کشتی‌گیری که قهرمانی جهان را از ایران گرفت

دارنده مدال طلای آسیا درباره اینکه چرا در مسابقه رده بندی برای کسب مدال برنز، علی‌رغم ضربه فنی شدن، باز هم به عملکرد داور اعتراض داشته است، گفت: در زمانی‌که داور اعلام ضربه فنی کرد یک طرف شانه‌ام بالا بود و با زمین برخورد نداشت، بنابراین اعلام ضربه فنی درست نبود، به همین دلیل از مربیانم خواستم چلنج کنند اما فایده‌ای نداشت. آن لحظه ناراحت بودم و بخاطر عملکرد داوری و پوئن‌هایی که به من نداده بود خواستم اعتراض کنم.

وی در پاسخ به این سوال که چرا با مربی حریف دست نداده و همین بی‌احتیاطی باعث اخراج او از مسابقات، کسر ۱۰ امتیاز عنوان پنجمی و از دست رفتن قهرمانی ایران شده است، خاطرنشان کرد: من واقعا چنین قصدی نداشتم. حتی بعد از اینکه از تشک خارج شدم و به پایین آمدم سمت مربی حریف رفتم و با او دست دادم. نمی‌دانستم قانون می‌گوید حتما از روی تشک باید به سمت مربی حریف بروم و از پایین تشک رفتن مورد قبول نیست وگرنه این کار را انجام نمی‌دادم.

قلی‌زادگان در پاسخ به این سوال که آیا این موارد در اردوهای تیم ملی به او و دیگر کشتی‌گیران گوشزد شده بود یا خیر، خاطرنشان کرد: بله. مربیان به ما گفته بودند اصلا به داوران اعتراض نکنید و فقط فکر مبارزه خودتان باشید و کشتی‌تان را بگیرید. همانطور که گفتم به هیچ وجه قصد بی‌احترامی نداشتم. من اگر می‌دانستم از پایین تشک رفتن سمت مربی حریف از لحاظ قانونی مورد قبول نیست قطعا همان روی تشک این کار را انجام می‌دادم تا این اتفاق رخ ندهد.

آزادکار وزن ۵۱ کیلوگرم ایران افزود: حتی نزد مربی حریف رفتم و او هم از من استقبال کرد. من حتی نمی دانستم دیسکالیفه شدم. وقتی بیرون آمدیم داوران به مربیان ما گفتند کشتی‌گیر شما بدلیل دست ندادن با مربی حریف دیسکالیفه شده است.

وی درباره احساس خود پس از شنیدن این خبر با توجه به از دست رفتن عنوان قهرمانی ایران، گفت: خیلی ناراحت شدم و به هم ریختم. مربیانم گفتند اشکالی ندارد و کاری است که شده و غصه خوردن دیگر فایده‌ای ندارد. به من گفتند که "آنها دوست نداشتند تیم ایران قهرمان شود و دنبال بهانه بودند تا این قهرمانی را از ایران بگیرند". با این وجود من خیلی از این اتفاق بد ناراحت بودم و حتی نمی‌توانستم غذا بخورم.

قلی‌زادگان در ادامه با بیان اینکه اهل شهرستان پاکدشت در جنوب تهران است، گفت: شغل پدرم آزاد است. یک برادر دارم که ۲ سال از من بزرگتر است که او هم کشتی می‌گیرد و بعد از آسیب‌دیدگی زانویش دوباره به کشتی بازگشته است.

وی درباره اظهارات مدیر تیم های ملی مبنی بر اینکه این مدال می‌توانست نقش مهمی در کاهش مشکلات مالی خانواده قلی‌زادگان داشته باشد و به همین خاطر وی بابت از دست دادن مدال ناراحت بوده است، گفت: بله روی گرفتن مدال خیلی حساب کرده بودم. ما مستاجر هستیم، نه خانه داریم و نه ماشینی چیزی. می‌خواستم مدال جهانی بگیرم شاید به ما هم زمینی در پاکدشت بدهند تا خانه‌ای بسازیم و ما هم صاحبخانه شویم. هدفم این بود بتوانم خانواده‌ام را با گرفتن مدال خوشحال کنم و باری از دوششان بردارم اما همه چیز در چند ثانیه به هم ریخت.

دارنده مدال طلای نوجوانان آسیا ۲۰۱۸، افزود: امیدوار بودم با این مدال جایزه ای از فدراسیون بگیرم یا با با پیگیری بتوانم از شورای شهر پاکدشت زمینی دریافت کنم تا خانه‌دار شویم. پس از آنکه قهرمان آسیا شدم چند نماینده شورای شهر قول‌هایی داده بودند. مادر و پدرم امید زیادی داشتند به موفقیت برسم و دست پر به ایران بازگردم اما شرمنده آن‌ها و مردم ایران شدم.

وی در پاسخ به این سوال که آیا پس از گرفتن مدال طلای آسیا، مسئولان پاکدشت کاری برای او انجام داده اند یا خیر، گفت:چند نفری از مسئولان شورای شهر و نمایندگان پاکدشت، فرمانداری و ... آمدند و چند تا عکس هم گرفتند و رفتند اما خبری از جایزه و این چیزها نبود. در کل یک میلیون تومان برای طلای آسیا به من پاداش دادند که خرج کرایه‌ام به اردو هم نمی‌شد. گفتند در جهانی مدال بگیری جایزه می‌دهیم.

قلی‌زادگان در پایان با عذرخواهی از مردم ایران بخاطر این اتفاق، گفت: جوانی کردم و اتفاقی افتاد که نباید می‌افتاد. از تمام مردم ایران، کشتی دوستان و مربیانم عذرخواهی می‌کنم. اتفاقی افتاده که قابل جبران نیست. امیدوارم روزی برسد که با مدال طلای جهان این اتفاق را جبران کنم. از مسئولان هم می‌خواهم بیشتر به امثال من رسیدگی کنند و نگاهی هم به ما بیندازند.