نقش شهید سلیمانی در وحدت ایران و عراق/ ماجرای نامه‌نگاری آیت‌الله خامنه‌ای و آیت‌الله سیستانی برای حل بحران نجف

سرویس جهان حلقه وصل - شهادت سپهبد سلیمانی بدون شک ضایعه بزرگی برای ایران، جبهه مقاومت و جهان اسلام بود، اما این بدان معنا نیست که حرکت این سه به جلو بعد از شهید سلیمانی متوقف خواهد شد. خون حاج قاسم قطعاً به هدر نرفته است، بلکه خون جبهه مقاومت را به جوش آورده است. یکی از نمونه‌های بارز ثمره‌بخش بودن این خون، عزم ملت عراق به اخراج آمریکایی‌ها از کشورشان بعد از ۱۷ سال اشغالگری است. دونالد ترامپ با صدور دستور عملیات ترور شهید سلیمانی و شهید المهندس شاید به یک برد کوتاه‌مدت نظامی دست پیدا کرد، اما یک باخت بلندمدت استراتژیک را برای کشورش رقم زد که پیشاپیش پایه‌های حضور تروریست‌های آمریکایی در خاورمیانه را به لرزه درآورده است.

«خون ما و شما در هم آمیخته؛ ایران و عراق جداشدنی نیستند» (+)

اما شهادت حاج قاسم به ویژه در کنار شهید ابومهدی المهندس، فرمانده نیروهای حشدالشعبی عراق، ثمره‌های مهم دیگری هم داشته است که از جمله آن‌ها تعمیق وحدت میان دو ملت ایران و عراق بود، وحدتی که از همان ساعات اولیه در مراسم تشییع پیکرهای مطهر شهدای عملیات تروریستی دولت آمریکا مقابل فرودگاه بغداد، به مشهودترین شکل ممکن به نمایش گذاشته شد. تعمیق روابط نه تنها روابط میان دو ملت ایران و عراق، بلکه روابط میان رهبر ایران، یعنی آیت‌الله خامنه‌ای، و رهبر شیعیان عراق، یعنی آیت‌الله سیستانی، نیز پس از شهادت فرماندهان مقاومت در عملیات تروریستی آمریکا به گونه‌ای بود که مجله فارن‌پالسی آمریکا به طور خاص به آن اشاره کرد.

تشییع پیکر شهدای مقاومت، تبدیل به نمایش حیرت‌انگیزی از وحدت ملت‌های ایران و عراق شد (+)

این مجله شناخته‌شده در گزارشی تحت عنوان «واشینگتن [روابط] روحانیون شیعه در ایران و عراق را درک نمی‌کند [۱] » به قلم «محمد کلانتری [۲] » محقق ارشد مرکز مطالعات اسلامی و غرب آسیا در دانشگاه لندن و «علی هاشم [۳] » همکار کلانتری در این مرکز، به ابعادی از شکست آمریکا در عملیات ترور شهید سلیمانی پرداخته است. آن‌چه در ادامه می‌آید، ترجمه گزارش اخیر فارن‌پالسی است.

لازم به ذکر است که حلقه وصل صرفاً جهت اطلاع نخبگان و تصمیم‌گیران عرصه سیاسی کشور از رویکردها و دیدگاه‌های اندیشکده‌های غربی این گزارش را منتشر می‌کند و دیدگاه‌ها، ادعاها و القائات این گزارش‌ لزوماً مورد تأیید حلقه وصل نیست.

شخصیت منحصربه‌فرد شهید سلیمانی و نامه بی‌سابقه آیت‌الله سیستانی به رهبر ایران

۱۷ ژانویه [۲۰۲۰]، پس از آن‌که آیت‌الله‌العظمی علی السیستانی، برجسته‌ترین رهبر شیعه در عراق، از بیمارستان مرخص شد، مایک پمپئو، وزیر خارجه آمریکا، با انتشار سه توئیت به زبان‌های انگلیسی [۴] ، عربی [۵] و فارسی [۶] ، برای وی آرزوی بهبودی سریع کرد و آیت‌الله [سیستانی] را «منبع روشنگری و الهام» توصیف کرد. هدف پمپئو از اتخاذ این رویکرد صمیمی در قبال [آیت‌الله] سیستانی، نشان دادن حمایت آمریکا از این روحانی بود، روحانی‌ای که دولت آمریکا معتقد است دارد با نفوذ ایران در عراق مقابله می‌کند. اما این [ابراز حمایت] تنها چند هفته پس از آن بود که خود پمپئو، دونالد ترامپ را ترغیب کرد [۷] تا قاسم سلیمانی، فرمانده نظامی ایرانی، را به وسیله حمله هوایی و در حالی ترور کند که این ژنرال ایرانی  به عراق سفر کرده بود. بر هیچ‌کس پوشیده نیست که پمپئو حامی پروپاقرص اِعمال استراتژی «فشار حداکثری» علیه آیت‌الله [سید] علی خامنه‌ای، رهبر ایران، است؛ اما رویکردهای متفاوت و متناقض او نسبت به این دو روحانی هم یکی دیگر از محاسبات اشتباه دولت آمریکا درباره منطقه پرتنش خاورمیانه است.

توئیت مایک پمپئو، وزیر خارجه آمریکا، پس از مرخص شدن آیت‌الله سیستانی از بیمارستان (+)

تنها یک روز پس از [شهادت] سلیمانی، [آیت‌الله] سیستانی نامه‌ای بی‌سابقه برای [آیت‌الله] خامنه‌ای ارسال کرد [۸] و در آن به رهبر ایران تسلیت گفت. [آیت‌الله] سیستانی در نامه‌اش از نقش فوق‌العاده‌ای که شهید [۹] سلیمانی در نبرد با داعش در عراق ایفا کرد، تمجید کرده بود. این نامه، اولین نامه‌ای در نوع خود بود که طی ده‌ها سال گذشته توسط [آیت‌الله] سیستانی به [آیت‌الله] خامنه‌ای فرستاده می‌شد. [علاوه بر ارسال این نامه]، موضوع نامه، یعنی ابراز تسلیت به [آیت‌الله] خامنه‌ای در مورد درگذشت [شهادت] سلیمانی، هم قابل‌توجه است. [آیت‌الله] سیستانی به ندرت پس از درگذشت یک فرد غیرروحانی نامه‌ای [برای رهبر ایران] فرستاده است. بنابراین این سؤال پیش می‌آید که چه چیزی در مورد سلیمانی این اندازه منحصربه‌فرد بود که باعث شد [آیت‌الله] سیستانی این نامه را برای [آیت‌الله] خامنه‌ای ارسال کند.

نامه تسلیت آیت‌الله سیستانی به رهبر انقلاب در پی شهادت شهید سلیمانی (+)

لبیک نیروی قدس به فتوای جهاد آیت‌الله سیستانی

پاسخ این سؤال در اعتقاد مشترک هر دوی آن‌ها به ضرورت تلاش سازمان‌یافته و فراملی برای مقابله با تهدیدات از سوی خارجی‌هاست. هر دوی این روحانیون عقیده دارند که تهدیدات، هم از سوی گروه‌های شبه‌نظامی افراطی مانند داعش و هم از سوی مداخلات خارجی در منطقه ناشی می‌شوند. از دید آن‌ها، هر دوی این موارد طی یک دهه گذشته بی‌ثباتی در منطقه را تشدید کرده‌اند. [آیت‌الله] سیستانی برای مقابله با تهدید اول، ماه ژوئن سال ۲۰۱۴ دست به یک اقدام چشم‌گیر و قاطع زد. وی از آن‌جایی که تهدید دست‌درازی داعش به بغداد در حال افزایش بود، «فتوای جهاد» صادر کرد و همه عراقی‌هایی را که قادر به جنگ با تروریست‌ها بودند، ملزم به پیوستن به نیروهای امنیتی عراق و دفاع از میهن خود نمود. این اتفاق تقریباً یک قرن پس از فتوای آیت‌الله «سید کاظم الیزدی [۱۰] » در سال ۱۹۱۴ علیه نیروهای انگلیسی بود که به عراق حمله کرده بودند. فتوای [آیت‌الله] یزدی [تا پیش از فتوای آیت‌الله سیستانی] آخرین باری بود که یک رهبر شیعه چنین دستور سیاسی‌ای صادر می‌کرد.

فتوای [آیت‌الله] سیستانی زمینه‌ساز ایجاد «نیروی بسیج مردمی» [موسوم به حشدالشعبی] عراق شد. آن زمان بود که سلیمانی و نیروی قدس ایران به کمک عراقی‌های سنی، شیعه و حتی کُرد شتافتند تا یگان‌های مردمی را برای مبارزه با داعش سازماندهی کنند. هدف [آیت‌الله] سیستانی دفاع از عراق به عنوان میهن تمام عراقی‌ها بود. [آیت‌الله] سیستانی به دنبال یک عراق مستقل و قدرتمند است که بتواند نه تنها از جامعه شیعه، بلکه از جوامع سنی، کُرد، یزیدی و شبک [۱۱] [از اقلیت‌های کُرد] محافظت کند. بر همین اساس هم بود که [آیت‌الله] سیستانی در نامه خود از نقش «فوق‌العاده» و «فراموش‌نشدنی» ای تقدیر کرد که سلیمانی در دستیابی به این هدف ایفا کرده بود.

با فتوای آیت‌الله سیستانی بود که بسیج مردمی عراق موسوم به حشدالشعبی تشکیل شد (+)

تفاوت ایران با سایر جوامع شیعه در دیدگاه آیت‌الله سیستانی

وقتی صحبت از مداخله خارجی می‌شود و زمانی که شیعیان کشورهای دیگر از جمله لبنان و ایران در معرض خطر باشند، [آیت‌الله] سیستانی، به عنوان یک رهبر مذهبی شیعه، نمی‌تواند در حاشیه بماند. یک مثال قابل‌توجه در این‌باره وقتی بود که وی به طور پنهانی با آمریکایی‌ها ارتباط برقرار کرد تا حمایت خود از برقراری آتش‌بس در جریان جنگ سال ۲۰۰۶ میان گروه شبه‌نظامی [حزب‌الله] و اسرائیل نشان دهد. «حامد الخفاف» نماینده [آیت‌الله] سیستانی در بیروت و داماد وی، در مصاحبه با یکی از ما [نویسندگان گزارش] در ماه آگوست سال ۲۰۱۲ افشا کرد که آن سال، [آیت‌الله] سیستانی به درخواست «نبیه بری» رئیس شیعه پارلمان لبنان، از طریق یک پیک عراقی پیامی را برای جورج دابلیو بوش، رئیس‌جمهور وقت آمریکا، ارسال کرد و پیامدهای منطقه‌ای به تعویق افتادن آتش‌بس میان اسرائیل و حزب‌الله را به او یادآوری نمود. چند روز بعد، به‌رغم اعتراضات قبلی، آمریکا به قطعنامه ۱۷۰۱ شورای امنیت سازمان ملل رأی مثبت داد و خواستار آتش‌بس میان اسرائیل و حزب‌الله شد.

با این وجود، دیدگاه [آیت‌الله] سیستانی درباره ایران که یک کشور دین‌سالار تحت رهبری یک روحانی شیعه مانند خود اوست، تفاوت دارد. [آیت‌الله] سیستانی اگرچه اصالتاً ایرانی است، اما هرگز به صورت علنی در امور داخلی ایران دخالت نکرده است. با وجود آن‌که اکثر مقلدان او، شیعیان ایران هستند، اما هر وقت این افراد درباره مسائل داخلی ایران از او استفتاء کرده‌اند، وی پاسخ آن‌ها را نداده، بلکه مرتباً به خواص ایرانی‌ای که با او ملاقات کرده‌اند، توصیه نموده است تا تحت چتر رهبری [آیت‌الله] خامنه‌ای متحد شوند.

اولویت باید این باشد که هیچ‌کس و هیچ‌چیز جایگاه مرجعیت شیعه را تضعیف نکند (+)

آیت‌الله سیستانی «دشمن» ایران نبوده، نیست و نخواهد بود

هیچ شکی وجود ندارد که مقامات مذهبی در عراق و ایران نظرات سیاسی متفاوتی دارند. با این وجود، دلایل زیادی هم وجود دارد که نشان می‌دهند وقتی هر کدام از این پایگاه‌های شیعی توسط افراد خارجی تهدید شوند، اولویت جمعی هر دوی آن‌ها حفظ وحدت خواهد بود. واقعیت این است که عمده روحانیون شیعه معتقدند باید از هرگونه اقدامی که موجب تضعیف اقتدار مرجعیت شود، اجتناب نمود. با توجه به این‌که ایران توسط روحانیون اداره می‌شود، [آیت‌الله] سیستانی، حتی اگر متعلق به یک مکتب فکری دیگر باشد [و عقایدی متفاوت با مقامات جمهوری اسلامی داشته باشد]، باز هم هرگونه تهدیدی علیه جمهوری اسلامی ایران را معادل با تهدید علیه اسلام شیعی می‌داند. نامه [آیت‌الله] سیستانی به‌وضوح نشان می‌دهد که وی، با وجود همه اختلافاتی که ممکن است با مقامات ایران داشته باشد، «دشمن» ایران نیست، نبوده، و هرگز هم نخواهد بود. این همان نقطه کوری است که تصمیم‌گیرندگان در واشینگتن از دیدن آن عاجز هستند.

بارها و بارها ثابت شده که استراتژی آمریکا در قبال روحانیون شیعه در موضوعات مرتبط با محاسبات، اولویت‌ها و منافع داخلی بین آن‌ها ناآگاهانه [و بر اساس اطلاعات نادرست] است. این محاسبات داخلی، یعنی حمایت غیرقابل‌مذاکره روحانیون شیعه از اقتدار و جایگاه مرجعیت شیعه) به عنوان یک اصل آن‌قدر در میان آن‌ها مهم و تغییرناپذیر است که حتی موجب شده تا «مقتدی صدر» روحانی سرسخت شیعه، هم درباره مواضع اولیه خود تجدیدنظر کند. ظهور صدر همزمان با حمله آمریکا به عراق در سال ۲۰۰۳ بود. وی که آن زمان در اوایل سومین دهه از عمرش بود، علناً از مرجعیت شیعه در نجف انتقاد می‌کرد و آن‌ها را «مکتب خاموش» توصیف می‌نمود که درباره وقایع سیاسی محیط پیرامونش موضع انفعالی دارد. صدر می‌خواست [آیت‌الله] سیستانی به عنوان یک رهبر انقلابی عمل کند؛ شاید می‌خواست شاهد نسخه‌ای عراقی از آیت‌الله [سید] روح‌الله خمینی، بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران باشد. این در حالی بود که [آیت‌الله سیستانی] رهبرِ، یا اصطلاحاً «مرجعِ»، به ظاهر آرام شیعیان عراق برنامه دیگری داشت.

آمریکایی‌ها این را درک نمی‌کنند که آیت‌الله سیستانی «دشمن» ایران نبوده، نیست و هرگز هم نخواهد بود (+)

همکاری رهبر ایران با آیت‌الله سیستانی در عبور از پیچیدگی‌های فضای سیاسی عراق

از دیدگاه [آیت‌الله] سیستانی، اولویت اصلی، آینده شیعیان و اقتدار مرجعیت شیعه در این دوران و منطقه آسیب‌پذیر بود. [آیت‌الله] سیستانی اگرچه در چندین نوبت از رویکرد خواص سیاسی شیعه در جایگاه قدرت ابراز نارضایتی کرده بود، اما از فرصت قدرت گرفتن شیعیان در یک عراق دموکراتیک استقبال می‌کرد. این طرز تفکر منحصر به [آیت‌الله] سیستانی هم نبود، بلکه طرز تفکر تمام رهبران برجسته شیعه بود. به عنوان نمونه، در ایران [آیت‌الله] خامنه‌ای مجبور بود هزینه‌ها و فواید انتقاد شدید ایدئولوژیک از آمریکا و تلاش برای مبارزه با نفوذ این کشور در عراق از یک سو و از دست رفتن فرصت رسیدن شیعیان به قدرت برای اولین بار در تاریخ معاصر عراق از طریق روند سیاسی از سوی دیگر را بسنجد. وی البته هر دو را انتخاب کرد؛ با حمایت از روند سیاسی تحت رهبری [آیت‌الله] سیستانی و همچنین ایجاد یک مسیر موازی و حمایت از گروه‌هایی که به دنبال جنگ با نیروهای ائتلاف [اشغالگر عراق تحت رهبری آمریکا] بودند.

گروه مقتدی صدر یکی از همین گروه‌ها بود، اما روابط صدر با [آیت‌الله] سیستانی بلافاصله پس از سقوط رژیم صدام در سال ۲۰۰۳ رو به وخامت گذاشت. در یک مورد، در ماه آوریل سال ۲۰۰۳، حتی هواداران صدر، [آیت‌الله] سیستانی را محاصره کردند و از او خواستند عراق را ترک کند. منشأ این اتفاق به دوران «سید محمد محمد صادق الصدر [۱۲] » پدر مقتدی صدر و یکی دیگر از روحانیون برجسته شیعه در عراق برمی‌گردد که او هم از منتقدان شناخته‌شده صدام بود و سال ۱۹۹۹ ترور شد. محمد صادق صدر نیز به شدت از روحانیون برجسته وقت نجف، از جمله [آیت‌الله] سیستانی، انتقاد می‌کرد و معتقد بود که رویکرد خاموش آن‌ها در مسائل سیاسی باعث شده شیعیان عراق در مقابل زیاده‌خواهی‌های شدید رژیم صدام عملاً بدون رهبر باشند.

شهید سلیمانی نه تنها شهید ملت ایران، بلکه شهید ملت‌های محور مقاومت است (+)

نامه‌نگاری آیت‌الله خامنه‌ای و آیت‌الله سیستانی برای حل بحران نجف

اختلافات میان مقتدی صدر و [آیت‌الله] سیستانی تابستان سال ۲۰۰۴ زمانی کنار گذاشته شد که نیروهای آمریکایی، مقتدی صدر و جمعی از حامیان وی را در حرم امام علی [علیه‌السلام] در نجف محاصره کردند. [آیت‌الله] سیستانی به خاطر آن‌چه که منافع شیعیان می‌دانست از جایگاهش به عنوان یکی از عالی‌رتبه‌ترین مراجع شیعه استفاده کرد تا این مسئله خاتمه پیدا کند. این اقدام [آیت‌الله] سیستانی تحت حمایت [آیت‌الله] خامنه‌ای صورت گرفت که با ارسال پیامی به وی خواستار مداخله [آیت‌الله] سیستانی [برای نجات مقتدی صدر و حامیانش] شده بود. اگرچه در آن دوره، ایران را به عنوان پشتیبان اصلی صدر می‌شناختند، اما در همین مقطع بود که نقش [آیت‌الله] سیستانی به عنوان وزنه توازن در جامعه شیعه برای مردم برجسته شد.

پیام [آیت‌الله] خامنه‌ای از طریق تلفن به [آیت‌الله] سیستانی تحویل داده شد [۱۳] و محتوای آن دعوت به مداخله و جلوگیری از کشته شدن یک روحانی مانند صدر در حرم امام علی [علیه‌السلام] بود. رهبر عالی ایران از یک طرف از پیامدهای کشته شدن صدر و از طرف دیگر از کشته شدن یک روحانی شیعه در نبرد با سربازان خارجی در حرم [امام] علی [علیه‌السلام] نگران بود. تلفنی [آیت‌الله] خامنه‌ای در این پیام که «محمدرضا السیستانی» پسر [آیت‌الله] سیستانی، آن را روی کاغذ نوشت، آمده بود:

متن پیام رهبر انقلاب به آیت‌الله سیستانی درباره مسائل نجف به دست‌خط سید محمدرضا سیستانی (+)

پاسخ آیت‌الله سیستانی به پیام رهبر انقلاب (+)

احترام رهبر ایران به جایگاه مرجعیت آیت‌الله سیستانی و استقلال عراق

[آیت‌الله] سیستانی و [آیت‌الله] خامنه‌ای، برای دستیابی به آتش‌بس همکاری نزدیکی، اگرچه از راه دور، با هم کردند. به گفته خفاف، سخنگوی [آیت‌الله] سیستانی، [آیت‌الله] سیستانی یک طرح چهاربندی را برای آتش‌بس تهیه کرد و این طرح به نماینده [آیت‌الله] خامنه‌ای در نجف تحویل داده شد تا به دست صدر برسد. صدر نیز در این ماجرا فهمید که اقتدار [آیت‌الله] سیستانی، چه با سکوت و چه به شکل دیگر، قادر به تأثیرگذاری بر وقایع مهم [عراق] است و این مرجع شیعه [در میان مردم عراق] مشروعیت دارد. از آن زمان تا کنون این واقعیت برای ایرانی‌ها هم کاملاً واضح شده است. [آیت‌الله] سیستانی در بحران سیاسی سال ۲۰۱۴ بر سر انتصاب نخست‌وزیر عراق ایفای نقش کرد. ایران «نوری المالکی» را ترجیح می‌داد، اما [آیت‌الله] سیستانی حق وتو داشت. بنابراین تهران نهایتاً مجبور شد نظر [آیت‌الله] سیستانی را بپذیرد. به هر حال، او عالی‌رتبه‌ترین روحانی شیعه در عراق بود و روحانیون شیعه در ایران نباید موضع وی را تضعیف می‌کردند [دقیقاً مانند همان اعتقادی که آیت‌الله سیستانی درباره رهبری آیت‌الله خامنه‌ای در ایران داشت]. مخالفت [آیت‌الله] سیستانی با مالکی منجر به انتصاب «حیدر العبادی» به عنوان نخست‌وزیر عراق در ماه سپتامبر سال ۲۰۱۴ شد.

جدیدترین انگیزه برای افزایش تنش [میان دو کشور] می‌تواند افزایش احساس نارضایتی عراقی‌ها نسبت به مداخله ایران در امور داخلی عراق باشد. [آیت‌الله] سیستانی این مسئله را مدت‌ها قبل از شروع اعتراضات کنونی در عراق، در دیدار ماه مارس سال گذشته [۲۰۱۹] با حسن روحانی، رئیس‌جمهور ایران، مطرح کرد. وی در این دیدار تأکید کرد که «حق حاکمیت عراق باید محترم شمرده شود» و خواستار برقراری روابط میان عراق و ایران بر اساس اصل «حُسن همسایگی» شد. این رویکرد تا همین الآن هم تغییر نکرده است [۱۵] . ماه ژانویه [سال ۲۰۲۰] پس از آن‌که حمله آمریکا [برای ترور شهید سلیمانی] و پاسخ ایران هر دو در خاک عراق اتفاق افتادند، [آیت‌الله] سیستانی [از طریق ارسال پیام] در خطبه‌های نماز جمعه تأکید کرد که هیچ قدرت خارجی‌ای نباید اجازه تصمیم‌گیری در مورد سرنوشت عراق را پیدا کند.

شهادت فرماندهان مقاومت در کنار یک‌دیگر، پیوندی ناگسستنی میان دو ملت ایران و عراق ایجاد کرد (+)

آمریکا اگر خواهان صلح در منطقه است به توصیه‌های آیت‌الله سیستانی گوش بدهد

بسیاری از عراقی‌ها هستند که مداخله ایران در سیاست داخلی کشورشان را یکی از دلایل مشکلات عراق می‌دانند. کشیده شدن جنگ ایران و آمریکا به درون عراق (چنان‌که اوایل سال جاری میلادی [با شهادت شهید سلیمانی و پاسخ موشکی ایران] شاهد بودیم) و تنش‌هایی که کشته شدن [شهادت] سلیمانی ممکن است آن‌ها را تشدید کند، عواملی هستند که ممکن است تصویر ایران را طی هفته‌ها یا ماه‌های آینده در نظر معترضان عراقی منفی کنند. بنابراین جای تعجب نیست که [آیت‌الله] سیستانی [برای جلوگیری از خراب شدن روابط میان دو کشور] راه‌حلی را اندیشیده باشد: «یک عراق متحد، آزاد و قوی [۱۶] ».

هم آمریکا و هم ایران باید برای تحقق این هدف پشت سر [آیت‌الله] سیستانی حرکت کنند. یک عراق متحد که در آن همه شهروندان فارغ از اختلافات فرقه‌ای حرکت می‌کنند و یک هویت متحد ملی را تشکیل می‌دهند، می‌تواند بدون دخالت مستقیم نیروهای خارجی، همه تهدیدات امنیتی داخلی را برطرف کند. یک عراق آزاد، نیازی به حضور سربازان آمریکایی و نیروهای ائتلاف در سرزمین خود نخواهد داشت. و یک عراق قوی می‌تواند به عنوان یک میانجیگر مناسب میان ایران و آمریکا و کشورهای جهان عرب عمل کند، البته در صورتی که اشتیاق به دیپلماسی و آشتی میان این طرف‌ها وجود داشته باشد.

به نظر می‌رسد بهترین شخصی که تحت هدایتش این اهداف می‌توانند محقق شوند، [آیت‌الله] سیستانی باشد؛ مردی که به گفته سلیمانی، از سال ۲۰۰۳ «عبای خود را پدرانه گستراند» و از همه عراقی‌ها حمایت کرد [۱۷] . اگر دولت آمریکا و پمپئو راست می‌گویند که به دنبال صلح در [عراق و] منطقه هستند، باید این فرصت منحصربه‌فرد را غنیمت بشمارند و به توصیه‌های «دوستِ دشمن خود» [نه دشمنِ دشمنشان] گوش کنند.

تروریست‌هایی که فرماندهان مقاومت را به شهادت رساندند چگونه ادعای حمایت از رهبران شیعه را دارند؟ (+)