جوانان، طُعمه دوست‌داشتنیِ غول افسردگی

رئیس انجمن روان‌شناسی تربیتی ایران فریبرز درتاج در روز جهانی سلامت روان، وضعیت سلامت روان در سطح جهان را نگران‌کننده اعلام کرد.

به گزارش حلقه وصل: طبق تخمین سازمان بهداشت جهانی (WHO) در سراسر جهان از هر ۴ نفر، یک نفر در مقطعی از زندگی خود تحت‌تأثیر نوعی از بیماری روانی قرار می‌گیرد.

بااین‌وجود رئیس انجمن روان‌شناسی تربیتی ایران فریبرز درتاج چهارشنبه از ابتلای ۳۵۰ میلیون نفر در سراسر جهان به افسردگی خبر داد و گفت که بیشترین شیوع افسردگی در افراد «جوان» با بازه سنی ۲۵ تا ۱۸ساله با شیوع ۳۶.۲ درصد اعلام شده است.

در دو دهه گذشته بیماری‌های روحی و روانی اعم از اضطراب، افسردگی و اختلالات روانی در جهان افزایش‌یافته است.

تغییر در خلق‌وخو، در خود فرورفتگی، احساس غمگینی و دل‌مردگی و داشتن احساس گناه، ناامیدی نسبت به آینده و بی‌علاقه بودن نسبت به اتفاقات زندگی، ازدست‌دادن انگیزه، تلاش و پشتکار که باعث می‌شود جوان مانند گذشته مسئولیت‌پذیر نباشد و کارها را نیمه‌تمام رها کند، از جمله نشانه‌های افسردگی است که باید به آن‌ها به‌عنوان زنگ هشدار توجه ویژه کرد.

معتبرترین سایت آماری جهانی «World Population Review» طی تحقیقاتی اعلام کرده است، سبک زندگی نامناسب، عدم اعتقادات مذهبی (خداناباوری) و گسترش زندگی فردی بدون توجه به نیاز‌های اجتماعی مردم از جمله اصلی‌ترین دلایل روند روبه‌رشد افسردگی در جوامع است.

مصطفی آب‌روشن، جامعه‌شناس و استاد دانشگاه، مشکلات اقتصادی و فقر را از عوامل تأثیرگذار در افسردگی می‌داند و می‌گوید که «افرادی که در سطوح پایین‌تر قشربندی اجتماعی قرار می‌گیرند، از نابسامانی‌های روانی بیشتری رنج می‌برند.»

اما در مقابل سمیه طاهری، کارشناس ارشد جامعه‌شناسی، می‌گوید که شیوع افسردگی در طبقه ثروتمند اگر بیشتر از طبقه فقیر نباشد، کمتر هم نیست. رفاه و فقر دو روی سکه افسردگی است. باید افسردگی را در «خانواده‌ها» جست‌وجو کرد، زیرا گاهی خانواده‌ها تمام امکانات رفاهی را برای فرزندان خود مهیا می‌کنند، اما توجهی به نیازهای درونی فرزندشان ندارند و او را با یک قدرت لایزال یعنی خدا متصل نمی‌کنند.

علیرضا شریفی یزدی، روان‌شناس اجتماعی، معتقد است در افرادی که کل عالم هستی را بی‌هدف می‌پندارند یا معتقدند که «ماحصل مجموعه‌ای از تصادفات طبیعی هستیم که به وجود آمدیم، امکان نیهیلیسم و افسردگی به‌شدت بالاست». در گام اول افرادی که احساس خلأ می‌کنند باید تحت درمان قرار بگیرند که انگیزه‌های کوتاهی به آنها داده شود در گام دوم هم باید تفکر، ایدئولوژی، نگاه و نوع نگرش آن‌ها به عالم هستی تغییر پیدا کند. نگاهی که به او بفهماند در این عالم هستی تنها نیست، بلکه قدرتی لایتناهی و بزرگ‌تری در عالم هستی مناسبات دنیا را چیده است.