به گزارش حلقه وصل، روزنامه کیهان در ستون ویژه های خود نوشت: آلمان با اختصاص ۱۰۰ میلیارد یورو بودجه به سومین کشور جهان پس از آمریکا و چین از نظر بودجه نظامی تبدیل می‌شود و این در حالی است که کسانی چند سال قبل ادعا می‌کردند آلمان بودجه نظامی را کنار گذاشته و دنیای آینده هم دنیای گفتمان است نه موشک.
در این زمینه، روزنامه ایران در تحلیلی خاطرنشان کرد: جنگ در اوکراین، که تامین‌کننده حداقل ۸ درصد گندم جهان بود، امنیت غذایی جهان، خصوصا آلمان را تهدید کرد. از طرف دیگر، توقف پروژه‌های گازی آلمان و روسیه خبر خوبی برای صنایع و اقتصاد آلمان نبود. پس از آغاز حمله نظامی روسیه به اوکراین، بهای انرژی در آلمان به‌شدت افزایش یافت و بسیاری از واحدهای تولیدی با مشکلاتی جدی روبه‌رو شدند. این معضل به‌خصوص در صنایعی که مصرف انرژی بالایی دارند محسوس‌تر است، صنایعی مثل صنعت فولاد و شیشه و کاغذ و صنایع شیمیایی که به نوبه خود بر ۹۵ درصد محصولات صنعتی اثر می‌گذارد. قیمت سوخت نیز به‌شدت افزایش یافته است.
اعمال تحریم‌ها علیه روسیه نیز بیش از هر کشوری، تجارت آلمان را با اختلال روبه‌رو کرد. در همین راستا و برای جلوگیری از ضررهای مضاعف، آلمان و چند کشور اروپایی دیگر از قبیل ایتالیا و مجارستان با قطع دسترسی روسیه به سوئیفت مخالفت کردند. این جنگ حتی به صنعت خودروسازی آلمان که بسیار تحت تاثیر قطعه‌سازی اوکراینی‌ها بود آسیب رساند، لذا می‌توان گفت آلمان، پس از اوکراین، کشوری است که بیشترین ضرر را از این جنگ متحمل شده.
با همه اینها، به‌نظر می‌رسد مهم‌ترین تاثیر جنگ بر آلمان در عرصه سیاسی اعمال شد نه اقتصادی. برلین سیاست‌های دفاعی‌اش را تغییر داد، سنت عدم فروش اسلحه به یک کشور درحال جنگ را شکست و به اوکراین سلاح ارسال کرد. (البته آلمان سال‌ها پیش و در جنگ تحمیلی هم در فروش سلاح شیمیایی به عراق پیش‌قدم شده بود). اولاف شولتس، صدراعظم جدید آلمان، پس از حمله روسیه وعده کرد آلمان را به یک قدرت نظامی برجسته‌تر بدل کند و گفت قصد دارد هزینه‌های نظامی کشور را به بیش از دو درصد تولیدات اقتصادی افزایش دهد.
دولت آلمان در روز ۲۷ فوریه، ۱۰۰ میلیارد یورو (۱۱۲/۷ میلیارد دلار) از بودجه سال ۲۰۲۲ را به تسلیحات و تقویت بنیه نظامی اختصاص داد و به این ترتیب، از نظر بودجه نظامی، پس از آمریکا و چین و در رده سوم جهان قرار گرفت. در دنیای پس از جنگ جهانی دوم این حادثه تاریخی است و بار دیگر آلمان را به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین قدرت‌های نظامی جهان مطرح می‌کند.
مطابق برآوردهای وزارت دفاع، ۶۸ میلیارد یورو از بودجه مازادی که صدراعظم وعده کرد صرف پروژه‌های ملی یا داخلی خواهد شد و ۳۴ میلیارد یورو نیز به پروژه‌های تسلیحاتی مشترک با سایر کشورها (به‌ویژه پهپاد Eurodrone) اختصاص خواهد یافت. شولتس گفته دولت بنا دارد برای تجهیز و مدرن‌سازی ارتش آلمان جت‌های جنگنده ۳۵-F ایالات متحده را بخرد و جایگزین تورنادوهای قدیمی بوندس‌ور کند.
آلمان، پس از سال‌ها راهبرد سیاست خارجی‌اش را که به سیاست شرقی موسوم بود تغییر داده است، سیاستی که در نگاه به دنیا تنها به دنبال منافع اقتصادی‌اش بود و همین نفع اقتصادی را به مثابه منافع امنیتی در نظر می‌گرفت و در این راستا پذیرفته بود که راهی جز همکاری متقابل با روسیه وجود ندارد.
این تغییر ناگهانی می‌تواند باعث چنددستگی و اختلاف در سیاست آلمان شود اما پس از اجرا نشان‌دهنده آن است که رقبای سنتی ژئوپلیتیک آلمان با همکاری آمریکا، ابرقدرت پیمان ناتو، عاقبت آلمان را وادار کردند در شرایطی که اقتصادش به‌شدت آسیب‌پذیر شده به نظامی‌گری برگردد. این به منزله دورشدن هر روزه دنیا از وضعیت و نظم مستقر فعلی است و یعنی دنیا هنوز دنیای موشک‌هاست ،نه دنیای گفتمان‌ها.