به گزارش حلقه وصل، اولین خاطرات ما از عزاداری محرم برمی‌گردد به کودکی‌مان. همان سال‌هایی که مادر با یک کیسه کوچک نخودچی دست‌مان را می‌گرفت و راهی مسجد محل می‌شد آن وقت‌ها کمتر کسی برای عزاداری دورتر از محله اش می‌رفت.
همه یکدیگر را می شناختند و رسم همسایگی و آشنایی نمی‌گذاشت مادری در هیأت و عزاداری با سختی‌های بچه‌داری تنها بماند. حالا روزگار چنان شده که همیاری‌های آن دوران کمرنگ شده هر کدام‌مان بسته به شرایط و سلایقی که در انتخاب سخنران و مداح داریم، هیأتی را انتخاب می‌کنیم و با خانواده یا تنها راهی مراسم عزاداری می‌شویم.
در این میان هر هیأت بسته به توان و سلیقه خود خدمات‌های ویژه کودکان، نوجوانان و مادران تدارک می‌بیند که نواقص و کم و کاستی‌هایی در آنها به چشم می‌خورد تا جاییکه هم‌چنان جای خانواده‌ها در هیأتها خالی است.
بیایید برای مثال یک صحنه چند دقیقه ای از حضور یک خانواده در یک هیات را مرور کنیم.
مادری با سه کودک یک ساله 4 ساله و 7 ساله وارد هیأت می شوند یک مدت که گذشت کودک 4 ساله نیاز به سرویس بهداشتی پیدا می‌کند مادر همراهی ندارد تا کودک یک ساله را به او بسپارد.
توقع سپردن طفل به خواهر بزرگ نیز اشتباه و نشدنی است. مادر با 3 کودک و بار و بنه راهی سرویس بهداشتی می‌شود. کودک 4 ساله هنوز قادر به انجام کارهای پیش و بعد از قضای حاجت نیست. اضطراب ناآشنا بودن محیط را هم اضافه کنید. مادر می‌خواهد کودک یک ساله را به کسی بسپرد. طفلک به محض رفتن در آغوش غریبه به گریه می‌افتد. وضعیت کودک 4 ساله در حال اضطرار است. مادر مستأصل شده است.
حالا همین صحنه را وقتی مادر با همسر و فرزندانش یک جا کنار هم نشسته‌اند تصور کنید.
در هیأت‌های بزرگ مشخص کردن محدوده‌ای برای حضور خانوادگی از ضروریات است. این کار خدمت بزرگی در ایجاد همیاری خانوادگی در سرگرم کردن و نگهداری کودکان دارد.
حسینیه مادر و کودک خدمت دیگری است که در هیأت‌های بسیاری دیده می شود اما کاستی‌هایی نیز دارد. نداشتن فضای بزرگ، محیط دلباز و صوت و تصویر باکیفیت نکته‌هایی است که اغلب مادران از ضعف آنها گله دارند. علاوه بر بهبود این نکات، ایجاد فضایی امن به واسطه خدام توانا و علاقه‌مند به کودک و قرار دادن چند ابزار ساده به اقتضای فضا مانند استخر توپ، سرسره کوچک بادی، لگو و جورچین به سرگرم شدن کودکان و جلوگیری از بی‌قراری آنها و متعاقباً استفاده حداکثری مادران از مراسم کمک خواهد کرد.
می‌توان برای تهیه ابزارهای بازی از خیرین کمک گرفت. همچنین اجازه تردد کالسکه در این مکان این اجازه را به مادر می‌دهد تا بار و بنه خود را در باربند کالسکه قرار داده و برای خواباندن کودک خود نیز محلی مناسب و دور از دست و پای عابرین داشته باشد.
میز تعویضی با روکش مناسب و یک پرده جهت حفظ حریم کودک و یک سطل زباله درب‌دار از دیگر ضروریات خدمت‌رسانی به مادر و کودک است.
اگر در حسینیه‌ها و هیأتها امکان اختصاص فضای مناسب برای مادر و کودک نیست بهتر است به جای اختصاص محل‌های کوچک و تاریک که خود عامل بی‌قراری کودکان است قسمتی از حسینیه خواهران را برای این امر اختصاص دهند. نزدیک بودن محل اختصاصی کودکان و مادران به درب خروج و حضور چند خادم در این قسمت کمک‌رسان خوبی خواهد بود.
موضوع مهم دیگر سرویس بهداشتی مختص کودکان و افراد با بیماری‌های خاص است. این سرویس اختصاصی زمان ایستادن در صف‌های طویل را کوتاه و از اضطراب مادر و کودک کم می‌کند.