خیلی دور، خیلی نزدیک

سرویس حاشیه‌نگاری: حسن قنبری/ سی و هفتمین جشنواره‌ی فیلم فجر از راه رسیده است و تب سینما را در میان اهالی و دوستداران این هنر-صنعت مهم، تند و داغ کرده است؛ جشنواره‌ی سی و هفتم نیز چون سال گذشته به دبیری دکتر ابراهیم داروغه زاده و همچنین هیئت داورانی متشکل از اغلب سینماگران در بخش های تهیه و تولید یک اثر سینمایی در حال برگزاری می باشد. تقریبا با شروع آذرماه و از اواخر فصل پاییز این تب سینمایی در میان اهالی سینما و رسانه فراگیر می شود و فراخوان های جشنواره‌ی نو اعلام و منتشر می شوند؛ در همان گام نخست مهمترین و به نوعی جذابترین چالش پیش تولید یک جشنواره سینمایی رقم می خورد-هیئت انتخاب فیلم های بخش های مختلف جشنواره و در این مورد خصوصا سودای سیمرغ- تجربه‌ی سالیان اخیر و حافظه‌ی خبری این سال ها اغلب یکسان بوده و به واژگان و یا نقد ها و گفتگوهای یکسانی منتج می شوند و این موضوع اغلب به یک سوال مهم گره می خورد، چرا اسامی هیئت انتخاب جشنواره و یا کارنامه‌ی کاری آن ها به قدرت، بزرگی و جذابیت آثار برگزیده ، پذیرفته شده و سازندگان آنها نیست!!؟

هیئت انتخاب آثار جشنواره‌ی سی و هفتم نیز از این قاعده مستثنی نیست و اسامی این افراد را که مرور می کنیم در همان ابتدای امر سردی این انتخاب ها و سیاست گذاری به وضوح برایمان مشخص و تداعی می شود؛ احمد امینی با کارنامه‌ای تقریبا تلویزیونی در سال های اخیر، محمدعلی حسین نژاد از مدیران میانی سیما و فارابی و فاقد کارنامه سینمایی چشمگیر، حسن خجسته از مدیران صدای جمهوری اسلامی ایران، شاهرخ دولکو از منتقدان سینمایی با کارنامه‌ی تولیدی نه چندان موفق و چشمگیر، حسین کرمی از مدیران میانی صدا و سیما و بالاخره دو سینماگر نه چندان مطرح، رضا مقصودی فیلمنامه نویس و کارگردان فیلم سینمایی خجالت نکش و بهروز شعیبی با کارنامه‌ به مراتب موفق تر و مناسب تر نسبت به دیگر اعضا جهت حضور در این مقام.

این اسامی همیشه تداعی کننده این سوال نیز برای مخاطبین سینما و جشنواره بوده است که ارتباط برخی از این نام ها با سینما چیست و چرا سینما را سینمایی ها مدیریت  و انتخاب نمی کنند که طرح این سوال خود حتی می تواند دبیر جشنواره فیلم فجر را نیز شامل شود و آیا فقط سینمایی ها برای پا در میانی و فیصله و ختم به خیر کردن امورات خطای مدیران وارد فضای مدیریتی سینما می شوند و پس از مدتی کوتاه بدون خداحافظی خارج می شوند!!؟

حاشیه ها همیشه در میان این اعضای هیئت انتخاب و تفکرات آن ها درخصوص انتخاب آثار بالاست و سیاست های مدیریتی وزارتخانه‌ای و سازمانی گاه به نام این اسامی فیلم ها را پیش از طرح نامشان در جشنواره از روند تولید و ریشه دادن ساقط و خارج می کنند و نمونه های بزرگ و عجیب و غریب تلخی را در حافظه‌ی سینمایی جشنواره ثبت کرده اند، آثاری که نوید ارائه و ظهور یک پدیده و شاهکار در آینده‌ی پیش رو را می داده اند اما اکنون به سبب تیغ تیز هیئت های انتخاب فقط سر از شبکه های نمایش خانگی و یا پس از مدت های مدید راهی گروه هنر و تجربه شده اند و به همین سادگی به فراموشی سپرده شده اند.

هیئت انتخاب تقریبا دور از سینمای سی و هفتمین جشنواره‌ی فیلم فجر اما امسال در مقابل خود با حجم و تعداد مناسب و جذابی از اسامی و آثار سینمایی مواجه شده اند که سادگی انتخاب برای آنها از حاشیه های همیشگی شان کاسته و بر اساس انتخاب و پذیرش هیئت داوران جشنواره‌ی سی و هفتم، بیست و دو فیلم مجوز حضور در بخش سودای سیمرغ را دریافت کرده اند که از این میان دو فیلم توسط کارگردانان فیلم اولی ساخته شده اند و همچنین ده فیلم نیز در بخش نگاه نو حاضر هستند. اسامی فیلم های حاضر در دو بخش سودای سیمرغ و نگاه نو سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر به شرح ذیل می باشد:

سودای سیمرغ:
سرخ پوست (نیما جاویدی) ، ماجرای نیمروز:رد خون (محمدحسین مهدویان) ، متری شیش و نیم (سعید روستایی) ، شبی که ماه کامل شد (نرگس آبیار) ، قصر شیرین (رضا میرکریمی) ، درخونگاه (سیاوش اسعدی) ، بیست و سه نفر (مهدی جعفری) ، قسم (محسن تنابنده) ، مسخره باز* (همایون غنی زاده) ، خون خدا (مرتضی علی عباس میرزایی) ، بنفشه آفریقایی (مونا زندی حقیقی) ، غلامرضا تختی (بهرام توکلی) ، ناگهان درخت (صفی یزدانیان) ، ایده اصلی (آزیتا موگویی) ، سمفونی نهم (محمدرضا هنرمند) ، آشفتگی (فریدون جیرانی) ، پالتو شتری* (مهدی علی میرزیایی) ، سال دوم دانشکده من (رسول صدرعاملی) ، تیغ و ترمه (کیومرث پوراحمد) ، مردی بدون سایه (علیرضا رئیسیان) ، جمشیدیه (یلدا جبلی) ، طلا (پرویز شهبازی)

* دو فیلم حاضر در بخش نگاه نو
نگاه نو:
جان دار (حسین امیری دوماری، پدرام پورامیری)، مسخره باز ( همایون غنی زاده)، روزهای نارنجی (آرش لاهوتی)، زهرمار (جواد رضویان)، سونامی (میلاد صدرعاملی) ، دیدن این فیلم جرم است (رضا زهتابچیان)، معکوس (پولاد کیمیایی)، حمال طلا (تورج اصلانی)، پالتو شتری (مهدی علی میرزایی) ، یلدا (مسعود بخشی)

در آستانه‌ی برگزاری جشنواره فیلم فجر همه ساله مهمترین گمانه زنی های پس از انتخاب آثار به انتخاب اعضای هیئت داوران اختصاص دارد.

اسامی که این سال ها نظرات، تصمیمات و تفکراتشان متفاوت و اغلب مماس با حواشی پیشرفته است، دبیر سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر برای این شماره از مهمترین جشنواره سینمایی کشور هفت نام را برای بخش سودای سیمرغ اعلام کرده است که اسامی آنها به شرح ذیل بوده:
محمد احسانی، مستندساز، نویسنده و کارگردان.
محمد علی باشه آهنگر با کارنامه ای درخشان از مجموعه آثار سینمایی با موضوع دفاع مقدس.
محمد بزرگ نیا نامی که خاطرات آثار سینمایی روایت شده در بستر کشتی و دریا را در اذهان مخاطبین سینمای تداعی می کند.
مهرزاد دانش از منتقدان مطرح و با سابقه سینمایی.
پوران درخشنده و یک کارنامه جذاب سینمای اجتماعی.
محمود کلاری و قاب های ملندگار خاطره سازش.
ریما رامین فر بازیگر محبوب سریال پایتخت و اثار سینمایی و تلویزیونی پر مخاطب کشور.

داوری اثار بخش نگاه نو نیز با حضور سینماگران مطرحی همراه است؛ محمد آفریده ، سعید سهیلی ، مازیار میری ، حبیب احمدزاده و آیدا پناهنده این گروه داوری را در سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر تشکیل داده اند.

در نگاهی اجمالی می توان این دو تیم هیئت داوری را جذاب، سینمایی و متناسب با آثار راه یافته به بخش های رقابتی این دوره از جشنواره فیلم فجر دانست. در ادامه‌ی روند اعلام اسامی هیئت داوری جشنواره‌ی سی و هفتم حواشی و نام های متفاوت دیگری نیز شنیده شدند که در این میان می توان به ابراهیم حاتمی کیا و اصغر فرهادی به عنوان دو فیلمساز تاثیر گذار و بسیار مهم تاریخ سینمای کشور اشاره کرد که گویا مسئولین برگزاری جشنواره با عدم پذیرش این دو فیلمساز برای حضور در جشنواره مواجه شده اند.

حاشیه‌ی دیگر این دوره از جشنواره همچون حاشیه همیشگی سینمای ایران محسن امیریوسفی است که مُصرانه درصدد اکران فیلمش حتی برای نوبت های معدود و محدود است و هربار آشغال های دوست داشتنی اش با سدی از مخالفت ها روبرو می شود.

در ادامه یادداشت به فیلم های حاضر در بخش سودای سیمرغ سی و هفتمین جشنواره‌ی فیلم فجر به صورت اجمالی و گذرا پرداخته ایم که مطالعه و مرور آن خالی از لطف نیست.

سرخ پوست دومین اثر کارگردان جوان سینمای ایران نیما جاویدی است که پیشتر او را با ملبورن و شباهت نخستین ساخته اش با فضای آثار اصغر فرهادی به یاد می آوریم؛ ملبورن در سی و دومین جشنواره فیلم فجر نخستین اکران خود را داشت و تحسین اغلب منتقدان و سینماگران را برای سازنده اش به ارمغان آورد، اما دومین اثر او فضای اجتماعی اثر نخست را به همان سبک پیشین روایت نمی کند و داستانی خاص و متفاوت را در دل تاریخی سیاه روایت می کند و ترکیب جذاب نوید محمدزاده و پریناز ایزدیار تیم اصلی بازیگری آن را تشکیل داده اند. سرخپوست را می توان یکی از مطرح ترین اثار این دوره برای دستیابی به جوایز جشنواره دانست.

ماجرای نیمروز: رد خون چهارمین اثر سینمایی محمدحسین مهدویان و دومین قسمت از یکی از جذابترین و جنجالی ترین اثار سینمایی کشور است، مهدویان با سبک خاص خود در نگاه و روایت اثارش این بار ماجرای خونین تری را از سال های تلخ و سیاه ترور در کشور روایت می کند، اثری که یکی از مهمترین اتفاقات سی و هفتمین جشنواره فیلم است و با حضورش فضای رقابت را سخت  و داغ تر کرده است. ماجرای نیمروز: رد خون به حواشی روزهای عملیات مرصاد در کشور می پردازد و جواد عزتی ، هادی حجازی فر ، بهنوش طباطبایی و محسن کیایی از چهره های سرشناس حاضر در آن هستند.

متری شیش و نیم، گویا دست تقدیر قرار را بر این گذاشته است تا مواجه مجدد سعید روستایی و محمدحسین مهدویان همیشه تنور جشنواره فجر را داغ و داغ تر کند، کارگردان اثر ممتاز ابد و یک روز دومین ساخته خود را در همان فضای تلخ اجتماعی و حقیقی سطوح شهر راهی جشنواره سی و هفتم کرده است، نوید محمد زاده ، پریناز ایزدیار ، پیمان معادی و فرهاد اصلانی بازیگران یکی دیگر از مهمترین آثار جشنواره امسال هستند؛ اثری که باید به مذاق داوران با تجربه این دوره خوشایند باشد تا خاطره و رکورد فیلم قبلی را برای سازنده اش بازسازی کند.
شبی که ماه کامل شد چهارمین ساخته بانوی سینمای ایران نرگس آبیار است، کارنامه‌ی او و ساخته هایش کافی است تا هیجان و جذابیت جشنواره را در حضور او و قرار گرفتنش در کنار دیگر فیلمسازان، صد چندان کند. نرگس آبیار این بار به نوستالژی و گذشته نپرداخته است و روایتی معاصر تر را در قالب داستانی جنجالی و خاص با بازی هوتن شکیبا و الناز شاکردوست روایت می کند، اثری که شاید بازیگرانش به طور غیرقابل تصوری اصلی ترین گزینه های کسب سیمرغ بلورین این دوره از جشنواره باشند.

قصر شیرین، نام رضا میرکریمی بزرگ در جشنواره فیلم فجر یعنی جشنواره و جشنی پر بار و جذاب برای سینما، کارگردان خیلی دور خیلی نزدیک ، به همین سادگی ، یه حبه قند ، امروز و دختر تازه ترین ساخته اش را نیز در فضایی اجتماعی روایت می کند و داستان پر التهابش را به خطا ، پذیرش مسئولیت و وقایع پیرامون این دو موضوع اختصاص داده است، حامد بهداد تک ستاره نام آشنای آخرین ساخته رضا میرکریمی بزرگ است، اثری که شاید سیمرغ های بسیاری را هدف خود قرار داده است.

درخونگاه سومین ساخته سیاوش اسعدی است، او را پیشتر و بیشتر با جیب بر خیابان جنوبی و بازی جذاب نورا هاشمی و مصطفی زمانی می شناسیم، اثری خیابانی با قصه ای از سطوح پایین جامعه در جنوبی ترین نقاط اجتماعی شهر؛ تازه ترین اثر اسعدی در ژانر نیز دنباله روی فضای اثر گذشته اوست که بازی متفاوتی را از امین حیایی در خود دارد.

بیست و سه نفر اقتباسی از کتاب موفق و پرفروش حوزه دفاع مقدس با نام آن بیست و سه نفر و نوشته احمد یوسف زاده است؛ بیست و سه نفر را مهدی جعفری بعنوان دومین اثر سینمایی بلند خود آماده حضور در سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر کرده است، اتفاقی که امید می رود بواسطه حضورش مسیر و روندی را به سینمای ایران تزریق کند و در ادامه شاهد ساخت آثار اقتباسی معاصر و نزدیک از رمان ها و کتاب هایی با قابلیت سینمایی باشیم. بیست و سه نفر تنها نماینده سینمای دفاع مقدس در میان خیل فیلم های اجتماعی این دوره از جشنواره است.
قسم دومین ساخته سینمایی محسن تنابنده در مقام کارگردانی است، تازه ترین اثر او بر خلاف گینس در فضایی شاد و طنز روایت نمی شود و یکی دیگر از روایت های اجتماعی تلخ جشنواره سی و هفتم است که مهناز افشار ، سعید آقاخانی و مهران احمدی جز بازیگران سرشناس این اثر می باشند.

مسخره باز اولین ساخته کارگردان، تهیه کننده و هنرپیشه جوان و جذاب  و مستعد صحنه و تئاتر کشور است؛ همایون غنی زاده را بیشتر با تئاتر می شناسیم و البته تصویر جذاب او در نقش بهنام در فیلم اژدها وارد می شود ساخته مانی حقیقی؛ مسخره باز داستانی تقریبا انتزاعی دارد که در فضایی قدیمی و در ستایش عشق و علاقه به سینما روایت می شود؛ استاد علی نصیریان ، هدیه تهرانی ، رضا کیانیان ، صابر ابر و بابک حمیدیان چهره های سرشناس نخستین اثر همایون غنی زاده هستند؛ شایان ذکر است که مسخره باز به همراه پالتو شتری یکی از دو فیلم بخش نگاه نو هستند که برای حضور در بخش سودای سیمرغ واجد شرایط اعلام شده اند. مسخره باز را علی مصفا تهیه کرده است.

خون خدا دومین ساخته کارگردان جوان فیلم سینمایی انزوا ، مرتضی علی عباس میرزایی است؛ خون خدا در فضایی متفاوت با دیگر آثار اجتماعی جشنواره روایت می شود و به مسئله توسل، باورهای دینی و اراده انسان و ارتباط آن با علاقه به ائمه اطهار می پردازد که رضا اخلاقی راد در کنار سعید داخ و فرید سجادی حسینی بازیگران این اثر کاملا متفاوت جشنواره سی و هفتم هستند.

بنفشه آفریقایی دومین اثر بلند سینمایی مونا زندی حقیقی است؛ از این کارگردان جوان پیشتر فیلم سینمایی عصر جمعه منتشر شده بود، اثری که به مسائل زنان سرپرست خانوار در اجتماع می پرداخت، تازه ترین اثر مونا زندی حقیقی نیز ادامه‌ی روند اثر پیشین اوست و قصه ای اجتماعی را با محوریت یک زن روایت می کند، فاطمه معتمد آریا ، سعید آقاخانی و رضا بابک بازیگران بنفشه آفریقایی مونا زندی حقیقی می باشند. علیرضا شجاع نوری این فیلم را تهیه و تدارک دیده است.

غلامرضا تختی تازه ترین ساخته فیلمساز اگزیستانسیالیست سینمای ایران بهرام توکلی ، یک بیوگرافی مهم برای تاریخ کشور است، اثری که شخصیت مهمی را روایت می کند ، شخصیتی که یک قهرمان حقیقی است و نماد مردانگی و مروت در تاریخ کشور به شمار می رود؛ جهان پهلوان تختی یکی از مهمترین موضوعات مطرح شده در جشنواره سی و هفتم است. اتفاقی که مرحوم علی حاتمی شاعر سینمای ایران موفق به ساخت آن نشد و بهروز افخمی در خلق یک فاجعه تمام عیار تصویری مناسب از این سمبل و نماد ایرانی ارائه نکرد. بهرام توکلی مرد موفق جشنواره سی و ششم بوده و تغییر مسیر قصه پردازی او و ورودش به وادی دفاع مقدس برای او موفقیت های بسیاری را به ارمغان آورد، اما او در تازه ترین داستانش مجددا مسیری نو را آزموده و اقدام به بازسازی و ارائه بیوگرافی جهان پهلوان تختی کرده است که در ماه های اخیر حواشی ای میان او و امیر جدیدی به دلیل خروجش از این پروژه ایجاد شده بود. باید دید این سبک فیلمسازی و فلسفه خاص سینمایی توکلی آیا او را در ساخت موضوع بیوگرافیکش یاری کرده است یا خیر...!!؟

ناگهان درخت دومین ساخته سینمایی صفی یزدانیان منتقد سابق سینمای ایران است؛ کارگردان اثر موفق در دنیای تو ساعت چند است؟ این بار روایتی از یک زندگی بلند و عمر طی شده را روایت می کند، پیمان معادی شخصیت اصلی این داستان تقریبا نوستالژیک است که در کنار مهناز افشار ، مهراب قاسمخانی و شقایق دهقان داستانی از عشق فرزند و مادر را به تصویر می کشند.

ایده اصلی تازه ترین ساخته یکی دیگر از کارگردانان زن حاضر در جشنواره سی و هفتم ، آزیتا موگویی است ، ایده اصلی داستانی اجتماعی-اقتصادی دارد که همزمان به مسائل روابط زوجین و همینطور انسان ها با یکدیگر گره خورده است و روایت مدرن تری را نسبت به دیگر آثار حاضر در جشنواره سی و هفتم دارد، بهرام رادان ، مریلا زارعی ، هانیه توسلی و پژمان جمشیدی از بازیگران حاضر در این فیلم سینمایی می باشند.
سمفونی نهم پس از سال ها تازه ترین ساخته کارگردان کهنه کار سینمای ایران است؛ محمدرضا هنرمند خالق مجموعه تلویزیونی محبوب و پر تماشاگر زیر تیغ این بار اثری متفاوت را به روی پرده سینما ها آورده است، سمفونی نهم به فضایی تاریخی و انتزاعی هدایت می شود و ساره بیات ، حمید فرخ نژاد و محمدرضا فروتن از هنرمندان حاضر در این اثر سینمایی هستند. سمفونی نهم را محمدرضا هنرمند بعد از هفده سال پس از فیلم سینمایی عزیزم من کوک نیستم بعنوان یک اثر بلند سینمایی در کارنامه اش ساخته است.

آشفتگی آخرین ساخته سینمایی کارگردان با سابقه سینمای ایران فریدون جیرانی باز هم یک فضای روانشناسانه را همچون آثار پیشین او ادامه می دهد، آشفتگی فریدون جیرانی به داستان یک جنایت و علل و حواشی اش می پردازد و بهرام رادان در کنار مهناز افشار زوج حاضر در این اثر متفاوت سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر هستند که گوشه چشمی به سیمرغ های این جشنواره دارند.

پالتو شتری دومین فیلم یک کارگردان فیلم اولی حاضر در بخش سودای سیمرغ سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر است؛ پالتو شتری را مهدی علی میرزایی در فضایی انتزاعی و امروزی روایت می کند که سام درخشانی در کنار بهاره کیان افشار و لیندا کیانی از بازیگران حاضر در اثر جذاب و متفاوت سینمایی هستند که سازندگانش امید به دریافت سیمرغ بلورین بخش نگاه نو را نیز در رقابتی سخت و در حضور رقبای سرسخت و جوان دارند.

سال دوم دانشکده من را رسول صدرعاملی ساخته است، مردی با کارنامه سینمایی جذاب و دوست داشتنی که این بار به مشکلات جوانان و فضای دانشجویی برهه ای از زندگی آنان پرداخته است، صدرعاملی این بار هم مطابق رویه‌ی پیشین خود به سختی و موشکافانه بازیگران جوانش را انتخاب کرده است و پس از نُه سال فیلمنامه ای از پرویز شهبازی را مقابل دوربین برده است؛ علی مصفا ، بابک حمیدیان ، ویشکا آسایش ، شقایق فراهانی و نیلوفر خوش خلق نیمه با تجربه تیم بازیگری فیلم تازه رسول صدرعاملی هستند و سها نیاستی به همراه فرشته ارسطویی ستاره های جوان آخرین ساخته کارگردان کهنه کار سینمای ایران هستند.

تیغ و ترمه را دیگر مرد کهنه کار و پر سابقه سینمای ایران کیومرث پوراحمد ساخته است، تیغ و ترمه دومین فیلم حاضر در جشنواره سی و هفتم است که به زنان می پردازد و قصه اش را بر اساس محوریت یک زن شکل داده است و همچنین دومین اثر اقتباسی این جشنواره نیز به شمار می رود که بر اساس رمان کِی از این چرخ و فلک پیاده می شوم نوشته گلرنگ رنجبر و توسط شخص کیومرث پوراحمد نوشته شده است. تیغ و ترمه را لاله اسکندری ، دیبا زاهدی ، پژمان بازغی و هومن برق نورد در کنار مجموعه ای از بازیگران دیگر آماده نمایش در سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر کرده اند.

جمشیدیه دومین ساخته بلند سینمایی یلدا جبلی در مقام کارگردان است. یلدا جبلی پیشتر با فیلم داره صبح میشه در سی و سومین جشنواره فیلم فجر حاضر بوده است، جمشیدیه یک درام اجتماعی است که یلدا جبلی و فردین خلعتبری آهنگساز برجسته‌ی کشور آن را نوشته اند و سارا بهرامی ، پانته‌آ پناهی ها ، ستاره پسیانی و حامد کمیلی در کنار کیومرث پوراحمد و بهرام عظیمی در آن ایفای نقش کرده اند.
طلا نام تازه ترین ساخته پرویز شهبازی کارگردان آثار ماندگاری چون نفس عمیق ، عیار چهارده و دربند است. پرویز شهبازی طلا را در فضایی اجتماعی ساخته است و به مسائل اخلاقی و اختلافات میان انسان ها پرداخته است. طلا را محمد شایسته و رامبد جوان تهیه کرده اند و نگار جواهریان در کنار هومن سیدی و طناز طباطبایی در این اثر ایفای نقش کرده اند. طلا یکی از اصلی ترین گزینه های شکار سیمرغ های متعدد جشنواره سی و هفتم است.

مردی بدون سایه تازه ترین ساخته علیرضا رئیسیان است که در راستای دو اثر قبلی او چهل سالگی و دوران عاشقی به مسائل و بحران های عاطفی و اجتماعی ایجاد شده در دوران زناشویی و زندگی مشترک میان مرد و زن می پردازد و به گونه ای پایانی است بر سه گانه این کارگردان خوش نام و خوش فکر سینمای ایران؛ در آخرین ساخته علیرضا رئیسیان همچون دو اثر پیشین او لیلا حاتمی نقش اصلی را در داستان بحرانی عاشقانه اش ایفا می کند و علی مصفا ، فرهاد اصلانی  و امیر آقایی از هنرپیشگان حاضر در مردی بدون سایه هستند.

جشنواره سی و هفتم فیلم فجر یکی از آن دوره هایی است که می توان از آن به عنوان دوره ای کامل و پیشرفته از نظر حضور و تعدد ژانر و فیلمسازان نام برد. حضور تقریبی هجده فیلم در فضای اجتماعی ، دو فیلم با محوریت زنان ، چهار فیلم به کارگردانی بانوان فیلمساز، حضور مجدد برخی کارگردانان خوش نام کم کار، چندین فیلم در فضای روایی تاریخ معاصر ، دو فیلم اقتباسی از کتب پر مخاطب، چندین فیلم با روایات انتزاعی و یک فیلم با فضای دینی و یک فیلم نیز در فضای دفاع مقدس که از این نظر می توان جشنواره را ضعیف ترین جشنواره ممکن در حضور اثار سینمایی ژانری با اصالتی کاملا ایرانی نیز نام برد.

همچنین حضور کارگردانان جوان در کنار بزرگان این صنعت در این دوره از جشنواره نشان از رقابت جذاب و با کیفیت در این دوره خواهد داشت؛ اما بطور مجدد سینمای ایران با تعدد آثار اجتماعی تلخ مواجه شده است که امکان اکران ضعیف و کم مخاطب را برای سال پیش روی سینمای ایران دارا خواهند بود.