به گزارش حلقه وصل، صعود مقتدرانه تیم ملی ایران به جام جهانی ۲۰۲۲ قطر، سه هفته پیش از فرارسیدن آخرین بازی ایران در دور نهایی مقدماتی جام جهانی، موجی از خوشحالی را بین طرفداران این رشته به وجود آورد. حشمت الله مهاجرانی سرمربی تیم ملی ایران در جام جهانی ۱۹۷۸ آرژانتین درباره شرایط صعود ایران، تاثیر مثبت این اتفاق بر اجتماع، وضعیت سرمربیگری تیم ملی در جام جهانی و تدارکی که باید در همین باره دیده شود اظهاراتی را مطرح کرد.
از شور و شوقی که صعود تیم ملی به جام جهانی در اجتماع ایجاد کرد مطلع شدید؟
قبلا هم در رابطه با تیم ملی صحبت کرده‌ام. این تیم ملی متعلق به شخص یا فرد خاصی نیست. این تیم متعلق به تمام جامعه ای است که ما در آن زندگی می‌کنیم. شما در این شادی شریک هستید، من شریک هستم. فقیر و غنی، پیر و جوان و همه در این برد و موفقیت شریک هستند و این فرصت خیلی خوبی بود برای تیم ملی ما و البته برای درج در تاریخ. ضمنا باید به یک نکته اشاره کنم.
چه نکته ای؟
ما در سال ۱۹۷۸ هم چنین شرایطی برای صعود داشتیم. البته قصدم مقایسه کردن و قرار دادن این دو صعود به جام جهانی در کفه ترازو نیستم، اما فقط می خواستم یادآوری کنم که آن زمان هم ما پیش از بازی که با کویت که آخرین بازی مان بود، موفق شده بودیم سهمیه جام جهانی را بگیریم و حتی اگر به کویت می باختیم هم می توانستیم به جام جهانی برسیم. البته فرقش این بود که آن زمان یک تیم از آسیا به می رفت و حالا ۵ تیم از آسیا به جام جهانی می‌رود.
شرایط تیم ملی مان را چطور ارزیابی می کنید؟
ما هرگز در تاریخ فوتبال کشورمان این اندازه لژیونر نداشته‌ایم. در کنار این موضوع این همه بازیکن با تجارب بالای بین المللی که کنار هم حضور داشته باشند را نداشته ایم. قطعاً این یک ثروت و یک نعمت برای هر مربی است که با این بازیکنان کار می کند.
بازی با عراق را چطور دیدید؟
به طور کلی باید بگویم ما راه و روش خاصی در این بازی نداشتیم. نمی دانم چرا در بازی مقابل عراق زمانی که این تیم سعی کرد از جلو مانع بازیسازی ما شود هیچ تغییر روشی ندادیم. ولی باز هم باید بگویم که غیرت، تعصب و خلاقیت بازیکنان ما هر لحظه می تواند نتیجه بازی را عوض کند. این فاکتورها روند کار را به شکل دیگری تغییر می دهد که این اتفاق هم افتاد.
به نظر شما حالا باید چه تدارکی برای جام جهانی ببینیم؟
ما قدرت اول فوتبال آسیا هستیم و حالا فرصت خوبی است که برای حضور در قطر تدارک خوبی داشته باشیم. از پایان بازی با عراق، زنگ حضور ما در قطر زده شده است و باید تلاش و برنامه ریزی کنیم تا طبق توقع همه فوتبالستان، تیم ایران به دور دوم راه پیدا کند که توقع بی موردی هم نیست. چون از نظر نیروی انسانی اینقدر قوی هستیم که در این مورد تا جایی شانس داشته باشیم بتوانیم به دور دوم راه پیدا کنیم. البته گفتم که باید برنامه تدارکاتی خوبی داشته باشیم. من نمی دانم برنامه سرمربی تیم ایران چیست و چه درخواستی از فدراسیون فوتبال خواهد داشت. فقط امیدوارم فدراسیون همکاری لازم را با سرمربی تیم داشته باشد. یک موضع مهم را هم باید اضافه کنم.
چه موضوعی مدنظرتان است؟
البته این موفقیت تنها حاصل کار سرمربی یا بازیکنان نبود بلکه خیلی‌ها در این صعود نقش داشتند. به ویژه وسایل ارتباط جمعی، تلویزیون، روزنامه ها، تماشاگران و همه و همه اینها هستند که در این موفقیت نقش داشتند و ما نمی‌توانیم منکر نقش رسانه های گروهی در انعکاس این بازی ها باشیم. بنابراین همه حق دارند در این شادی شریک باشند.
با وجود تشریفاتی شدن دیدارهای پیش روی تیم ملی در سه هفته باقیمانده باید به چه تدبیری به این رقابتها گام گذاشت؟
سه بازی پیش روی تیم ملی فرصتی برای آینده سازی تیم ملی کشورمان است. یک فرصت خوب تا بتوانیم به بازیکنان جوان تر و کمتر بازی کرده میدان بدهیم تا آنها هم در کوران مسابقه قرار بگیرند تا تجربه میادین بین المللی را به دست بیاورند. تا در آینده نگران و مضطرب نباشیم که اگر بازیکنی مصدوم شد کسی نیست جای نفرات اصلی را پر کند. بلکه باید خیالمان راحت باشد که ما بازیکنانی داریم که جایگزین آنها شوند. بارها شده در نزدیکی جام جهانی بازیکنان تأثیرگذار تیم ملی مصدوم یا به دلیل یک بی انضباطی محروم شده اند. این یک ثروت امیدوار کننده است برای آینده فوتبال کشورمان که باید قدرش را دانست. باید دو تیم قدرتمند دیگر هم پشت سر این تیم ملی داشته باشیم تا چیزی به اما و اگر سپرده نشود.
درباره صحنه های زیبا و بیادماندنی بازی منجر به صعود ایران حرفی نمی زنید؟
یکی از زیباترین صحنه های این دیدار گل مهدی طارمی بود ولی شاید از آن زیباتر صحنه قدردانی یک پسر از پدرش بود. بزرگداشت امیر از پدرش احمدرضا که قطعاً نقش بزرگی در موفقیت او داشته. حق شناسی پسر نسبت به پدر که چگونه با خلوص نیت سعی داشت، نه به عنوان یک پسر و پدر، بلکه به عنوان یک انسان قصد داشت از احمدرضا عابدزاده قدرشناسی کند. آفرین به پدری که این فرزند را تربیت کرد. اینها خاطره انگیز است و در تاریخ فوتبال مملکت ما کمتر دیده شده و به یادگار خواهد ماند.
شنیده اید که درباره ادامه کارتیم ملی در جام جهانی با اسکوچیچ نظرات متفاوتی مطرح می شود؟
ادامه کار با اسکوچیچ بستگی به نظر کمیته فنی فدراسیون دارد که من اصلا نمی دانم ما چنین کمیته‌ای در فدراسیون مان داریم یا نه! نقش کمیته فنی خیلی خیلی مهم است و می تواند از افرادی که خدمتگزار فوتبال بودند و پیشکسوت این رشته هستند در چنین مواقعی کمک بگیرد تا به تنهایی در مسند قضاوت ننشینیم. بزرگان در فوتبال ما کم نیستند که بگویند آیا ما در بازی های آینده در جام جهانی می‌توانیم باهمین مربی بازی کنیم یا اینکه مربی دیگری بیاوریم که جایگزین ایشان باشد.
نظر خودتان درباره اسکوچیچ چیست؟
من همیشه گفته‌ام روز اولی که اسکوچیچ مقابل بحرین سرمربیگری تیم ایران را در دست گرفت شاید تجربه میادین بین المللی به این شکل را نداشت و این اولین بازی بود که روی نیمکت تیم ملی کشوری می نشست. اما حالا همراه با دیگر بازیکنان تیم ملی تجربه قابل توجهی نسبت به آن زمان به دست آورده است ولی همچنان در قدرت تصمیم گیری در لحظات حساس بازی ها کمی متزلزل نشان می دهدو نکته عجیب تر این بود که وقتی می گوید من یک بازیکن را به لحاظ مسائل فرهنگی و مشکلاتی که داشته از تیمم محروم می کنم، چند روز بعد اسم همان بازیکن را در تیم ملی می بینیم و فیکس در ترکیب تیم ملی بازی می کند! این از تصمیمات سوال برانگیزی است که از سوی سرمربی تیم ملی دیده شد. به همین خاطر بهتر است که فرصتی از سوی فدراسیون در اختیار بزرگترها و پیشکسوتان فوتبال قرار بگیرد تا در این باره نظرشان را بگویند. اینکه چطور است شما بازیکنی را از تیم ملی کنار می‌گذارید ولی دوباره او را بازی می دهید! شاید این موضوع از جای دیگری به شما تحمیل شده است! اینها مواردی است که عملکرد یک مربی را زیر سوال می‌برد. گرچه امیدوارم در نهایت همه چیز بر وفق مراد باشد.
چه بازیهایی در راه رسیدن به مسابقات قطر برای تیم ملی مؤثر هستند؟
تدارک تیم ملی در ماههای باقیمانده تا جام جهانی بسیار مهم است. ما باید با تیم هایی بازی کنیم که تیم ملی ما را تحت فشار بگذارند تا نقاط ضعف مان را بشناسیم و نقاط قوت مان را تقویت کنیم. باید در اردوهای کوتاه یا طویل مدت این نقاط ضعف ترمیم شوند. به نظر من این جام جهانی از همین نقطه نظر با دیگر جام‌جهانی ها متفاوت است.
چطور؟
چرا که ما در هیچ زمانی اینقدر لژیونر باتجربه نداشته ایم. حضور چنین بازیکنانی در تیم ملی به ما این اجازه را می دهد که توقع کنیم تیم ملی ایران به دور دوم راه پیدا کند. ما برای رسیدن به دور دوم جام جهانی راه بسیار سختی را در پیش داریم. باید تمام نیرو و تدارک مان را بگذاریم تا نقاط ضعف و قوت مان را بشناسیم. خوشبختانه فرصت کافی هم داریم و این فرصت، این شانس را به ما می‌دهد که از هر نظر، روحی - روانی و فیزیکی تیم ملی را با قدرت روانه جام‌جهانی کنیم.