متهم امنیتی یا دخترکی معصوم هم‌بازی با مصی علی‌نژاد؟ / امربه‌معروف نکنید، یک کار سیاسی است!

سرویس سیاست حلقه وصل- در میان انبوهی از گزارش‌ها و تیترهای خبری، در یک بسته کامل بانام «ویژه‌های حلقه وصل» شمارا در جریان مسائل مهم و اثرگذار از نگاه روزنامه‌های کشور قرار می‌دهیم. در این ویژه‌نامه، نگاهی به آخرین مواضع جناح‌های سیاسی و تحولات مهم داخلی، خارجی، اوضاع اقتصادی و اجتماعی کشور انداخته می‌شود که مخاطبان بامطالعه آن به رهیافت‌های مهم، نکات و تأملات از سیر وقایع اثرگذار دست خواهند یافت، در این بخش با ما همراه باشید.

*********

در ایام عزاداری و سوگواری سید و سالار شهیدان حضرت اباعبدالله‌الحسین (ع) و هفتادودو تن از یاران باوفایش؛ تفحص و شناسایی ۵ شهید مدافع حرم در سوریه حال و هوای کشور را عطرآگین کرده است؛ این خبر در روزنامه‌ها به‌صورت ویژه بازتاب یافته است.

روزنامه جوان در صفحه اول خود با تیتر «سلام بر شهیدان سربلند» به استقبال رزمندگان بدون مرز انقلاب اسلامی رفته و نوشته است:

عبدالله اسکندری، بازنشسته سپاه بود. هشت سال را در جبهه دفاع برابر تجاوز بعثی‌ها جنگیده و سهم جهاد نظامی‌اش را داده بود. برای مردان حسینی، اما جهاد «سهمی» نبود که باید داده شود و بعد، تمام. جهاد برای کسی که عاشورا برایش فقط یک روز نیست، یک سبک زندگی است. همین سبک زندگی است که رئیس سابق بنیاد شهید شیراز را حتی پس از بازنشستگی دنیایی به سوریه می‌رساند. دفاع از حرم سهمی بود که او باید می‌گرفت، نه اینکه بدهد. افتخاری که گویی مزد عمری زندگی جهادی بود. شهید آوینی می‌گوید تنها کسانی مردانه می‌میرند که مردانه زیسته‌اند.

روزنامه ایران نیز با تیتر رجعت یاران حاج قاسم در وصف شهید بی‌سر حاج عبدالله اسکندری نوشته است:

از سردار اسکندری به‌عنوان نخستین مدافع حرمی یاد می‌کنند که به‌مانند مولایش حضرت سیدالشهدا (ع) سر از بدنش جدا شد و به نیزه رفت. ازجمله نکات درخشان درباره واکنش خانواده این شهید بزرگوار نیز مربوط به زمانی می‌شود که تروریست‌ها موضوع مبادله پیکر این شهید با برخی اسرای تکفیری یا پرداخت هزینه را مطرح می‌کنند اما فرزندان و همسر شهید اسکندری صریحاً اعلام کردند با این اقدام موافق نیستند. آن‌ها گفته بودند: «به کسانی که می‌خواهند پیکر پدر را بازگردانند، بگویید ما راضی نیستیم که یک‌ریالی از پول بیت‌المال صرف این گروه خبیث شود. حتی یک اسیر هم نباید آزاد شود. پدر رفته بود تا آن‌ها را به درک واصل کند. ما برای آنچه درراه خداداده‌ایم، توقعی نداریم و حاضر نیستیم که به ازای پیکر پدرمان ریالی از بیت‌المال هزینه شود؛ زیرا هر اقدامی کمک به آن‌ها محسوب می‌شود.»

اعترافات یک مجرم امنیتی را پخش نکنید!

روز گذشته پخش اعترافات یک متهم امنیتی توسط صداوسیما با واکنش ضدانقلاب مواجه شد، البته حمایت گروهک‌ها از عامل پروژه ساز سیا در ایران امری عجیب و غیرطبیعی نیست، اما همراهی و همکاری برخی جناح‌های اصلاح‌طلب با آن قابل‌تأمل است!

روزنامه آرمان ملی نزدیک به خانواده هاشمی درباره پخش اعترافات این فرد نوشته است:

بازهم صداوسیما و بازهم پخش اعترافات! بعد از ماجرای جنجال اتوبوس بی‌آرتی، ویدئوی یکی از دخترانی که در اتوبوس با رایحه ربیعی درگیر شده بود از صداوسیما منتشر شد که حواشی بسیاری به‌همراه داشت. شنبه هم اعترافات سپیده رشنو از اخبار ۳۰: ۲۰ پخش شد. در این گزارش گفته می‌شود که برخلاف آنچه در برخی منابع عنوان شده، نه سپیده رشنو یک هنرمند و نه زن آمر معروف فرزند یک نظامی است. سپیده رشنو در این گزارش می‌گوید که پس از اتفاق اتوبوس، ویدئوی آن را برای مسیح علی‌نژاد ارسال کرد که تشویق او را در پی داشت. او همچنین درباره علی‌نژاد می‌گوید فردی که خودش در گود نیست نباید بقیه را ترغیب به ارسال فیلم برای خود کند.

این روزنامه در ادامه گزارش خود پا را فراتر گذاشته و در دفاع از عامل متجاهر می‌نویسد:

و اما چرا صداوسیما مانند همیشه یک‌طرفه به میدان رفت و طرف مقابل را به‌طورکلی از ماجرا حذف کرد. اگر پذیرفته شود که رشنو مجرم است. طبیعی است جامعه به‌راحتی ادعاها را مورد تأیید قرار نمی‌دهد مانند ۵ روز پیش که رسانه‌های اصولگرا ویدئویی از آشتی زن آمر به معروف و زن تذکر گیرنده که بر سر حجاب در اتوبوس با یکدیگر درگیر شده بودند منتشر کرده‌اند. در این ویدئو زن آمر به معروف تأکید می‌کند که دست زن تذکر گیرنده را گاز نگرفته بود، بلکه در درگیری پیش‌آمده میان آن‌ها، به‌طور سهوی ناخنش به دست او گیر کرد و آن را خراش داد. در انتهای ویدئو نیز زن آمر به معروف و زن تذکر گیرنده یکدیگر را در آغوش می‌کشند.

این گزارش علاوه بر اعلام همراهی یک روزنامه رسمی که از بیت‌المال ارتزاق می‌کند با شبکه اطلاعاتی ضدانقلاب چند نکته مهم نیز دارد. فرد بازداشت‌شده در همان اتوبوس اعلام می‌کند که فیلم تهیه‌شده را باهدف ارسال به خارج از کشور ضبط کرده است، او با آگاهی کامل از عمل ارتکابی باهدف دوقطبی کردن جامعه یک کلیپ را تهیه‌کرده و برای حقوق‌بگیر رسمی وزارت خارجه آمریکا و سازمان سیا ارسال کرده است،

گزارش موهوم روزنامه آرمان ملی به‌جای محکوم کردن یک عنصر همکار با دولت متخاصم سعی در تقلیل ماجرا داشته و او را تا سطح یک مجرم با جرمی سبک و کیفری تغییر وضعیت می‌دهد، گویی یک دخترک معصوم هم‌بازی با افسر سازمان سیا برای سرگرمی یک ویدئو ضبط کرده و در شبکه‌های اجتماعی پخش کرده است. این صحنه‌سازی عجیب توسط برخی اصلاح‌طلبان نشانه‌هایی مهم در خود دارد که به‌زودی ابعاد آن روشن خواهد شد.

امربه‌معروف نکنید، کار سیاسی است!

روزنامه جمهوری اسلامی که پس از هشت سال سکوت به‌تازگی فعال‌شده و مورد استقبال محافل خاص در خارج از کشور است؛ در سرمقاله خود با عنوان «امربه‌معروف و نهی از منکر در اسارت بازی‌های سیاسی» نوشته است:

اختلاف‌نظرهایی که این روزها درزمینهٔ ابعاد مختلف امربه‌معروف و نهی از منکر وجود دارد و در رسانه‌ها به‌ویژه فضای مجازی منعکس می‌شود، نه‌تنها مشکلی از جامعه حل نمی‌کند بلکه به میزان قابل‌توجهی بر مشکلات می‌افزاید. علت اینست که اکثر این اظهارنظرها آبشخور سیاسی دارند و باهدف از میدان خارج ساختن رقیب و حریف مطرح می‌شوند. راه چاره این است که اولاً امربه‌معروف و نهی از منکر از اسارت سیاست‌بازی‌ها نجات داده شود و ثانیاً افراد جامع‌نگری جایگزین متولیان کنونی نهاد امربه‌معروف و نهی از منکر شوند. راه بهتری هم البته وجود دارد و آن این است که عملکرد دولتمردان، عادلانه و صادقانه باشد تا کارنامه حکمرانان، مشوق عملی مردم برای گردن نهادن به احکام الهی و قوانین گردد. اگر به این نقطه برسیم، جامعه ما سرتاپا به یک‌نهاد امربه‌معروف و نهی از منکر تبدیل خواهد شد.

برخلاف نظر زعمای این روزنامه مقوله امربه‌معروف در فقه اسلامی در جامعه اسلامی نیاز به‌نظام سازی دارد، ازاین‌رو امری کاملاً سیاسی بوده و مسئله قیام امام حسین (ع) نیز برخورد با عمق سیاسی یک جامعه فاسد است، ازاین‌رو تقلیل امربه‌معروف به مسئله شخصی به معنای سکولاریزه کردن جامعه اسلامی است. تمکین به دین فردی و اسلام لیبرال از دهه هفتاد به این‌سو در لایه‌هایی از چپ سنتی هویدا بود، مسئول روزنامه جمهوری اسلامی ازجمله افرادی بود که آن روزها سعی داشت خط خودش را از این فاجعه فکری دور نگه‌دارد، به نظر می‌رسد حب دنیا و ماندن در قدرت آن‌چنان شیرین باشد که برخی سکولاریسم زبیری را به عدالت علوی ترجیح داده و از مبانی خط امام (ره) عبور کنند.