به گزارش حلقه وصل: در فرهنگ دینی انسانها میتوانند به زمان معنا بدهند. روزها ، ماه ها و سالها با اراده انسانها روح پیدا میکنند. یوم الله یا یوم التغابن و یوم العبره میسازند.
دی ماه، ماه عجیبی است. اتفاقات متعددی در این ماه رخداده که کم کم در بستر تاریخ، این ماه را برای ایرانیان معنادار کرده است.
۲۰ دیماه ۱۲۳۰ شمسی نفس امیرکبیر را در حمام فین کاشان بریدند. او تلولو اولین گام های تعامل عقلانی و مستقل با غرب و توجه به پیشرفت مبتنی بر هویت و فرهنگ ایرانی بود. او شهید پیشرفت شد. سه سال بیشتر دوام نیاورد اما برای ایران شد یک خاطره فراموش نشدنی. ۸ دی ماه ۱۲۸۵ قانون مشروطه تصویب شد و فردایش به امضای شاه قاجار رسید. قیام و درگیری با ساختار استبدادی فشل داخلی برای برپایی عدالت که اینبار توسط انگلیس خبیث و روشنفکران داخلی غربگرا تحریف و منحرف شد، یک شکست در مقابل غربگرایی و غربگرایان به حساب میآمد اما در واقع تجربه اندوخته دیگری شد. اتفاق دردآور دیگر در دی ماه اعلام قانون کشف حجاب رضاخانی در ۱۷ دی ماه ۱۳۱۴ بود. ضربه جدی دیگر غرب به پیکره هویت ایمانی مردم ایران، ضربه ای که هنوز هم زهر آن از جان این مردم خارج نشده. ۲۷ دی ماه ۱۳۳۴ نیز روز تیرباران شهید نواب صفوی بود. تلاش او و جریان اسلامگرایی سیاسی در ایران برای استقلال ایران مقابل انگلیس و غرب برای ملی شدن نفت یعنی ثروت ایران، اینگونه با ساده اندیشی مصدق خراب شد و عملا باز جریان غرب و غربگرایان بر ایران مسلط شدند. دی ماه اما ماجرایش به این عبرتها و شکستها ختم نشد، همه این تجربیات تاریخی در ذاکره مردم ایران ماند و تبدیل به یک هویت شد، هویت استقلال طلبی و مقاومت و تیزبینی و بصیرت نسبت به غرب و غربگرایی در ایران. ۱۷ دی ماه ۵۶ وقتی مقاله توهین آمیز در روزنامه اطلاعات چاپ شد، ایران قیامت شد. ۱۹ دی ماه مردم قم قیام را آغاز کردند و سلسله شکستهای پشت سر هم غرب و غربگرایی در ایران شروع شد. ۲۶ دی ماه ۵۷ یک سال بعد شاهی که اول انگلیسی ها و دوم آمریکاییها روی کار آورده بودندش فرار کرد. ورق برگشت. جریان مقاومت در ایران در همین ماه دی به مرور پیروزی های خود را نشان داد. ۷ دی ماه ۵۸ تشکیل نهضت سوادآموزی نشان میداد ماجرا از چه قرار است، ایران بنا داشت در همه ابعاد پیشرفت کند، بنا بود ایران ساخته شود و غرب و غربگرایی عقب بنشیند. ۳۰ دی ماه ۵۸ که قصه انقلاب دوم و تسخیر لانه جاسوسی به نفع ایران پایان یافت را نیز در همین چارچوب ببینیند. حالا هویت مقدس و ناب ایران اسلامی حادثه سازی میکرد، ۲۵ دی ماه ۶۷ امام حکم تاریخی اش را درباره سلمان رشدی اعلام کرد و پروژه جهانی به انفعال کشیدن اسلام گرایان بعد از جنگ هشت ساله ایران را نابود کرد. امام ۱۳ دی ماه نامه ای به گورباچوف نوشت و فروپاشی یکی از دو قطب یعنی شرق جهان مادی را اعلام کرد.
دی ماه شد ماه نمادها از شهادت شهید کاظمی و احمدی روشن و علیمحمدی بگیرید که اینها را باید حقیقتا شهید پیشرفت ایران دانست تا شهادت حاج قاسم و رحلت آیت الله مصباح که دو علمدار بر هم زدن طرح غرب و غربگرایان در ایران بودند. چه در ساحت اندیشه و فرهنگ چه در بستر جغرافیای قدرت منطقه ای. البته حاج قاسم بیش از این هم بود او نماد جامعی از هویت مقاومت ایران و امت اسلام شد. او اسطوره گام دومیهای انقلاب ایران بود. اما واقعیت آن است که حتی باید گفت بمباران دو مدرسه پسرانه در بروجرد و شهادت شصت دانش آموز مدرسه ای که جنایت جانگداز صدام وحشی با پشتیبانی جبهه غرب بود، برای مردم ایران اشاره به همین نکته داشت که غرب از آینده قدرت یافتن و پیشرفت این هویت ایمانی میترسید و نگران بود. آری صحنه برگشته بود برای همین نهم دی ماه هشتاد و هشت نیز یک واقعه بینظیر دیگر در این جهت بود. شکست کل پروژه سنگین غرب برای خواباندن مچ این هویت مستقل ناب ایمانی بود توسط روح عاشورایی مردم. حالا بنشین و تماشا کن چطور گام به گام غرب زمین میخورد، یوم الله زدن عین الاسد که در نوع خود بی نظیر بود و ابهت آمریکا در منطقه را نابود کرد. تا تشییع جنازه عجیب و غریب حاج قاسم. تا تجربه مهم برجام که با بروز خسارت محض بودنش در ایران برای کل ایران و دولتمردان ساده اندیش یا غربگرای داخلی شد یک تجربه.
دی ماه ماه مهمی است برای مقاومت ایران. درباره آن باید بسیار اندیشید.
زنده کردن هویت دی ماه برای شکستن پروژه های جدید غرب و غربگرایان داخلی ضروری است.