سرّ سرهای بر نیزه در خان‌طومان

به گزارش حلقه وصل، مرتضی سیمیاری در یادداشتی در روزنامه جوان نوشت:

شناسایی و تأیید هویت پیکر مطهر پنج شهید عالی‌مقام، از جمله سردار بی‌سر حاج عبدالله اسکندری بار دیگر نام محور استراتژیک «خان‌طومان» را بر سر زبان‌ها انداخت، ماجرای خان‌طومان یک پرده از مقابله با پدیده تروریسم در منطقه است که موقعیت و موفقیت جبهه مقاومت اسلامی را نمایش می‌دهد.

خان‌طومان موقعیتی بی‌بدیل در منطقه استراتژیک حلب است که در حدود ۱۲ کیلومتر وسعت دارد و اطراف آن را کوه شمعون، تپه‌ها و دشت‌های اورم‌الکبری و شیخ‌علی فراگرفته که جمعیتی در حدود ۱۰ هزار نفر را در خود جای داده است. دهکده خان‌طومان در نقشه میدانی جنگ به دلیل فاصله ۱۵ کیلومتری به اتوبان اعزاز (جاده مواصلاتی حلب به دمشق) اهمیت بسزایی داشت، ازاین‌رو، چندین بار بین نیروهای مقاومت و تروریست‌ها دست‌به‌دست شد.

نخستین بار، سال ۲۰۱۵ خان‌طومان به تصرف گروهک تروریستی جبهه النصره درآمد و آن‌ها محور این منطقه را به بارانداز جابه‌جایی نیرو و تجهیزات بدل کردند. تروریست‌های تکفیری به دلیل احاطه بر اتوبان اعزاز به منطقه وسیعی از حلب تا زبدانی تسلط داشتند و در این مدت توانستند سه عملیات پیچیده را با کمک اطلاعاتی سرویس‌های غربی و عبری علیه مردم سوریه انجام دهند.

کمتر از یک سال پس از تسلط تروریست‌ها بر این مناطق، قرارگاه شمال در سوریه طی چند مرحله عملیات مهم با عنوان نصر ۱ و نصر ۲ توانست نزدیک به ۳ هزار کیلومتر از مناطق اشغالی را آزاد کند. رزمندگان مقاومت در این سلسله عملیات‌های پیروزمندانه علاوه بر خان‌طومان مناطق مهمی، چون ماهر، ابیض، معراته، الرحبه، الزیتون، المحروقات، شهرک معراته را آزاد کردند تا مقدمات شکست تروریست‌ها و آزادسازی سوریه از چنگال تکفیری‌ها با پشتیبانی ائتلاف سعودی فراهم شود.

این پیروزی‌های درخشان و خون‌های پاک بر زمین ریخته شده رزمندگان مقاومت زمینه تخریب روحیه تروریست‌ها و کشورهای حامی آن‌ها شد؛ تا جایی که در طی دو عملیات پس از عملیات نصر، نزدیک به ۱۵۰۰ تروریست کشته‌شده و ۳۵۰۰ نفر از آن‌ها زخمی شدند، اما پس از عملیات موفق نصر و تارومارکردن تروریست‌ها به ناگهان یک ماجرای عجیب سیاسی روی داد که درس عبرتی در تاریخ جنگ‌های منطقه است.

درست در شرایطی که مقاومت دست بالا را داشته و موقعیت خود را تثبیت کرده بود، امریکایی‌ها با ادعای طرح آتش‌بس و گفتگو برای صلح توانستند برخی نیروهای مؤثر در میدان از جمله روس‌ها را متقاعد سازند که برای مقابله با تروریسم فرمول سیاسی وجود داشته و می‌توان با گفتگو ثبات ایجاد کرد، این مسئله باعث شد خیلی زود بساط «گفتگوهای وین» پهن‌شده و مسکو به این نتیجه برسد که جبهه عربی- غربی تداوم حضور اسد در قدرت را پذیرفته است. امریکایی‌ها با شیطنت خاص سیاسی این‌گونه وانمود کرده بودند که از طریق آتش‌بس می‌توان مبارزه با تروریسم را آسان کرد! بعدها مشخص شد که هدف واشنگتن از گفتگوهای وین چندپاره کردن سوریه و تجزیه این کشور است.

البته جمهوری اسلامی ایران از همان روز اول نسبت به گفتگوهای وین خوش‌بین نبود و آن را زمینه مبارزه با تروریست‌های تکفیری نمی‌دانست، ازجمله استدلال‌های تهران آن بود که اگر نماینده سوریه آتش‌بس را بپذیرد، در این سو چه کسی از سوی جبهه النصره، احرارالشام و فلیق‌الشام بیانیه آتش‌بس را امضا خواهد کرد. جان کری آن روزها در پاسخ به این سؤال گفته بود که عربستان و ترکیه ضامن این توافق خواهند بود!

نتیجه اعتماد به طرح امریکایی‌ها در وین خیلی زود خودش را نشان داد، ۱۸ روز پس از پذیرش آتش‌بس از سوی دولت سوریه گروهک جیش‌الفتح (یکی از شاخه‌های جبهه النصره) روستاهای منطقه العیس و نیز محله خان‌طومان را تصرف کرد. استفاده گسترده تروریست‌ها از سلاح‌های امریکایی به‌ویژه موشک تاو نشان داد که کاخ سفید هیچ حسن نیتی نداشته و دولت آن کشور در مبارزه با تروریسم تنها شعار داده و بی طرفانه عمل نمی‌کند.

پس از این اقدام، رزمندگان مقاومت اندکی بعد دوباره سیطره تروریست‌ها را از میان برداشته و منطقه خان‌طومان را از حیث میکروب‌های تروریست پاک کردند، اما ماجرای خان‌طومان آینه‌ای تمام‌نما از میزان صداقت امریکایی‌ها بود! بازگشت دوباره تروریست‌ها به خان طومان و نقض آتش‌بس علاوه بر بیان حقانیت و تفسیر درست جمهوری اسلامی ایران در مقابله با تروریست‌ها، واقعیت امریکا را نیز به نمایش گذاشت.

پس از خان طومان بسیاری از مردم منطقه دریافتند که دولت امریکا هیچ‌گاه مهره قابل اعتماد برای رسیدن به صلح نیست و با یک دستمال ناپاک و آلوده نمی‌توان آلودگی‌های دیگر را پاک کرد. بعدها وب‌سایت صهیونیستی «دبکا فایل» فاش ساخت که امریکایی‌ها در همدستی با رژیم صهیونیستی طرح آتش‌بس را در وین مطرح کرده تا با کاهش توان مقاومت فضایی بسازند که هیچ نیروی ضد صهیونیستی شرایط پرورش پیدا نکند.

عملیات آزادسازی خان‌طومان پس از نقض پیمان از سوی امریکایی‌ها، علاوه بر ضربه سنگین به پیکره تروریسم تکفیری، مدل همکاری‌های استراتژیک در منطقه میان تهران و مسکو را نیز تغییر داد و امریکایی‌ها را از عضو فعال به عامل ناظر تغییر جهت داد تا جایی که ترامپ بعدها اعتراف کرد که با هزینه ۷ هزار میلیارد دلاری تنها شن‌های بیابان نصیب امریکایی‌ها شده است.

روایت است که شهید سرافراز اسلام حاج قاسم سلیمانی، پس از شهادت حاج عبدالله اسکندری به دست عوامل مزدور گروهک «اجناد الشام» گفته بود که انتقام خون شهید را گرفته و ضربه سنگین به آن‌ها خواهیم زد؛ نتیجه آن شد که اندکی بعد ابوجعفر از فرماندهان این گروه تروریستی به درک واصل شد.

نام خان طومان علاوه بر یادآوری رشادت‌های رزمندگان بدون مرز مقاومت اسلامی و نیز خیانت برخی سران عرب و همدستی آن‌ها با مادر تروریسم بین‌المللی در منطقه یادآور خوش‌باوری برخی داخلی‌ها در اعتماد به غرب نیز است، همان جریانی که صبح با جواد ظریف وزیر خارجه وقت دست دوستی و مراوده داده و شب در بغداد برای تروریست‌ها تجهیزات خالی می‌کرد. آن سرهای مطهر بر نیزه رفته در خان طومان، در خود رازهایی دارد!