به گزارش حلقه وصل، حسام احمدزادگان یکی از مستندسازانی است که سعی کرده در آثارش، مسائل و وضعیت فرهنگی جامعه را بررسی کند، «نسخه اندلسی»، «زندگی آمریکایی» و «بهای برهنگی» از جمله آثار این فیلمساز هستند که با چنین نگاهی تولید شدهاند.
با این مستندساز جوان درباره مستند «نسخه اندلسی» که با آن در ششمین جشنواره مردمی فیلم عمار هم حاضر بود، گفتوگویی داشتیم در ادامه میخوانید:
چه چیزی باعث شد تا وارد عرصه فیلم و مستندسازی شوید؟
معمولا افراد، به واسطه شرایط پیرامونی که دارند، انتخابهای خود را انجام میدهند و به موضوعات مختلف تمایل و علاقه مندی نشان میدهند که یکی از این مسائل دغدغه افراد نسبت به شرایط جامعه است.
جامعه ما، جامعهای سیاسی است که رقابتها و جریانات مختلف فکری در آن، تاثیر فراوانی بر فرهنگ ما میگذارند. از این رو، تصمیم گرفتم تا برای نشان دادن هویت فرهنگی جامعه آثاری را تولید و ارائه کنم که نتیجه آن ساخت پنج مستند از جمله «زندگی آمریکایی»، «بهای برهنگی» و «نسخه آندلسی» است.
مستند «نسخه آندلسی» با چه رویکردی ساخته شده است؟
«نسخه آندلسی»، مستندی کارشناس محور است که با هدف تلنگر زدن به جامعه تولید شده و سعی کرده است تا مسائل فرهنگی را به صورت تیتروار همراه با مثالها و بحثهایی که نیاز امروز جامعه است، مطرح کند. چرا که ممکن است بسیاری از افرادی که با چنین مسائلی مواجه هستند، متوجه تلاش دشمن جهت استحاله فرهنگی جامعه نباشند که مسائل مطرح شده در این مستند، میتواند برای مسیر پیشروی آنها موثر واقع شود.
یکی از مشکلاتی که با آن مواجه هستیم و در این مستند به آن اشاره شده، مسئله پناهندگی فرهنگی است که افراد بسیاری در جامعه به آن دچارند بدون آنکه متوجه چنین مسئلهای باشند. در پناهندگی سیاسی افراد به کشور ثانویه می روند اما در پناهندگی فرهنگی سبک و شیوه زندگی غربی را در زندگی خود جاری میکنند و هویت خود را به تدریج به فراموشی میسپارند.
برای مثال میتوانم به کشور ترکیه که در همسایگی ما قرار دارد، اشاره کنم. کشوری که مردم آن سابقه زیادی در دینداری دارند اما حکام گذشته آن، استحاله فرهنگی را پذیرفتند و میان مردم، تاریخ و هویتشان فاصله ایجاد کردند که این امر، در درازمدت اثرات سویی بر جامعه وارد میکند.
در این مستند، کدام مقولههای فرهنگی را مورد توجه قرار دادید؟
در مستند «نسخه اندلسی»، به ریشهیابی مسائل فرهنگی جامعه با محوریت حجاب، مشکلات خانواده و ناهنجاریهای رفتاری پرداخته شده است که در بیان آن از موضع اطلاع رسانی اقدام کردهایم تا پشت پرده بسیاری از اتفاقاقی که خانوادهها را دچار آسیب میکند، برای مردم آشکار کنیم.
ما در این مستند، قصد موعظه و نصیحت نداریم بلکه نتایج استحاله فرهنگی شدن را بازنمایی کردهایم تا یکی از سوالات رایج این روزها یعنی کم شدن احساس آرامش در افراد و خانوادهها را ریشهیابی کنیم که برای دستیابی به این منظور نگاهی به گذشته کشور و مسیر فرهنگی طی شده از سوی خانوادهها و افراد داشتیم.
ریشه این مشکلات را در چه میدانید؟
بسیاری از مشکلات جامعه ریشه در جهل خانوادهها نسبت به تربیت فرزندانشان دارد و دشمن با شناختی که از این نقطه ضعف دارد، اهداف خود را از طریق رسانهها پیاده میکند. از این جهت، شناخت و آگاهی از پشت پرده فیلمها و برنامههای رسانهای دشمن میتواند تا حدودی مانع از دستیابی آنها به اهدافشان شود.
به نظر شما توجه به چه نکاتی بخصوص در جشنواره عمار منجر به تقویت فیلمسازان و هنرمندان متعهد کشور می شود؟
بسیاری از بازیگران، عوامل سینما و تلویزیون، افراد علاقهمند به نظام هستند، استفاده از این افراد در ارائه و تولید آثاری همسو با اهداف و آرمان های انقلاب میتواند به رشد و بالندگی هنر متعهد کمک کند.
مسئله دیگری هم که در جشنواره عمار باید به آن توجه شود، پیگیری مسئله آموزش برای فیلمسازان جوان در عمار است؛ چرا که بسیاری از شرکت کنندگان جشنواره عمار به دلیل دغدغه های انقلابی و دینی وارد این عرصه شدند و اگر بخواهیم در آینده فیلم ها را با کیفیت بالاتر ارائه دهیم باید به آموزش توجه جدی داشته باشیم و در کنار آن نیز بازخورد مردمی آثار را به فیلمسازان منتقل کنند تا با شناخت ضعف ها و قوت آثار و شناخت از علاقه مندی مردم، در آثار بعدی خود موفق تر عمل کنند.
چه آیندهای را برای جشنواره عمار پیشبینی میکنید؟
معتقدم جشنواره عمار، با هدفی ارزشمند شکل گرفته است که ای کاش آن زمان که مقام معظم رهبری بحث شبیخون فرهنگی را در دهه 70 مطرح کردند، به دنیا می آمد، چراکه می توانست تا حد مطلوبی از شکلگیری اشتباهات و کجرویها در جامعه جلوگیری کند، در حال حاضر هم با استفاده از تمام ظرفیتهایی که دارد، می تواند به موفقیتی روزافزون برسد.
منبع:نسیم