یاسمین، یک پزشک جوان شاغل در آلمان است. مراجعه یاسمن به ایران و سفر او به مشهد و چالشهایی که در این سفر پیش روی وی قرار میگیرد، هم یک سلوک معنوی است و هم یک استعاره از بازگشت به خویشتن.
حرکت به سوی خداوند، در منازل سلوکی زمان ها محقق می شود. به این معنا که هر روزی از روزهای زندگانی انسان، از زمانی که چشم به این جهان گشوده است تا آن زمان که چشم از این دنیا فرو میبندد، چونان منازلی در مسافرت انسان به سوی آخرت و سیر و سلوک او به سوی خداوند هستند.