به گزارش حلقه وصل، ۸۰ سال پیش، اگر نیروهای شبه نظامی تروریستی هاگانا با همراهی سربازان بریتانیا که آن زمان قیومیت فلسطین را برعهده داشتند، به روستایی حمله میکردند و اخبار هولناک و شیوه تجاوزهایشان دو روز بعد به روستاهای اطراف میرسید و اهالی آن هم تخلیه میکردند؛ اما اکنون داستان بسیار متفاوتتر است.
دنیای رسانه و رسانههای نوین، شرایط را برای ادامه دهندگان و حتی سربازان همان گروه تندور، نژاد پرست و تروریست هاگانا که امروز از سران رژیم آپارتایدی رژیم اسرائیل اند، بسیار متفاوت کرده است. با گسترش رسانهها، دیگر کشتارهای عجیب صهیونیستها فقط تفریح باقی نمیماند. به باور بسیاری از تحلیل گران، اگر ما شاهد خروشان یک انتفاضه ۵ ساله از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۵ بودیم، دلیلش پخش تصاویر شهادت دردناک محمد الدوره در کنار پدرش بود. اما مسئله، تنها نقش رسانهها در افشای جنایات مانند ترور خانم شیرین ابوعاقله نیست، بلکه رسانه موجب شده امروز رژیم صهیونیستی نبردها را ببازد، در ادامه به برخی از آنها میپردازیم:
سیف القدس و نبرد رسانهای حماس
یکی از حاشیههای مهم سیف القدس سال گذشته (۲۰۲۱)، کنش گری رسانهای در رژیم صهیونیستی و فلسطین بود. ابتدا باید به نقش مرابطین مسجدالاقصی در اتفاقات ۲۸ رمضان امسال اشاره کرد. فعالیت رسانهای شدید آنها از روزهای قبل و انتشار و رصد لحضه ای و زنده (لایو) مرابطین در شبکههای اجتماعی با حضور آنها در درگیریها و در نهایت مصادره خبر عقب نشینی نظامیان رژیم صهیونیستی، از مهمترین اتفاقات رسانهای اتفاقات اخیر بود. زیرا این اتفاق با انتشار جهانی، بدون حضور رسانهای رسمی در صحنهای مسجد رخ داد.
همچنین در سوی دیگر داستان، تصاویر گفتگوی فلسطینیها با اشغالگران در محله شیخ جراح و انتشار آن، بسیار مورد توجه قرار گرفت. هم چنین رسانههای فلسطینی در دوران جنگ، کنش گری جدیدی با رسانه و شبیه اقدامات روانی حزب الله را برای اولین بار اجرایی کردند. اعلام ساعت، تعداد و محل موشک بارانی که قرار است تا ساعتی دیگر رخ دهد، از این ابتکارات مقاومت غزه بود که بسیار تأثیر روانی فراوانی داشته است.
اما در سوی دیگر داستان، رسانههای صهیونیست از ابتدای تنشها در مسجدالاقصی، قضیه را انتخاباتی و به تنشهای مرتبط با بن بست سیاسی میان رقبای نتانیاهو و خود او مرتبط نمودند. آنها معتقد بودند این تنشها و ادامه رفتارها از سوی نتانیاهو برای برهم زدن تلاش مخالفانش برای تشکیل ائتلاف نخست وزیری است. این رویه و کنش در ادامه و حتی پایان جنگ، شدت بیشتری هم یافت. عدم موفقیت رژیم صهیونیستی در جنگ و ترور رهبران حماس انتقادات را بیشتر هم کرد. اما در سوی دیگر حماس و غزه با کنش گری رسانهای حضور علنی سران حماس در جشنها، انتشار تصاویر بازسازی و جشن، بازساخت ذهنی «پیروز جنگ بوده است» را پررنگتر کرد با آنکه حجم انتقادات به نهادهای اطلاعاتی و ارتش در رژیم صهیونیستی بسیار پررنگتر شده بود.
رژیم صهیونیستی جنگ ۲ روزه را در رسانهها باخت
مقاومت پس از پیروزی در نبرد نظامی ۲ روزه در سال ۲۰۱۸، در نبرد رسانهای هم توانست رژیم صهیونیستی را شکست دهد. حتی شاید بتوان گفت اگر نبرد ۲ روزه ماندگار شد، پیروزی مقاومت در نبرد رسانهای بود.
شروع نبرد رسانهای را میتوان در انتشار تصاویر برخی سربازان و مزدوران صهیونیستی در رسانههای فلسطینی دانست. این جنگ رسانهای پس از آن شروع شد که مقاومت فلسطین و خبرگزاریهای وابسته به آن تصاویر اعضای تیم صهیونیستی و همکاران مزدور آنها را که به اجرای عملیات شأن در خان یونس کمک کرده بودند، منتشر کردند و از افکار عمومی فلسطین خواستند که هر گونه اطلاعاتی درباره صاحبان این تصاویر دارند، به مراجع مربوطه انتقال دهند. دایره سانسور نظامی رژیم صهیونیستی در واکنش به این اقدام مقاومت فلسطین، از رسانههای گروهی، فعالان رسانهای و تمامی شهرک نشینان صهیونیست خواست که از بازپخش این تصاویر منتشر شده از سوی گردانهای قسام در شبکههای اجتماعی خودداری کنند تا سرویسهای امنیتی فلسطینی که در گذشته توانمندی خود برای ارسال بدافزارها و نفوذ در تلفنهای همراه نظامیان صهیونیست را نشان دادهاند، نتوانند این افراد را پیگیری کرده و اطلاعات لازم درباره آنها را کسب کنند.
در این خصوص بن کاسبت تحلیلگر صهیونیست در یادداشتی در المانیتور تصریح کرد که انتشار تصاویر این نیروها، فاجعهای بزرگ برای یگان سری رژیم صهیونیستی است که در کشورهای خارجی مشغول به فعالیت است و اکنون شیوه فعالیت این یگان برای همه رو شده است. وی پیش بینی کرد که رژیم صهیونیستی مجبور به ایجاد تغییراتی راهبردی در شیوه فعالیت یگانهای سری خود در خارج شود که در زمینه جمع آوری اطلاعات و انجام برخی عملیاتهای سری فعالیت دارند.
این اقدام رسانهای حماس به نوعی توان و اشراف اطلاعاتی نیروهای قسام و مقاومت غزه را پس از ناکام گذاشتن عملیات نفوذ کماندوهای صهیونیستی به داخل غزه را عیانتر و رسانهای کرد. حماس به خوبی درک کرده است که اکنون عیان کردن اقتدار و توان اطلاعاتی برای افکارعمومی خود در غزه حائز اهمیت بوده و میتواند فضای اجتماعی سرزمینهای اشغالی را ملتهب نماید.
هفت تیر غنیمتی در دستان اسماعیل هنیه
یکی دیگر از اقدامات رسانهای و نمادین حماس پس از جنگ دو روزه، نمایش هفت تیر جامانده از کماندوهای صهیونیستی در خان یونس بود. فرمانده گردان شرقی گردانهای شهید عزالدین قسام یکی از هفت تیرهای غنیمت گرفته شده توسط مبارزان مقاومت از عناصر یگان ویژه ارتش صهیونیستی در شرق خان یونس را به اسماعیل هنیه رئیس دفتر سیاسی جنبش حماس تقدیم کرد.
این اقدام جدا از القای احساس پیروزی و غرور برای اهالی غزه، روایت حماس و رسانههای نزدیک به مقاومت از داستان خان یونس و غافلگیری نیروهای کماندویی تلآویو در مقابل نیروهای مقاومت و فرار عجولانه آنان از نوارغزه را واقعیت پذیرتر میسازد. در حقیقت حماس با این اقدام ضمن تحقیر صهیونیستها سعی دارد با ارائه مستنداتی رسانهای، روایت خود را مستحکمتر و قابل پذیرشتر نماید.
صهیونیستها هم باور ندارند!
این نبرد رسانهای به جایی رسیده که صهیونیستها حتی سخنان رسانههای خودشان را چندان باور ندارند؛ چیزی که متأثر از فضای رسانههای جهانی علیه صهیونیستها علی رغم وجود غولهای رسانهای صهیونیستی در رأس دنیای رسانه است.
یکی از سوالات افکارسنجی مؤسسه دموکراسی رژیم صهیونیستی که سال ۲۰۲۰ منتشر شده، میزان اعتماد به رسانه هاست. براساس پاسخ پرسش شوندگان، راست گرایان بسیار کمتر از میانه روها و چپهای صهیونیست به رسانهها اعتماد و باور دارند. راستها تنها ۲۰ درصدشان به رسانه باور دارند و در بهترین حالت چپها تنها ۶۴ درصد.
اختلاف حدود ۵۵ درصدی میزان اعتماد راست گرایان و چپ گرایان به رسانهها نشان دهنده یک شکاف رسانهای جدی در رژیم صهیونیستی است. اما در سوالی جذاب پرسیده شده، آیا رسانههای صهیونیست، وضعیت تل آویو از بدتر از واقعیت نشان میدهند؟ در سال ۲۰۱۷، ۵۶% در سال ۲۰۱۸، ۵۴ % و در سال ۲۰۲۰، هم بیش از ۵۴% کاملاً با این گزاره موافق یا موافق بوده اند.
جمع بندی
رژیم صهیونیستی از رسانهها می ترسد؛ اما نه تنها که افشا کننده جنایاتش باشد؛ بلکه نبردهای رسانهای با فلسطینیها را هم در حال واگذار کردن است. شیرین ابوعاقله یا خانم رزان نجار که در راهپیماییهای بازگشت دستانش را بالا گرفته برای کمک به زخمی به سمت حصارها حرکت میکرد و روپوش سفید پرستاری را هم بر تن داشت، از سوی صهیونیستها هدف گرفت و تصاویرش جهانی شد؛ عیان کننده ماهیت رژیم صهیونیستیاند، ماهیتی که دیگر پشت دیپلماسیهای پنهان و عدم واکنش نهادهای حقوق بشری قابل پنهان نیست، دنیا دیگر رژیم صهیونیستی را یک آپارتاید میداند.