هرچند «زخم کاری2» هرچه به قسمتهای پایانی خودش نزدیک شد توانست ریتم و ضرباهنگ مناسب خود را پیدا کند اما بزرگترین معضل این فصل اساسا نداشتن قهرمان بود و شخصیتی که پایههای فصل دوم منطبق آن استوار شد از اساس قهرمانی فشل و فاقد کنشهای قهرمانانه بود.
روح جمعی ایرانی در وضعیت کنونی، هر گونه روایت سینمایی افشاگرانه علیه «مفسدین اقتصادی» را، به ویژه گروههایی که با موجهنمایی و ظاهرسازی و اتصالات درون-حاکمیتی، شبکههای فساد تشکیل می دهند، می پسندد.
بعد از گذشت نزدیک به نیم قرن و عوض شدن چند نسل، مختصات و نشانههای عشقورزی دلدادگان وطنی در فیلمها و سریالها، با دورهی «ممل آمریکایی» و «همسفر» و «ماه عسل» کوچکترین توفیری نکرده است!
سیاست ارز ۴۲۰۰ تومانی در طول سالهای اخیر زخم کاری بر پیکره بخش کشاورزی بوده و خودکفایی در کالاهای اساسی را به رویایی دست نیافتنی برای کشور تبدیل کرده است.
بازی بازیگران باسابقه هم در جزیره بد است و با آن گریمهای ضایع و بازیهای بد هیچ حرفی برای گفتن ندارند، واقعا چه توقعی میتوان از یک خواننده در این میان داشت؟
یکی از معضلات فرهنگی سالهای اخیر در کشورمان، خلأ قهرمانان ملی در میان محصولات و تولیدات فرهنگی و هنری است.
سریال زخمکاری فاقد ویژگیهای مولف است و ماحصل دسترنج کارگردانش نیست بلکه حاصل سفارش است و مثل درخت گردو، شیشلیک و درخت گردو به سفارش پسرعموهای جدید محمد حسین مهدویان ساخته شده است.
دبیر سینمایی روزنامه سازندگی بعد از اطلاع رسانی درباره شیوه همسویی فیلیمو با مسئولان تحریریه که منجر به یک مصاحبه بلند شده نوشت: کار روزنامهنگاری را ظاهرا با دوزارینگاری اشتباه گرفتهاند.
حضور برهنه سید جواد هاشمی در سریال جدید محمدحسین مهدویان باعث بازتابهای منفی در شبکههای اجتماعی شد.
زخم کاری آنقدر کاشتهای غیراخلاقی و اروتیک دارد که با سانسور چند سکانس نمیشود آن را کنترل کرد.
حال شما چگونه می توانید با تفسیر به رای،اتفاقات غیراخلاقی که در سریال «زخم کاری» رخ می دهد را با استفاده نادرست از کلام خدا تطهیر کنید را نمی دانیم!
حفظ شأنیت ساترا مساله مهمی است و خود ساترا در این امر مهم، نقش اول را بازی میکند. گفتهاند حرمت امامزاده به متولیاش است و بیراه هم نگفتهاند.
این روزها تولیدکنندگان آثار نمایشی هر محتوای نادرستی که می خواهند را در شبکه نمایش خانگی توزیع می کنند و با برچسب رده سنی نسبت به محتوای ارائه شده، شانه خالی می کنند.
ساترا درباره پخش نشدن قسمت هفتم سریال «زخم کاری» توضیحاتی ارائه داد.
زخمکاری اولین سریال مسئلهدار نمایش خانگی نیست؛ امنیت حریم خانواده هر روز قربانی سود بالای VOD های میشود.
هیچکس در ممیزی، بالاتر از وجدان افکار عمومی نیست، صاحبان فرهنگ ما نیاز به ارشاد و گشت ارشاد ندارند. این جمله حسن روحانی به راهبرد وزارت ارشاد تبدیل شد و اهرمهای نظارتی این سازمان به تدریج فروریخت.
بسیاری از کاربران فضای نسبت به تعدد سکانسهای مصرف سیگار واکنش نشان دادهاند. دکتر عباسعلی امیری مینویسد:سریال «زخم کاری» آنقدر که سکانس های سیگار دارد فکر کنم همه عوامل آسم گرفته باشند.
اواخر دهه ۸۰ استعمال دخانیات در تلویزیون ایران ممنوع شد و این یک فرهنگسازی درست و مناسب برای جلوگیری از افزایش دخانیات در ایران محسوب میشد.
این ستایش ها و تعریف و تمجیدها برخی از فیلم سازان را دچار توهم می کند به طوری که دیگر از کوچکترین نقدی، عصبانی و دلخور می شوند که همه اینها ریشه در فشارهای اقتصادی خبرنگاران سینمایی دارد که عرض کردم.
حجم بالای مصرف مخدر و بدننمایی بازیگر اصلی سریال در وان و تمرکز بر نماهای بازیگران زن این سریال، نقد و نظراتی مطرح است.