به گزارش حلقه وصل، مورگان اورتاگوس، سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا در گفت‌وگو با الجزیره، بار دیگر از آمادگی آمریکا برای مذاکره با ایران خبر داد اما اعلام کرد که تحریم‌های اعمال شده کشورش علیه ایران متوقف نخواهد شد.
اورتاگوس گفت: آنچه ما انجام می‌دهیم برای بازگشتن ایران به میز مذاکره است. رئیس‌جمهور گفت که دنبال توافقی بهتر است. ما برای اختلافات‌مان دنبال حل دیپلماتیک هستیم نه دنبال جنگ.
وی در پاسخ به این سوال الجزیره که «فکر می‌کنید، اوضاع در حال تشدید شدن است یا اینکه نزدیک شدن به انتخابات آمریکا، مانع این تشدید خواهد شد» گفت: این‌طور فکر نمی‌کنم. ما در مواضع خود شفاف هستیم. مایک پمپئو وزیر خارجه در سخنان یک سال و نیم پیش دوازده شرط تعیین کرد و گفت، ایران باید آن را اجرا کند. این شروط متکی به تلاش برای این است که ایران به کشوری عادی تبدیل شود. بنابراین ما آماده گفت‌وگو و مذاکره هستیم اما تحریم‌ها ادامه می‌یابد تا ایران به‌طور جدی به میز مذاکره بازگردد.
سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا در پاسخ به سوال الجزیره که گفت، اگر ایران به میز مذاکره بازنگشت راهکار چیست، گفت، «فشار حداکثری را ادامه می‌دهیم. ما این را سیاستی قوی می‌دانیم.
به گزارش فارس، اورتاگوس در ادامه در اظهارنظری گستاخانه گفت: دغدغه درباره برنامه موشکی ایران و اقدامات منطقه‌ای این کشور، مختص آمریکا نیست. هر چه به جلو می‌رویم شاهدیم که اروپایی‌ها نیز این موضع را می‌پذیرند و از ایران می‌خواهند که درباره رفتارش در منطقه بازنگری کند.
در روزهای گذشته استیو منوشین، وزیر خزانه‌داری آمریکا که وزارتخانه تحت امر او مسئول اعمال تحریم‌های غیرقانونی واشنگتن علیه تهران است، در کنفرانس «مجمع دوحه» ضمن تکرار اتهام‌زنی‌های بی‌سند علیه تهران اعلام کرد، اگر ایران شروط لازم را اجرا کند، همه تحریم‌های این کشور رفع می‌شوند.
هر چند منوشین در این نشست اشاره دقیقی به «شروط لازم» مدنظر دولت آمریکا برای پایان دادن تحریم‌های ایران نکرده است اما پیش از او مایک پمپئو، وزیر خارجه آمریکا به درخواست‌های ۱۲گانه واشنگتن از تهران اشاره کرده بود. درخواست‌های گستاخانه از جمله ایجاد محدودیت گسترده در توان موشکی، توقف مبارزه ایران با تروریسم در منطقه، دائمی‌کردن محدودیت‌های برجام و توقف تمامی مولفه‌های قدرت ساز ایران.
آمریکایی‌ها معمولاً برای رسیدن به اهداف خود یک راهبرد دارند و یک تاکتیک. راهبرد آنها «فشار» با هدف خسته کردن طرف مقابل است و سپس از «مذاکره» به‌عنوان مکمل فشار استفاده می‌کنند تا به خواسته خود برسند.
این مذاکره در واقع مذاکره نیست بلکه وسیله‌ای برای چیدن محصول فشارها است و نشستن پشت میز مذاکره با آمریکایی‌ها یعنی نقد کردن همان مواردی که با فشار زمینه تحقق آن را فراهم کرده‌اند.