وضع ناخوش سه متحد مهم و سنتی آمریکا/ تحلیل چرایی سقوط دولت‌ها در فرانسه، آلمان و کره جنوبی

از این رو، به تازگی در کره جنوبی، آلمان و فرانسه، به عنوان سه متحد مهم و سنتی آمریکا در عرصه بین المللی، شاهد سقوط دولت‌های مستقر در این کشورها بوده ایم. اگرچه دلایل سقوط دولت ها در این سه کشور متفاوت بوده با این حال، آنچه واضح به نظر می رسد این است که دولت های مختلف در هر کدام از این سه کشور، به عارضه هایی دچار شده اند که نظام حکمرانی آمریکایی در طی سال های گذشته نمنودهای عینی آن را پیش چشم جهانیان قرار داده است.

دولت آلمان به ریاست اولاف شولتس صدراعظم این کشور اخیرا و در پی کناره گیری وزیر دارایی این کشور از سِمت خود، در آستانه سقوط قرار گرفت و در نهایت، پارلمان آلمان، به شولتس و دولتش رای اعتماد نداد و زمینه برای  سقوط دولت ائتلافی در آلمان و برگزاری انتخابات زودرس در این کشور فراهم شد. آلمان پرجمعیت ترین و بزرگترین اقتصاد اتحادیه اروپا است و سقوط دولت در این کشور پالس های منفی را به آینده آلمان و اتحادیه اروپا ارسال می کند.

با این همه، چالش اصلی آلمانِ کنونی بحران کسری بودجه این کشور است. بحرانی که در تحقق آن به عینه می توان ردپای واشنگتن و حمایت کورکورانه برلین از سیاست های کاخ سفید را مشاهده کرد. صاحب نظران بر این باورند که افزایش مناقشات میان اروپا و آمریکا با چین که انتظار می رود با حضور مجدد ترامپ در قدرت بیشتر هم شود و البته که قدرت گیری چشم اندازهای مرتبط با افزایش تعرفه گمرکی کالاهای صادراتی کشورهای اروپایی به آمریکا با حضور ترامپ در کاخ سفید(برخی گمانه زنی ها حداقل از افزایش تعرفه گمرکی 10 درصدی صادرات اروپا به آمریکا خبر می دهند) و در عین حال، پیروی کامل دولت آلمان از سیاست های واشینگتن در جنگ های غزه و اوکراین و تخصیص میلیون ها یورو کمک به رژیم اشغالگر قدس و اوکراین(آلمان اکنون در زمره اصلی ترین تامین کنندگان کمک‌های مالی و تسلیحاتی برای این دو کنشگر در کنار آمریکا است)، همه و همه بحران کسری بودجه اقتصاد آلمان را به اوج رسانده‌اند.

بحرانی که اکنون نمودهای عینی خود را در عرصه سیاست این کشور و در قالب سقوط دولت در آلمان به نمایش می گذارد. در مورد آلمان نیز تبعیت دولتمردان این کشور از سیاست جهانی واشینگتن، نه تنها برای آلمان دستاوردساز نبوده بلکه عملا چندین پله آلمان را در حوزه های مختلف سیاسی و اقتصادی به عقب رانده است.

فرانسه؛ سقوط دولت تحت تاثیر یک الگوی تکراریِ آمریکایی
دولت فرانسه به نخست وزیری میشل بارنیه نیز به تازگی با یک سقوط تاریخی رو به رو شده است. بارنیه تنها 90 روز پس از انتصابش توسط امانوئل مکرون به عنوان نخست وزیر فرانسه، شاهد سقوط دولت خود بود. رویدادی که عملا در 60 سال اخیر در تاریخ سیاسی این کشور بی سابقه بوده است. در فرانسه نیز بحران کسری بودجه بیداد می کند و در مدت اخیر شاهد به اوج رسیدن تنش های سیاسی در این کشور برای تصویب بودجه ریاضتی بوده ایم که سعی در صرفه جویی 60 میلیارد یورویی از طریق کاهش هزینه ها و افزایش مالیات با هدف کاهش کسری بودجه دارد.

با این حال، میشل بارنیه سعی داشته تا با استفاده از اختیارات شخصِ نخست وزیر، لایحه مالی تامین اجتماعی را تصویب کند. موضوعی که با واکنش طیف های مخالف سیاسی وی رو به رو شد و در نهایت به سقوط وی و دولتش ختم شد. به نظر بسیاری از صاحب نظران، سقوط دولت در فرانسه به عنوان دومین اقتصاد مطرح اروپایی، تا حد زیادی متاثر از طبقاتی شدن سازوکارهای حکمرانی در این کشور است.

به بیان ساده تر، منتقدان دولت در فرانسه عنوان می کنند که این کشور با اتخاذ سیاست هایی نظیر اصلاح قانون بازنشستگی در فرانسه، عملا از جیب و زندگی مردم عادی در این کشور می زند تا منافع ثروتمندان را تامین کند. این همان مساله ای است که نمود عینی آن را در سال های گذشته به روشنی درآمریکا مشاهده کرده ایم. کشوری که در آن اکنون آنطور که موسسه گالوپ اعلام کرده، دغدغه اصلی مردم به جای حاکمیت دموکراسی در کشورشان، تامین دغدغه های اقتصادیشان است. دلیل آن هم این است که هم دموکرات ها و هم جمهوریخواهان آمریکایی، تا حد زیادی به منافع طیف‌ها و طبقات ثروتمند و قدرتمند در کشورشان گرایش پیدا کرده اند و مردم را به کنشگرانی حاشیه نشین تبدیل کرده اند. این چالش اکنون مشکل اصلی حکمرانی در فرانسه است و اساسا گویی از آمریکا به فرانسه سرایت کرده است.

در عین حال، همراهی فرانسه با آمریکا در موضوعاتی نظیر جنگ اوکراین نیز مشکلات اقتصادی پاریس را تشدید و تعمیق کرده است. مشکلاتی که با حضور مجدد ترامپ در کاخ سفید و تشدید احتمالی تنش های تجاری اروپا با واشنگتن، ابعاد جدی تری را هم به خود خواهند گرفت.