهد تبیین جامع، بیطرفانه و علمی ارائه دهد، باید همه واقعیات را بازگو کند، نه گوشه ای از آن را. اگر چین با استخدام اسلحه و زور عریان به جنگ با کرونا رفت -صرف نظر از درستی و غلطی این رفتار- کسانی چگونه برداشت کردند که کرونا و مبارزه با آن آسان است؟
اما از زاویه ای دیگر هم، رفتار آقای جهانپور سوال برانگیز است و آن تخطئه تعامل با چین ذیل یک مغالطه (استناد نا به جا به شعار نه شرقی نه غربی) است.
اروپا و آمریکا حتی در شرایط سخت مبارزه ایران با کرونا، از تحریم ها کوتاه نیامدند و هیچ کمکی در این راه که می توانست مانع شیوع نشود، نکردند. بلکه به یکدیگر هم ترحم نکردند و به راهزنی و سرقت ماسک و تجهیزات پزشکی از هم پرداختند
چینی ها اما در این حوزه به ایران کمک کردند، چنان که آقای کشاورززاده سفیر کشورمان در پکن گزارش داد "کمک های چین برای مقابله با کرونا تاکنون با ۲۸ پرواز از پکن، شانگهای و گوانگجو به ایران ارسال شده است".
به گفته وی "بیش از ده میلیون ماسک، 500 هزار کیت تشخیص کرونا، 300 هزار گان جراحی و لباس ایزوله، دو میلیون و دویست هزار دستکش، 350 ونتیلاتور، 500 اتاق پیش ساخته بیمارستانی و انواع دارو و تجهیزات بیمارستانی از جمله این کمکها است".
طبعا ما در حوزه سیاست خارجی، رفتار چین را مانند هر کشور دیگری تحت رصد می گیریم. این کارنامه فراز و نشیب دارد اما در مجموع، به مراتب بهتر و مفید تر از رفتار یکسره خیانت و جنایت و خدعه اروپا و آمریکا بوده است.
البته اگر دستگاه دیپلماسی به ویژه دیپلماسی اقتصادی دولت، رویکرد فعالانه تری داشت، می شد تعامل اقتصادی و سیاسی متوازن تر و پر سودی برای کشورمان رقم بخورد. به عنوان مثال، چهار پنج ماه سفیر نداشتن در چین یا عدم اهتمام به تدارک روابط راهبردی، بخشی از فرصت های مهم را دریغ کرد.
همه ما دوست داریم مبارزه با کرونا زودتر به سرانجام برسد و از وضعیت رکود و تعطیلی خارج شویم، اما اگر گاهی شتابزدگی و ساده سازی مسئله دیده می شود، به روحیه خود آقای روحانی بر می گردد، نه چین و ماچین!
چینی ها ایراد زیاد دارند و بایسته نقد. اما قوت هایی هم دارند؛ چنان که آقای روحانی گفت "تلاش نژاد زرد درس آموز است. وقتی در چین بودم، روبروی هتل یک ساختمان صد طبقه در حال ساخت بود که هر روز یک طبقه آن ساخته می شد و بعضی شبها کنار آن می‌رفتم. برایم لذت بخش بود این همه کارگر و مهندس دارند تلاش می‌کنند".