برخی روشنفکران برای 11 سپتامبر گریه کردند اما در قبال غزه صدایشان درنیامد

به گزارش حلقه وصل: بیش از ۲۰ روز از شروع مجدد درگیری‌های اسرائیل و نیروهای مقاومت فلسطینی می‌‌گذرد و بار دیگر انسانیت به وسیله کشتار زنان و کودکان فلسطینی به مذبح خویش رفته است. وقایع اخیر موجب شد تا بسیاری از اقشار در جای‌جای جهان نسبت به آن واکنش نشان دهند، اما با این حال ما شاهد آن هستیم که در کشورمان ایران، جریانات روشنفکری و دانشگاهی و حتی برخی مذهبیون، برعکس ادعاهای آوانگاردی و پیشروانه خود سکوت اختیار کرده و موضع مشخصی ندارند. در مورد چرایی این موضوع حجت‌الاسلام عباس نیکزاد؛ استاد خارج فقه و اصول حوزه علمیه بابل گفت‌وگویی داشتیم.

عقیده دفاع از مظلوم از منظر متون دینی

نیکزاد در ابتدا گفت: در ابتدا لازم است گفته شود وقتی در عالم ظلمی رخ می‌دهد، ولو به یک غیر مسلمان حداقلی‌ترین کارها از لحاظ اخلاقی، عقلی و شرعی این است که نسبت به مظلوم ابراز همدردی کنیم و از آن سو انزجار خودمان از ظالم را نشان دهیم. حضرت امیر در فرمایشی می‌فرمایند: «کونا للظّالم خصماً و للمظلوم عوناً» عون، در اینجا صرف ابراز همدردی نیست، بلکه باید رفت و به مظلوم به هر شکلی که شده یاری رساند. امام سجاد(ع) در دعای شماره ۳۸ صحیفه می‌گوید: «اللَّهُمَّ إِنِّی أَعْتَذِرُ إِلَیک مِنْ مَظْلُومٍ ظُلِمَ بِحَضْرَتِی فَلَمْ أَنْصُرْهُ»، یعنی خدایا! به پیشگاهت عذر خواهم در حق ستمدیده‌ای که در حضور من بر او ستم رفته و من یاریش نکردم. یعنی توقع اصلی این است که باید به سمت ستم‌دیده رفت و او را یاری کرد. در قرآن همچنین می‌خوانیم: «وَ إِنْ طائِفَتانِ مِنَ الْمُؤْمِنینَ اقْتَتَلُوا فَأَصْلِحُوا بَینَهُما فَإِنْ بَغَتْ إِحْداهُما عَلَی الْأُخْری فَقاتِلُوا الَّتی تَبْغی حَتَّی تَفیءَ إِلی أَمْرِ اللهِ فَإِنْ فاءَتْ فَأَصْلِحُوا بَینَهُما بِالْعَدْلِ وَ أَقْسِطُوا إِنَّ اللَّهَ یحِبُّ الْمُقْسِطینَ» یعنی و اگر دو طایفه از مؤمنان به قتال پرداختند پس بین آن دو آشتی افکنید؛ پس اگر یکی از آن دو بر دیگری تجاوز کرد، با آن که تجاوز می‌کند بجنگید، تا به امر خدا برگردد؛ پس اگر بازگشت، بین آن دو به عدل آشتی دهید و دادگری بورزید که همانا خداوند اهل قِسط را دوست دارد.

آیا فلسطینیان ناصبی هستند؟

وی افزود: اینکه امروزه عده‌ای از روشنفکران یا حتی برخی مذهبیون نسبت به قضایای فلسطین و ظلمی که به مردم آنجا می‌رود سکوت اختیار کرده یا با آوردن برخی بهانه‌های واهی شانه از اظهار نظر خالی می‌کنند یا از سر بی‌بصیرتی است یا بی‌تقوایی. عده‌ای هستند که می‌گویند فلسطینی‌ها سنی و ناصبی هستند و ضدشیعه پس چرا ما شیعیان باید به کمک آن‌ها برویم؟ در صورتی که نفس این شبهه غلط است، یعنی اینطور که این افراد افراطی می‌گویند نیست. این شبهه از قبل از انقلاب هم مطرح بوده است. مثلاً شهید مطهری در سخنرانی در حمایت از مردم فلسطین به همین شبهه پاسخ داده است. ناصبی یعنی مبغض اهل‌ بیت(ع) در صورتیکه بسیاری از فلسطینیان محب اهل‌ بیت(ع) بوده و حتی مساجدی با نام امامان شیعه بنا کرده‌اند.

روشنفکر ایرانی برای ۱۱ سپتامبر گریه کرد اما در قبال غزه صدایش درنیامد

او اشاره کرد: جریان شیعه انگلیسی، که بارها رهبری به آن اشاره داشتند یکی از آن گروه‌هایی است که با پررنگ کردن اختلافات شیعه و سنی درپی ایجاد اختلاف بین ملل مسلمان است. در آن سو هم روشنفکران؛ با آوردن منافع و اولویت‌های ملی چنین تلقی کردند که موضوع فلسطین چندان اهمیت ندارد و همین‌ها شعار «نه غزه، نه لبنان، جانم فدای ایران» را سر دادند. اما تاریخ نشان داده که این افراد هیچ جانی را فدای مردم ایران نمی‌کنند. نمونه‌اش همین اغتشاشات پارسال که با ضدانقلاب تجزیه‌طلب دست داده بودند تا کشور را به جنگ بکشانند. این افراد روشنفکر و سلبریتی که امروزه درمورد غزه کوچک‌ترین اظهار نظری نمی‌کنند همان‌هایی هستند که سر قضیه برج‌های دوقلو در ۱۱ سپتامبر به خیابان آمدند و اشک ریختند.