فتنه‌گران، فاقدآزاداندیشی هستند

جامعه مسلمان در حیات خود دارای انواع کج روی‌ها، انحرافات، فتنه‌ها و امثال این‌هاست، بخشی از این شرایط محصول جهل و نادانی و سطحی نگری، بخشی نیز محصول دنیاگرایی و بی‌تقوایی و قسمتی نیز محصول عملیات دشمن است.

کج روی‌ها و فتنه‌ها نتیجه فاصله گرفتن از امام(ره)، است. مهم ترین چیزی که در مواقع فتنه می‌تواند جامعه را حفظ کند و مردم را سربلند بیرون بیاورد بصیرت است. توصیه شده است که در چنین شرایطی باید به خود قرآن مراجعه کرد.

البته متأسفانه برخی از افراد از قرآن برای رفتارهای ناشایست خود استفاده می‌کنند لذا باید متوجه باشیم که مراجعه سطحی به قرآن به تنهایی کافی نیست بلکه آن چیزی که دست ما را می‌گیرد تأسی کردن و دست به سوی امام بردن است.

در شرایط فتنه امام و یا نائب بر حق او مرز بین حق و باطل را جدا می‌کند. اینکه در قرآن آمده است که فَاسْأَلُواْ أَهْلَ الذِّكْرِ إِن كُنتُمْ لاَ تَعْلَمُونَ منظور از اهل الذکر و مصداق بارز اهل ذکر ائمه هستند که می‌توانند در چنین شرایطی بهترین راهنمای ما باشند.

در اغلب ماجراهای تلخ جامعه اسلامی نفسانیات در کشاندن مسلمانان به انحراف و سقوط آنان نقش داشته است در حقیقت اهل باطل خودشان به باطل بودن راهشان آگاهی دارند حتی در قرآن هم به این موضوع اشاره می‌کند که فرعون نیز به بطلان بودن خود یقین داشت اما بازهم بر روی آن تأکید می‌کرد.

ما اگر مدعی پیروی از امام و یا نائب بر حق او هستیم به وضوح می بینیم که وی در یک میدان مشخص ایستاده و بقیه را نیز به سمت خود دعوت می کند در این شرایط تردید معنا ندارد. در حقیقت این که بگویم حق و باطل را تشخیص نمی‌دهم هیچ معنایی نخواهد داشت.ما زمانی می توانیم بگوییم که فهم و تشخیص درستی از مسیر و راه حق و باطل نداشتیم که مسئولیت این تشخیص کاملا بر گردن خودمان باشد.اما وقتی امام معصوم و مرجع تقلید و ولایت فقیه وجود دارد این تردیدها نا به جا است.

اگر آزاداندیشی وجود نداشته باشد بصیرت هم به وجود نخواهد آمد، آزاد اندیشی به معنای آزاد شدن از اسارت تعصبات، تحجر، تقلید و لجاجت است. بسیاری از کسانی که فتنه را آغاز کرده و یا در فتنه گمراه می‌شوند کسانی هستند که فاقد آزاداندیشی هستند.

امام هدایت گری‌هایش کلان است بنابراین افراد آگاه باید مبتنی بر آگاهی هایی که از امام خویش اموخته‌اند وظایف خود را در خصوص روشنگری انجام بدهند، البته این روشنگری در طول امام است نه در عرض امام اما برخی فکر می کنند که می‌توانند در عرض امام قرار بگیرند. این گونه نیست حتی علما و فقها و بزرگان دیگر نیز باید در طول ولی فقیه حرکت کرده و نقش خود را ایفا کنند نه در عرض ولایت فقیه. بنابراین باید در شرایط مختلف از جمله فتنه باید سعی کنیم شانه به شانه امام حرکت کنیم یعنی نه از امام جلو بیفتیم و نه عقب.