به گزارش حلقه وصل، با اکران عمومی اکشن دلهره‌آور «هر لحظه، نزدیک به قلب»، یک‌بار دیگر بحث بازیگر شدن فرزندان ستارگان سرشناس بالیوودی به صحبت داغ رسانه‌های گروهی و شبکه‌های اجتماعی درآمد. در هند برخلاف هالیوود و سینمای پیشرفته کشورهای اروپایی، بازیگر شدن فرزندان چهره‌های مشهور و محبوب سینما، به صورت یک سنت دائمی درآمده است. هر سال و همزمان با نمایش عمومی فیلم‌های جدید، تماشاگران با چهره‌های جوان و تازه واردی روبه‌رو می‌شوند که نام فامیل ستارگان و مگا استارهای سینمایی را بر خود دارند. این افراد پسران و دختران چهره‌های مشهوری هستند که سال‌ها از حضورشان روی پرده سینما می‌گذرد و امیدوارند کارنامه هنری‌شان، به کمک فرزندان جوان و تازه واردشان بیاید. اما آیا مشهور بودن والدین می‌تواند کمکی به وضعیت این تازه‌واردها بکند و آیا صنعت سینمای هند در یک چرخه محدود گرفتار شده که فقط نزدیکان هنرمندان بالیوودی امکان ورود به آن را دارند؟
سانی دئول(پدر) در کنار کاران دئول(پسر) در پشت صحنه فیلم هر لحظه، نزدیک به قلب به نوشته سایت اینترنتی بالیوود هنگاما، وابسته بودن به ستارگان مشهور سینمایی می‌تواند راه ورود افراد به عالم سینما را مهیا کند، اما متضمن موفقیت و مشهور شدن این افراد نیست. در کنار دلیل‌های مختلف، یک دلیل آن هم می‌تواند کارن دیول پسر سانی دیول باشد. کارن دیول با اولین فیلمش پل پل دیل که پاس، نتوانست تماشاگران را جذب خود کند. فیلم در ده روز اول نمایش خود فقط هفت کرور فروش کرد. این در حالی است که هزینه تولید آن، 22 کرور بوده است. سانی دیول کارگردانی فیلم را به‌عهده داشته و قبل از اکران عمومی، تبلیغات بسیار زیادی برایش انجام داده بود.
رسانه‌های گروهی روی این نکته تمرکز کرده بودند که کارن پسر سانی است و پیش بینی موفقیت زیادی برای او و فیلمش می‌کردند. اما در عمل، چنین اتفاقی رخ نداد و کارن همان راهی را رفت که قبل از این بابی دیول و ایشا دیول عمو و عمه‌اش رفته بودند. تمام این افراد، جزو خاندان درمندرا ستاره بزرگ دو دهه 70 و 80 میلادی هستند. درمندرا طی سه دهه گذشته تبلیغات بسیار زیادی برای فرزندانش کرده و تلاش داشته آنها را به موقعیتی شبیه موقعیت خودش در صنعت سینمای هند برساند. اما به‌جز سانی دیول، دیگر فرزندان و نوه‌هایش نتوانسته‌اند موفقیتی در دنیای رنگارنگ بالیوود کسب کنند.
حساب ویژه والدین
این تنها درمندرا نبوده که حساب ویژه‌ای برای فرزندانش در بالیوود باز کرده بوده است. تقریبا تمام ستارگان مشهور چند دهه اخیر سینمای هند، فرزندانشان را با این امید بزرگ کرده‌اند که جایگاه ویژه‌ای در دل صنعت سینما کسب کنند. راج کاپور هر سه فرزندش رانبیر، ریشی و راجیو را بازیگر کرد، اما فقط ریشی توانست چهره و مشهور شود. برادران راج یعنی شیشی و شیمی هم در دوران خود، ستارگان مشهوری بودند. آمیتاب باچان که لقب غول افسانه‌ای بالیوود را گرفته، آن قدر زنده ماند که شاهد شکست فجیع سینمایی تنها پسر خود آبیشک باشد. حتی ستاره بودن پدر هم نتوانست به کمک آبیشک بیاید و او، خیلی زود تبدیل به بازیگری درجه دو شد و به تدریج فعالیت‌های بازیگری را رها کرد. فرزندان وینود کانا و فیروز خان هم نتوانستند محبوبیتی در بین تماشاگران هندی به دست بیاورند. موفق نبودن تعداد زیادی از فرزندان بازیگران مطرح در رشته بازیگری، تحلیلگران سینمایی را به این نتیجه رسانده که وابسته بودن به این یا آن نام معروف، به خودی خود نمی‌تواند تضمینی برای کسب موفقیت و شهرت باشد.
موفقیت بدون پارتی
این در حالی است که تعدای از نام‌های مطرح چند دهه اخیر سینما از بین کسانی بوده که هیچ آشنا یا به قول معروف پارتی‌ای در بالیوود نداشته‌اند. به جز آمیتاب باچان که خود را به در و دیوار زد تا بازیگر شود و خیلی زود به صورت چهره بی‌رقیب سینما درآمد، می‌توان در بین نام‌های نسل جوان‌تر به شاهرخ‌خان و آکشی کومار اشاره کرد. هر دو بازیگر که هنوز هم بعد از سه دهه فعالیت در زمره بازیگران ستاره بالیوود هستند، بدون هیچ پارتی و آشنایی فعالیت هنری را از پایین‌ترین سطح شروع کردند و توانستند موقعیت خود را در دنیای سینما تثبیت کنند. در بین چهره‌های موفق چند سال اخیر هم باید به رانویر سینگ و آیوشمن کورانا اشاره کرد. این دو هم بدون این که فرزند یک بازیگر سرشناس باشند، در ردیف معروف‌ترین بازیگران جوان این روزهای سینمای هند قرار دارند. هر دوی اینها در رقابت با وارون دهاوان هستند که پدرش دیوید یکی از موفق ترین فیلمسازان چهار دهه اخیر بالیوود است.