از تهران تا کاراکاس؛‌ چرا جریان‌های غربگرا به دموکراسی پایبند نیستند؟

حوادثی که این روزها با ادعای تقلب در کاراکاس رخ می‌دهد بسیار شبیه اتفاقات سال ۸۸ ایران است که عامل همه این آشوب‌ها نیز طرفداران غرب بوده‌اند.

به گزارش حلقه وصل: دموکراسی یا حکومت اکثریت از جمله شیوه حکمرانی است که غربی‌ها خود را مبدع آن می‌دانند و به آن افتخار می‌کنند اما بیش از همه خود همین شیوه تغییرات سیاسی را زیرپا گذاشته‌اند.

این روزها حوادثی در ونزوئلا پس از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری رخ داده که برای ایرانیان چندان عجیب و غریب نیست و یادآور اتفاقات سال ۸۸ و ادعای تقلب در انتخابات است.

بازهم نیروهای غرب‌گرا که بعد از انتخابات شکست خورده‌اند میز بازی را برهم زده و مدعی پیروزی در انتخابات به بهانه تقلب شده‌اند. این جریان با همین بهانه طرفداران خود را به خیایان‌ها کشانده و کاراکاس صحنه درگیری و چالش پلیس و طرفدران خشمگین نامزد بازنده شده‌ است.

غربگراها که در انتخابات ونزوئلا مغلوب شده و بازهم شاهد ریاست جمهوری «نیکلاس مادورو» هستند، سعی کردند با اردوکشی خیابانی و شلوغ کردن شهر با شیوه انقلاب نرم و رنگی به هدف خود برسند.

همین روش در ایران اجرا شد و اتفاقات سال ۸۸ که کشورمان را ۸ ماه صحنه اغتشاشات و فتنه انگیزی کرد با دروغ تقلب کلید خورد و با حضور اراذل و اوباش شیشه مغازه‌ها شکسته شد و اتوبوس و خودروها نیز به آتش کشیده شد.

این حوادث ناگوار که با حضور حماسی مردم در ۹ دیماه همان سال پایان یافت یکی از حساس‌ترین برهه‌های تاریخی کشورمان محسوب می‌شود که اثرات سوئی برای کشورمان داشت و باعث تشدید تحریم‌های غرب شد. غربگرایان حالا مشابه این رویه را در ونزوئلا با همان شیوه‌های عملیات فریب تکرار می‌کنند. به طور مثال نشان می‌دهند که با انتخاب مجدد مادورو برخی از مردم به شدت و با بزرگنمایی خاصی ابراز ناراحتی می‌کنند و با قدرت‌نمایی خیابانی شعار ما بی‌شماریم را می‌دهند.

در همین راستا «آنتونی بلینکن» وزیر خارجه ایالات متحده در بیانیه‌ای صراحتاً اعلام کرد که «ادموندو گونزالز»، رقیب مادورو را به عنوان برنده انتخابات ریاست جمهوری ونزوئلا به رسمیت می‌شناسد.

کارشناسان مطرح می‌کنند تلاش ایالات متحده برای تغییر سیاسی در ونزوئلا برخلاف رویه انتخابات ناشی از نیاز به هدایت و مدیریت قیمت نفت قبل از زمستان و تهدید از دست دادن چرخه دلارهای نفتی پس از از دست دادن اهرم در دریای سرخ است. تامین نفت ونزوئلا برای ثبات اقتصادی غرب بسیار مهم است.

همین شیوه در اوکراین با انقلاب نارنجی پیاده سازی شد. رقابت ادامه‌دار در اوکراین با دخالت امریکا و کشورهای غربی آنقدر زیاد بود که در طول زمان به تنش نظامی ختم شد و با احساس خطر روسیه نسبت به غرب با نزاع نظامی اوکراین،‌ کشور انقلاب نارنجی به یک کشور جنگ زده تبدیل شد که همواره دست رئیس جمهورش به طور ملتمسانه به سوی غرب دراز است. نقش دخالت‌های غرب در سیاست داخلی اوکراین و وضعیتی که امروز با حضور یک رئیس جمهور غربگرا بر این کشور عارض شده به هیچ عنوان قابل کتمان نیست.

نگاهی به همه این حوادث با پایه انتخاباتی به خوبی نشان دهنده دخالت‌های غرب و همچنین نقش ابزاری غربگرایان در ساختار سیاسی است که اگرچه خود غرب آن را با شعار گردش نخبگان بوجود آورده ولی سعی دارد با دسیسه سیاسی نیروهای طرفدار خود را بر اساس منافع‌اش بر مصدر امور بنشاند‌.

برچسب ها: حلقه وصل جبهه فرهنگی انقلاب دموکراسی نیکلاس مادورو آنتونی بلینکن اوکراین