تارانتینو «جرود کارمایکل» را برای نگارش فیلمنامه استخدام کرد و او حتی به سراغ «آنتونیو باندراس» رفت تا پس از «نقاب زورو» و «افسانه زورو» (The Legend of Zorro) نقش «زورو» را تکرار کند.
چیزی که در میزانسن، دکوپاژ و طراحی های «میدان سرخ» بیشتر از همه خودنمایی می کند، تلاش برای شبیه شدن به فیلم های گنگستری سینمای آمریکا و نمونه برداری (تقلید کورکورانه) از آثار کارگردان هایی چون تارانتینو و رابرت رودریگز است.
«سونی شیبا» اسطوره هنرهای رزمی و هنرپیشه فیلم معروف «بیل را بکش» تارانتینو در ۸۲ سالگی بر اثر ابتلا به کرونا درگذشت.
امپراطوری مقتدر که هوای کسب و کار غیر قانونی خود را دارد و تنها نقطهضعفش وابستگی شدیدش خانواده میباشد.
اگر هالیوودی ها نتوانستند سینمای ایران و فرانسه را شبیه خودشان کنند، روزی خواهد رسید که در برابر سینمای غیر قابل تحرک ایران و فرانسه {بهلحاظ فرم و ساختار} زانو خواهند زد.
فیلمساز در تازهترین ساخته سینمایی خود «روزی روزگاری در هالیوود» هم نگاهی انتقادی به هالیوود دهه 70 میلادی دارد.
همکاری مداوم تارانتینو با واینستین باعث شده بود در اوج رسوایی جنسی این تهیهکننده، تارانتینو نیز از موج انتقادات بینصیب نماند. او حتی اعتراف کرد از اعمال واینستین آگاه بوده است.
«انیو موریکونه» آهنگساز اسطورهای که اسکار بهترین موسیقی را به خاطر فیلم «هشت نفرتانگیز» تارانتینو به دست آورد به انتقاد شدید از این فیلمساز پرداخت.