مسئله اصلی جریان اشرافی و غربگرا، مقایسه عملکردها توسط افکارعمومی است. قطعا مردم در شرایط فعلی عملکرد مدیران دولت و شهرداری را با مقامات دولت قبل و شهرداری اصلاح طلبان مقایسه می کنند.
اگر از تضمین آمریکا برای لغو تحریم ها هیچ خبری نبود، چرا تیم مذاکره کننده دولت قبل به ریاست ظریف و با پشتیبانی ویژه اصلاح طلبان، تمامی تعهدات خود را پیش دستانه، یکطرفه و با عجله انجام داد؟!
اصلاح طلبان به گونه ای درباره وضع موجود سخن می گویند که گویا دولت روحانی کشور را در بهترین وضعیت ممکن به دولت رئیسی تحویل داده و این دولت سیزدهم بوده که نتوانسته امانتدار خوبی باشد.
مشکل اصلی اصلاح طلبان، بی صداقتی این طیف با مردم است. گویا غارتگری از عواطف مردم و ماهیگیری سیاسی برای تأمین منافع شخصی و قبیله ای، به یک روال عادی در رفتار اصلاح طلبان تبدیل شده است.
در دولت روحانی علیرغم وعده لغو تحریم ها و علیرغم اقدامات یکطرفه، پیش دستانه و عجولانه دولت قبل در اجرای تعهدات برجامی، نه تنها تحریم ها به تاریخ نپیوست، بلکه به بیش از ۲ برابر افزایش یافت.
فتنه ۸۸ پروژه بسیار پیچیده و گسترده ای بود که اهداف ضدایرانی متعددی را دنبال می کرد. این فتنه، هم معیشت مردم ایران را هدف قرار داده بود، هم امنیت مردم را، هم تمامیت ارضی کشور و هم استقلال کشور را.
آیا پیاده روی ظریف و کری و گفت و گوی تلفنی روحانی و اوباما و گفت و گوهای عراقچی و وندی شرمن و...به معنای مذاکرات مستقیم و بدون واسطه نبود!؟ نتیجه چه شد!؟ تحریم ها به تاریخ پیوست!؟
کی سید بود، یکی من بودم؛ البته سید را گرفتند. شنیدم که او را گرفتند و در تویوتای بزرگی انداختند و از یک کوه پرت کردند! او هم فوت کرد و شهید شد.
دولت سیزدهم در پی آن است تا سفره مردم و اقتصاد کشور را از مذاکرات هسته ای و برجام جدا کند. این اقدام بسیار مهم و کارشناسی، با سنگ اندازی و مانع تراشی بانیان وضع موجود مواجه شده است.
تنها راه ممکن برای احقاق حقوق مردم ایران در مقابل دولت های سلطه گر غربی، سخن گفتن با زبان زور است. آمریکا و شرکای اروپایی واشنگتن فقط زبان اقتدار را متوجه می شوند.
دولت سیزدهم در شرایطی کلید پاستور را تحویل گرفته که متوسط رشد اقتصادی ۸ ساله دولت روحانی فقط ۱.۲ درصد بود که کمترین رقم بین دولتها است.
جریان تندرو اصلاح طلب همصدا با جریان معاند با دو مسئله به طور اساسی مشکل دارد؛ یکی اقتدار ایران است و دیگری روابط حسنه و دوستانه ایران با کشورهای منطقه.
اصلاح طلبان با طرح دوگانه «ژنرال- سرباز صفر» از مدیران دولت روحانی تمجید کرده و اصل شایسته سالاری و چرخش مدیران را مورد هجمه قرار می دهند.
دو طرف روستا یک حالت نیمدایره داشت. دو طرف را دوشکا گذاشته بود. ورودی روستا از وسط بود و بقیهاش راهی نداشت که مثلا آنها با انتحاری بیایند. راه ماشینرو هم نداشت. مجبور بودند پیاده بیایند.
طیف اصلاح طلب در دولت روحانی مدعی بود که «نمی گذارند کار کند». حالا همین جریان در دولت رئیسی ادعای «نمی توانند کار کنند» را مطرح می کند.
اصرار برخی فعالین و رسانه های اصلاح طلب مبنی بر امضای برجام موشکی و منطقه ای، هیچ رنگ و بویی از سهل اندیشی ندارد و این اصرارها بیشتر بوی خیانت میدهد تا کج فهمی.
به عقیده کارشناسان همکاری با FATF هیچ سود مشخصی برای ایران نخواهد داشت و هرچه ایران بیشتر به مطالبات این نهاد سیاسی پاسخ بدهد، بیشتر در باتلاق تحریمهای اقتصادی فرو میرود.
آیا آمریکا،فرانسه،آلمان و انگلیس حاضر هستند که در توان موشکی و قدرت دفاعی خود بتن بریزند؟این دولت ها نه تنها این کار را انجام نمی دهند بلکه حتی به صورت ویژه از صنعت هسته ای در کشور خود حراست می کنند.
اصلاح طلبان و به عبارتی اعضای ارشد ستادهای موسوی و کروبی در سال ۸۸، بانیان اصلی وضع موجود هستند. رفقای خاتمی و موسوی و کروبی تورم ۴۴ درصدی را به مردم تحمیل کرده و سفره آنان را کوچک کردند.
دولت آقای روحانی، آمریکا را «کدخدا» قلمداد کرده و مدعی بود که آنچنان رونقی ایجاد می کند که دیگر هیچکس به پول یارانه نیازی نخواهد داشت.